Forum De vermindering van de VS-militaire uitgaven stuit altijd op weerstand, het verhogen ervan nooit
| 
De vermindering van de VS-militaire uitgaven stuit altijd op weerstand, het verhogen ervan nooit
President Biden vraagt voor het komende fiscale jaar 2022 een verhoging van het budget voor het Pentagon. De linkervleugel van de Democraten reageert ontgoocheld.
De titel van dit artikel is geleend van Caitlin Johnstone, ‘brutaal journaliste en guerrilladichteres’, zoals ze zichzelf omschrijft. In een bijdrage op haar blog schrijft ze over het recente voorstel voor de begroting van het VS-ministerie van Defensie: “Vorig jaar leidde senator Bernie Sanders een publieke actie om het waanzinnig opgeblazen Amerikaanse militaire budget met een schamele tien procent te verminderen. Zijn voorstel botste op een solide stalen tweepartijenmuur die hem definitief de mond snoerde.”
"Het wetsvoorstel van Sanders sneuvelde in de Senaat met een stemming van 23 tegen 77, waarbij de helft van de Democraten de Republikeinen hielpen het wetsvoorstel weg te trappen.” Het vergelijkbare wetsvoorstel in het Huis van Afgevaardigden sneuvelde met een marge van 93 tegen 324, waarbij een meerderheid van de Democraten in het Huis (92 van de 139) tegen stemde.
Zet deze cijfers eens af tegen die van degenen die afgelopen december stemden voor de goedkeuring van de militaire begroting van 741 miljard dollar van Trump. Het Huis van Afgevaardigden stemde voor de National Defense Authorization Act-begroting met een marge van 335 tegen 78, waarbij 195 van die ja-stemmen van de Democratische kant kwamen. De Senaat keurde diezelfde begroting goed met 84 tegen 13 stemmen. Het was een aanzienlijke stijging ten opzichte van de begroting van het voorgaande jaar, een trend die al jaren ononderbroken is.
Data uit Macrotrends tonen een voortdurende stijging van de militaire uitgaven van de VS:
2019: 731,75 miljard dollar, een stijging van 7,22% ten opzichte van 2018.
2018: 682,49 miljard dollar, een stijging van 5,53% ten opzichte van 2017.
2017: 646,75 miljard dollar, een stijging van 1,08% ten opzichte van 2016.
2016: 639,86 miljard dollar, een stijging van 0,95% ten opzichte van 2015.
Caitlin Johnstone stelt dat Bernie Sanders Biden probeerde te verkopen door tijdens de kiescampagne te zeggen dat hij “de meest vooruitstrevende president sinds FDR (Franklin Delano Roosevelt)” zou zijn. Alexandra Ocasio-Cortez, de jonge Democrate in het Huis van Afgevaardigden was sceptischer en beschouwde haar steun aan Biden als ‘schadebeperking’, aldus Johnstone.
Onder Joe Biden dreigt het militair budget evenwel nog verder te groeien. Volgens een artikel in The Hill vraagt president Biden een militair budget van 753 miljard dollar voor het volgende fiscale jaar, waarvan 715 miljard dollar op rekening van het Pentagon.” Volgens The Hill stelt het Witte Huis dat de begroting van het ministerie van Defensie “prioriteit geeft aan de noodzaak om de dreiging van China tegen te gaan als de grootste uitdaging van het departement.”
In een brief aan Joe Biden reageren 50 leden van het Congres (Senaat en Huis van Afgevaardigden) door aan te dringen op een aanzienlijke vermindering van het militaire budget van het Pentagon: “Honderden miljarden dollars die nu naar het leger gaan, zouden meer opbrengen als ze werden geïnvesteerd in diplomatie, humanitaire hulp, wereldwijde volksgezondheid, duurzaamheidsinitiatieven en fundamenteel onderzoek.”
“Het niveau van 715 miljard dollar zou een stijging van ongeveer 1,5 procent betekenen in de defensie-uitgaven ten opzichte van het huidige jaar, waardoor het in feite een voor inflatie gecorrigeerde budgetverhoging wordt,” sust Politico. “Het is een bescheiden stijging ten opzichte van het huidige niveau, maar beneden het niveau dat door de regering-Trump in haar definitieve begroting werd voorgesteld.”
