85 lentes oud is hij ondertussen, Thé Tjong-Khing, onze favoriete illustratieheld op sokken. Ongetwijfeld staan zijn expressieve figuren ook bij jouw thuis in de kinderboekenkast te blinken. Khing werd geboren in Purworedjo (toen nog Nederlands Indië). Nadat hij een opleiding volgde aan de kunstacadamie van Bandung, trok hij naar Nederland om verder te studeren. Vrijwel meteen kon hij aan de slag als striptekenaar bij de roemrijke Toonder Studio's. Begin jaren '70 brak hij resoluut met het striptekenen ("Ik had het gevoel mezelf voortdurend te herhalen.") en legde hij zich toe op zijn grote passie: het illustreren van kinderboeken. Het woordenboek van Vos en Haas, Waar is de taart, Kleine Sofie en Lange Wapper ... het zijn klassiekers geworden die tot op vandaag kinderen en hun ouders instant vrolijk maken. En een generatie aan tekenaars en illustratoren beïnvloed heeft. "Zolang ik me herinner, teken ik." Khings vader was eigenaar van een bioscoop, hij bracht uren door boven in de projectiekamer, betoverd door de magische wereld die voor zijn ogen geprojecteerd werd. Wie zich Khings tekeningen voor de geest haalt, begrijpt meteen hoe groot de invloed van cinema is geweest op zijn tekenstijl. Niet alleen hoe hij liefdevol inzoomt op zijn personages en hen bijna op cinematografische wijze in beeld brengt, maar ook de zorgvuldige realistische weergave van gezichtsuitdrukkingen en houdingen getuigen van een ontroerend expressieve perfectie. Voor zijn hele oeuvre werd hij in 2010 bekroond met de prestigieuze Max Velthuijsprijs, maar dat weerhield hem er niet van om te blijven tekenen. Vorig jaar presenteerde hij samen met filosoof Awee Prins het liefdevolle en licht absurde kinderboek De dag dat de zee weg was, en dit najaar verschijnt alweer een nieuw pareltje Sprookjes van Overal.

We brengen Khing samen met cineaste Dorothée Van Den Berghe. Begin september 2018 sleepte ze op het Filmfestival van Oostende nog de Ensor voor beste jeugdfilm in de wacht voor haar jongste film Rosie en Moussa. Een prachtige familiefilm gebaseerd op de kinderboeken van Michael De Cock en Judith Vanistendael. Samen met Rosie en Moussa laat ze de jonge en iets minder jonge kijker de verguisde grootstad ontdekken als een plek om avonturen te beleven, te spelen, te dromen, te fantaseren ... kind te zijn. Eerder liet Dorothée ons al door kinderogen kijken naar de werkelijkheid en de verhoudingen die daarin spelen, bij My queen Karo. Een film die losjes gebaseerd lijkt op haar eigen kinderjaren die ze doorbracht in een Amsterdamse commune. Een film waarin ze zachtmoedig terugkijkt op dat decor vol idealen, maar tegelijk ook eerlijk de verscheurdheid en mentale spreidstand bij haar personages toont. Een film over een plek en een tijd waar mensen geloofden in een wereld vol intense samenhorigheid, tomeloze vrijheid en radicale gelijkheid ... Maar ook hoe die idealen soms verzanden in dogma's en eenzame verwarring. Toen ze na 15 jaar opgroeien in Amsterdam terugkeerde naar haar vaderland België ervoer ze dat als thuiskomen. "Dit land past qua sfeer veel beter bij mij dan Nederland, al zal ik Nederland nooit verloochenen." Verloochenen, de complexiteit van menselijke verhoudingen ontkennen of met wrok op iets terugkijken, Dorothée doet er niet aan. Ze pleit met een eigen artistieke beeldtaal altijd voor empathie, voor de durf om je eigen blik open te breken en je te verplaatsen in het standpunt van anderen.

Een Festivalbabbel over hoe je de regie van een verhaal in de hand houdt als tekenaar en regisseur. Over je eigen (film/teken)taal vinden. Over hoe je kinderen niets kan wijsmaken, maar wel samen met hen kunt fantaseren. Over eerlijke verhalen maken waarin kinderen zich herkennen, die hen troosten of hen aanvuren te dromen.

© Foto Dorothée: Larry Busacca

Vrijdag 14/12 13:30-14:30
LOCATIE
Balzaal Vooruit

Bron: http://www.festivalgelijkheid.be/programma/the-tjong-khing-dorothee-van-dan-berghe