CONCREET PLAN VAN AANPAK NODIG VOOR ZORGVRAGEN OP SCHOOL

Naar aanleiding van het rapport van het departement Onderwijs en Vorming over het ondersteuningsmodel, wil het Netwerk tegen Armoede een bezorgdheid onder de aandacht brengen die de laatste maanden is gegroeid vanuit ons beleidswerk met mensen in armoede rond 'zorg' in het onderwijs.

Uit de eerste ervaringen met de ondersteuningsnetwerken blijkt dat deze netwerken vragen krijgen om zorgtaken op te nemen die in het continuüm vallen onder verhoogde zorg – zorg/ondersteuning dus die de school zelf moet kunnen bieden. Het feit dat de netwerken deze vragen krijgen, is alarmerend om een aantal redenen: scholen weten blijkbaar niet welke ondersteuningsnoden door hen moeten beantwoord worden, of ze hebben niet de tools om deze ondersteuning te bieden.

Bovendien nemen de netwerken dit niet op aangezien zij andere taken hebben, waardoor de zorgvraag onbeantwoord blijft.
Het Netwerk tegen Armoede wordt betrokken bij verschillende dossiers en we zijn daar uiteraard blij mee. Tijdens recente overleggen zagen en hoorden wij het belang van het zorgbeleid op school steeds terugkomen. Hiernaar wordt verwezen in het kader van de hervorming van de leerlingenbegeleiding, uiteraard, maar ook in het dossier duaal leren, het M-decreet, en dus het ondersteuningsmodel. Zelfs als we naar projecten rond diversiteit kijken, stoten we hier vaak op: o.i. kan er immers geen echt goed zorgbeleid gevoerd worden, als er niet met de diversiteit van de leerlingenpopulatie rekening gehouden wordt.

Versnippering

De versnippering van de hervormingen die in het onderwijs worden doorgevoerd, leidt ook niet per se tot duidelijkheid bij scholen. Zo zullen ze bijvoorbeeld pas nadat het decreet over de hervormde leerlingenbegeleiding in voege is gegaan, verantwoordelijk zijn voor hun zorgbeleid, maar nu moeten wel al samenwerkingen zijn aangegaan binnen ondersteuningsnetwerken. Bij de armoedetoets op het decreet duaal leren kwam zeer sterk de nood aan begeleiding en ondersteuning naar boven (heel vaak zitten momenteel in de systemen leren & werken leerlingen met zorgnoden: gedragsproblemen, psychosociale moeilijkheden...) waarop als antwoord werd gegeven dat die ondersteuning de verantwoordelijkheid van de school zal zijn (met verwijzing naar het decreet over de leerlingenbegeleiding). (We stellen ons terzijde ook de vraag in hoeverre de begeleider op de werkvloer hierin geprofessionaliseerd zal zijn/is.) In het kader van het M-decreet merken we dat veel ouders buitenschoolse hulp moeten zoeken voor hun kind. Voor kwetsbare ouders is dit niet gemakkelijk, en de begeleiding door school en clb loopt zeker niet altijd van een leien dakje. Als zij dan ook nog te horen krijgen dat logopedie die op school wordt aangeboden, niet meer onder de derdebetalersregeling mag vallen, is dat nog een drempel naar inclusie erbij.

De rol van de school, van de individuele (zorg)leerkracht zelfs, blijkt in veel ervaringen erg bepalend. Maar een goed zorgbeleid zou niet daarvan alleen afhankelijk mogen zijn. Wij denken dat er dringend een zo concreet mogelijk plan van aanpak moet komen voor scholen, waarin zij ondersteund worden om een goed, compleet en gedragen zorgbeleid uit te werken, met aandacht voor alle noden die zich vandaag onverminderd stellen met betrekking tot inclusie, diversiteit, moderniseringen, gelijke onderwijskansen... Goede praktijken moeten worden opgespoord en er moeten tools worden aangereikt, en mankracht worden beschikbaar gesteld opdat (begeleiders van) scholen deze opdracht kunnen waarmaken. Anders dreigen alle positieve effecten van een aantal lopende hervormingen teniet gedaan te worden en zullen, alle goede bedoelingen ten spijt, de gelijke kansen in het onderwijs zeker niet toenemen – met alle gevolgen van dien, zéker voor de meest kwetsbare leerlingen.

Bron: http://www.netwerktegenarmoede.be/nieuws/concreet-plan-van-aanpak-nodig-voor-zorgvragen-op-school