Het scenario van de staatsgreep was bijna te volmaakt. De rechtse voorzitter van de kamer wil de macht overnemen met het akkoord van de USA en de rechtse regeringen van het continent. Het leger heeft wel zijn steun tegenover de verkozen socialistische president Maduro herhaald maar het ergste is niet uitgesloten. Hoe kan een bijna onbekende op het internationale politiek podium zo plotseling een internationale erkenning krijgen, enkele minuten nadat hij zichzelf als staatshoofd uitriep? Meestal is een staatsgreep met geweld gepleegd, maar dit was niet nodig tijdens de vorige in Honduras, in Paraguay en in Brazilië. Maar het ergste, zoals gebeurde in Chili met alle geweld is nog niet uitgesloten. Trump kondigde al aan dat een militaire ingreep niet uitgesloten werd. Wie kan geloven dat de sterk verdeelde rechtse oppositie deze staatsgreep kan en durft zonder de goedkeuring van Washington?

Amper 4 minuten na de verklaring van deze Juan Guaido dat hij de macht overnam, kondigde de USA haar steun aan de rechtse Guaido en erkende hem als wettelijke president. Nog 3 minuten later deden de regeringen van Brazilië, Chili, Argentinië, Paraguay, Ecuador en Guatemala hetzelfde. Waarna de USA- minister van buitenlandse zaken en Donald Trump eisten dat de verkozen president Maduro ontslag zou nemen in naam van de “democratie”.
Europa ook, kwam met een verklaring van Donald Tusk dat ze hun steun verleenden aan de “democratische krachten”. Nochtans konden de vele rechtse partijen niet overeenkomen over wat te doen om de socialistische verenigde partij van de macht te verdrijven. Zelfs hadden de meeste leiders ( onder druk van de USA) geweigerd aan de laatste presidentiele verkiezingen van mei 2018 mee te doen en opgeroepen om niet te gaan stemmen. Wat ze wel deden waren betogingen met veel geweld. De daaropvolgende pogingen om met alle politieke partijen tot een vreedzame oplossing te geraken werd gedwarsboomd door de USA, zo ook toen een rechtse presidentskandidaat Henry Ramos Allup zich moest terugtrekken en ook Julio Borges door tussenkomst van de Amerikaanse Todd Robinson (van de USA-ambassade) om zodoende de uitslag te kunnen belasteren. Daardoor was de opkomst maar 46,07%, ook wel door de moeilijke economische toestand, toch kreeg Maduro 60% van de uitgebrachte stemmen of 30,45% van de ingeschreven kiezers, wat de steun van 6,1 miljoen stemmen is. Dit is nochtans niet slecht als me dit vergelijkt met de Chileense president met zijn 27.20 %. President Macron kon met zijn 18.19% de verkiezing winnen en Donald Trump werd verkozen hoewel hij 3.000.000 stemmen minder had dan de andere kandidaat. Niet te vergeten is dat de “ministers” van de Europese commissie helemaal niet verkozen zijn.

NB De vertegenwoordiger van België bij de UNO heeft ook geeïst dat president Maduro de presidentiele verkiezingen zou overdoen, dreigend met nog meer sancties. Deze van de usa, de eerste zijn van 2014 al en dit onder Nobelprijswinnaar Obama, zijn het ergst en een embargo werd ingesteld. Volgens Bloomberg: De bank van Engeland, onder druk van de USA, heeft geweigerd om de goudreserve van 1,2 miljard dollar terug te geven.
Le Monde( 131117): Venezuela is ook eigenaar van over 8 miljard dollar investeringen in buitenlandse banken, die ze niet durven (?) aan Venezuela teruggeven, waarmee verhindert wordt deze sommen te gebruiken voor de invoer van eten en medicamenten. Er mogen geen internationale leningen of obligaties verhandelt worden. De inkomsten van de Venezolaanse bedrijven, zeer belangrijk in de verenigde- staten, mogen niet naar hun eigenaars overgemaakt worden. Daardoor kan dus gezegd worden dat de regering van Maduro niet deugd en dat al deze sancties opgelegd worden “ten bate van het volk”.
Tweet van Maduro als antwoord aan Macron: “ regel nieuwe presidentsverkiezing in de komende 8 dagen zoniet erkennen we Eric Drouet (gele hesjes) als president van Frankrijk.

Wordt vervolgd.

LEON