La Voiture  électrique est-elle vraiment verte ?

Il nous entretiendra des critères de classement des investissements selon leur caractère plus ou moins impactant au niveau écologique. « La taxonomie verte devrait être à la finance ce que le label bio est à l’alimentation. ». Ceci est important pour éviter que le tabac, les pesticides ou le nucléaire par exemple puissent être considérés comme des investissements durables. Quel impact pour notre épargne et nos investissements ? Qu’en tirer comme conclusion sur notre manière d’être un citoyen européen responsable ?

Carla NAGELS est sociologue, docteure en criminologie, chercheuse et professeure au Centre de recherches criminologiques de l’Université libre de Bruxelles. Elle abordera certains des thèmes de la vaste analyse qu’elle a co-écrite avec Pierre Lascoumes en 2018 (seconde édition), intitulée « Sociologie des élites délinquantes, de la criminalité en col blanc à la corruption politique » (Edition Armand Colin).

Onze mooie organisatie bestaat een halve eeuw. Deze mijlpaal willen we graag samen met jou vieren. Van 25 tot en met 27 maart 2022 nodigen we iedereen uit bij Be-Here in Brussel voor een inspirerend evenement, Green Village. Op het programma: allerlei feestelijkheden voor alle smaken en alle leeftijden, waarmee we de inzet en overwinningen van Greenpeace willen vieren voor een groenere en meer rechtvaardige planeet.

De invoering van het persoonsvolgend budget in de gehandicaptenzorg heeft voor heel wat problemen gezorgd. Heel wat mensen met een beperking blijven in de kou staan. Ouders, kinderen, partners en andere naasten die voor hen zorgen, blijven maar zorgen, zorgen, zorgen, zonder een duidelijk perspectief. De druk op zorgverleners en organisaties wordt alsmaar groter. Maar het kan anders. Help ons deze problemen zichtbaar te maken en de overheid wakker te schudden.

Op een wachtlijst kan je niet wonen. Terwijl de nood aan meer sociaal wonen door bijna iedereen erkend wordt, blijft het beleid muisstil over hoe we daarvoor kunnen zorgen. Erger nog, met het beperkte aantal sociale woningen als excuus, wordt sociaal wonen meer en meer een voorwaardelijke vorm van huisvesting. We horen beleidsvoerders met dedain en minachting over sociale huurders spreken.

Bijna de helft van de private huurwoningen is van ontoereikende kwaliteit. 30 procent van de private huurders houdt na het betalen van de huur te weinig over om menswaardig te leven. Daarbovenop komen nu de hoge energieprijzen. Intussen gaan amper een paar procenten van alle woonsubsidies naar privaat huren. Hoe moeilijker mensen een woning vinden, hoe meer de ongelijkheid toeneemt. Huisvesting is dan een ‘ongelijkheidsversneller’.

Woonactivisten in Nederland en Duitsland weten met grootschalige, gecoördineerde campagnes en directe acties woonbeleid te sturen en veel mensen aan te sporen zich te verzetten tegen de wooncrisis in hun land. In Berlijn bijvoorbeeld stemde een meerderheid van de inwoners bij een referendum voor het onteigenen van grote commerciële woonmaatschappijen. Wat kunnen we van hen leren?

We luisteren naar enkele memorabele fragmenten uit de citybooksgeschiedenis om samen een klein beetje op reis te gaan. Hannah Roels, citybooksauteur en auteur binnen het internationale talentontwikkelingstraject CELA, leidt de avond in goede banen. Atte Jongstra, die tweemaal een citybooks schreef, krijgt het laatste woord. 

In een klein gezelschap keren we Doe het toch maar binnenstebuiten, vertellen we wat ons het meest is bijgebleven en stellen we aan de auteur vragen over symboliek, inspiratie en werkwijze.