De campagne Sign for my Future stDe campagne Sign for my Future stelt drie duidelijke eisen aan de overheid: een klimaatwet, een financieringskader en een onafhankelijke klimaatwet. Ook Vlaams ABVV steunt de campagne. Caroline Copers, Algemeen secretaris van het Vlaams ABVV, legt uit waarom de organisatie haar schouders onder de campagne zet.elt drie duidelijke eisen aan de overheid: een klimaatwet, een financieringskader en een onafhankelijke klimaatwet. Ook Vlaams ABVV steunt de campagne. Caroline Copers, Algemeen secretaris van het Vlaams ABVV, legt uit waarom de organisatie haar schouders onder de campagne zet.
Waarom steunt het Vlaams ABVV de campagne Sign for my Future?
“Omdat de klimaatverandering ons allemaal aanbelangt: het heeft gevolgen voor ons werk, onze mobiliteit, de manier waarop we leven, wonen en consumeren. Als vakbond willen we dat de noodzakelijke transitie naar een klimaatneutrale economie geen onnodige slachtoffers maakt: er zijn geen jobs op een dode planeet.
Dat ook bedrijfsleiders de campagne ondersteunen is symbolisch een goede zaak. We kunnen als vakbond moeilijk een sociaal-rechtvaardige transitie eisen en ondertussen doen alsof er geen bedrijven zijn. We hebben die bedrijven net nodig om de transitie samen tot een succes te maken.”
“De klimaatverandering is iets wat ons allemaal aanbelangt: het heeft gevolgen voor ons werk, onze mobiliteit, de manier waarop we leven, wonen en consumeren.”
CAROLINE COPERS, ALGEMEEN SECRETARIS VLAAMS ABVV
De campagne is niet vrij van controverse, sommigen zien er een poging van greenwashing in door bedrijven die niet op alle vlakken even groen bezig zijn. Hoe staan jullie daartegenover?
“We hebben daar interne discussies over gevoerd, maar vonden het aan Vlaamse kant wel belangrijk om mee aan tafel te zitten. Het geeft ons ook een stok achter de deur om de bedrijven onder druk te zetten om ook te handelen naar hun beloftes in de campagne: practice what you preach.”
Een investeringsplan is één van de 3 grote eisen van de campagne. Hoe kijken jullie naar het vraagstuk over wie dit zal betalen?
“We moeten de juiste maatschappelijke en politieke keuzes hierin maken. Er is in alle geval genoeg geld in de wereld, maar de vraag is hoe je die middelen inzet en op welke manier. Als we de klimaattransitie volledig aan de markt overlaten zullen heel wat mensen uit de boot vallen. De sterkste schouders moeten de zwaarste lasten dragen.
Wat wij absoluut willen vermijden is dat er bespaard wordt op werknemers. Wij willen dat er bespaard wordt op grondstoffen en ‘foute’ materialen. Op ons congres hebben we ook een aantal pistes aangegeven over hoe wij dat precies zien. Heel belangrijk hierin is de rol van een sturende overheid en een publieke bank die op een duurzame manier investeert en belegt. We zien ook een belangrijke rol weggelegd voor burgercoöperaties. Over die zaken is het maatschappelijk debat er nog onvoldoende, zeker als het over hernieuwbare energie gaat. Beleidsmatig kan het een keuze zijn om meer in te zetten op coöperaties en middelen van mensen in te schakelen, dan alles over te laten aan de markt.”
“Er is genoeg geld in de wereld, maar de vraag is hoe je die middelen inzet en op welke manier.”
Op welke manier proberen jullie te wegen op het beleid?
"We doen dat vooral in het kader van sociaal overleg op verschillende niveaus. Waar ik mij in dat verband de laatste tijd aan stoor is dat er te pas en te onpas allerlei nieuwe expertenpanels worden opgericht. Terwijl er eigenlijk al heel veel experten samenzitten in andere fora die al lang zijn opgericht, waarin ook het middenveld vertegenwoordigd is. Denk maar aan de Federale Raad voor Duurzame Ontwikkeling, de SERV, de MINA-raad, de mobiliteitsraad, … Maar je moet natuurlijk een Vlaamse regering hebben die bereid is om die adviezen serieus te nemen. We doen daar echt heel gedegen werk, recent nog hebben we een advies opgesteld rond circulaire economie. Een interprofessioneel, breed gedragen werkstuk waarmee wij en de werkgevers die mee aan tafel zitten naar onze achterban en de Vlaamse overheid kunnen gaan.
Ook voor de klimaatproblematiek is het cruciaal dat ook de sociale partners mee aan tafel zitten. Tijdens de klimaattop in Polen werd trouwens door België en 50 andere landen een verklaring ondertekend waarbij het belang van sociaal overleg in de verf werd gezet.”
Zien jullie ook veranderingen bij de militanten of bij de afgevaardigden binnen de bedrijven?
“Tijdens de congresvoorbereidingen en discussies rond onze resoluties hebben we een aantal zaken naar voor geschoven. Zo pleiten we bijvoorbeeld voor meer samenwerking tussen verschillende kmo’s op industriezones rond grondstoffen, materialen en vervoer. Dat zijn wel zaken die onze mensen ook steeds vaker oppikken. Ook in het sectoroverleg komt klimaatbeleid aan bod, en zorgen we mee voor langetermijnplanningen waarin we bewaken dat er voldoende aandacht is voor vorming en opleiding voor de werknemers.”
“We pleiten voor meer samenwerking tussen verschillende kmo’s op industriezones rond grondstoffen, materialen en vervoer.”
Ondernemen jullie als organisatie zelf ook acties rond het klimaat?
“Zelf hebben we de campagne ‘Klimaatkameraad’ in het leven geroepen: een platform waarbinnen onze militanten die met het thema klimaat bezig zijn ervaringen kunnen uitwisselen en ondersteund worden als ze ideeën willen uitwerken voor hun syndicaal werk. ABVV Vlaams-Brabant, samen met enkele centrales, houdt deze week de opening van hun zonnepanelenpark. Ook bij ons in Brussel leeft de vraag naar zonnepanelen, al ligt dat hier veel moeilijker omdat we geen eigenaar zijn van het gebouw. Maar we bekijken wel of het mogelijk is. Ons dak beschikt ondertussen wel over een aantal bijenkorven en bijna iedereen die hier werkt komt met het openbaar vervoer. Maar als we eerlijk zijn moeten we durven erkennen dat er nog heel wat inspanningen kunnen gebeuren in het patrimonium van de vakbondsgebouwen door heel Vlaanderen.”
Interview:
Thijs Calu (educatief medewerker A&M)
Sarah Boutens (stagiaire A&M)
Bron: https://arbeidenmilieu.be/2019/04/18/interview-caroline-copers/