De belangengroep Public Citizen uitte scherpe kritiek op de begrotingsplannen. In een mededeling stelt Robert Weissman, de voorzitter van de organisatie:“Er kunnen honderden miljarden dollars worden bespaard met gepaste bezuinigingen op het Pentagon-budget”. Weissman voegt eraan toe:“Het belangrijkste voor de begroting van het fiscale jaar 2022 is dat het kleiner is dan het fiscale jaar 2021 om aan te geven dat we eindelijk de goede richting uitgaan en middelen verschuiven van het Pentagon naar investeringen in mensen.”
De progressieve groep Win Without War reageert eveneens fel: “Na een jaar van dodelijk bewijs dat al dat weggegooide geld richting het Pentagon ons niet beschermt tegen moderne dreigingen, is het niet alleen gewetenloos om Trumps spendeerwoede verder te zetten, maar ook om er zelfs nog een schepje bovenop te doen.” De organisatie voegt eraan toe dat “hoewel ons herhaaldelijk wordt gevraagd hoe we het ons zullen veroorloven om deze werkelijk existentiële bedreigingen (dodelijk pandemieën, Klimaatveranderingen, nvdr.) aan te pakken, diezelfde vraag nooit wordt gesteld als het gaat over het verder spijzen van de toch al overvolle schatkist van het Pentagon.”
Goede Democraten, stoute Republikeinen
De Republikeinse Partij wordt vaak aangeduid als ‘oorlogsstokers’ en voorstanders van verhoogde militaire uitgaven, terwijl de Democraten als het ware afgeschilderd worden als een bijeenkomst van vredesactivisten en maatschappelijke werkers die de neiging hebben het geld uit te geven aan sociale behoeften, de strijd voor de rechten van minderheden en andere terreinen die geen verband houden met defensie.
Het militaire budget van de Verenigde Staten vertoont een stijgende trend sinds de jaren zestig
De realiteit is echter ver verwijderd van die stereotypie. De zogeheten ‘progressieve’ Democraten vormen een minderheid binnen de eigen partij. De meeste van hun partijgenoten steunen hun wens om de militaire uitgaven te verminderen niet. Integendeel, de conservatieve Democratische factie is, samen met de Republikeinen, voorstander van een aanzienlijke verhoging van het defensiebudget. Daarnaast zijn VS-politici traditioneel gekant tegen bezuinigingen op militaire programma’s omdat die jobs opleveren voor de kiezers in hun thuisregio.
Het militaire budget van de Verenigde Staten vertoont overigens, ongeacht tot welke partij de president behoort, een stijgende trend sinds de jaren zestig, met slechts hier en daar een korte neerwaartse knik in de curve.
Prioriteiten verschuiven
Caitlin Johnstone: “We kunnen er absoluut zeker van zijn dat de regering Biden de door haar gewenste verhoging van de uitgaven zal krijgen, want zo werkt het altijd. Als er wordt gepleit voor een verlaging met tien procent van het militaire budget, dat nu al hoger is dan dat van de volgende tien landen samen, wordt het voorstel afgedaan als krankzinnig en extremistisch. Als er dan wordt gepleit voor een verhoging van dat obscene militaire budget, dan is het “ja meneer de president, alles wat u maar wilt meneer de president, we hebben de papieren al voor u klaar liggen meneer de president”. Het glijdt er zo in, zonder enige hinder, alsof het gesmeerd is met vaseline.”
De belangrijkste motor van het VS-buitenlandse beleid is verschoven naar de regio Azië en de Stille Oceaan
De belangrijkste motor van het VS-buitenlandse beleid is verschoven naar de regio Azië en de Stille Oceaan. China wordt expliciet de belangrijkste strategische rivaal genoemd. Het verzekeren van de algemene VS-superioriteit op de lange termijn en in het bijzonder ten opzichte van China, is een topprioriteit van het Witte Huis. Als een Congreslid daar vragen bij heeft, dan krijgt het te horen dat het de kant van China kiest. Geen enkele politicus zal in zo’n voor de hand liggende val willen trappen. Vooral democraten niet, die gevoelig zijn voor dergelijke reputatieschade.
De focus op China (en Rusland) bepaalt in grote mate de lijst van de meest prioritaire militaire programma’s en wapens: versterking van de vloot en de luchtmacht en de ontwikkeling van nog performantere raketten, ook nucleaire. Bidens minister van Defensie Lloyd Austin zei dat de plannen voor de modernisering van nucleaire wapens, evenals een ambitieus ontwikkelingsprogramma voor de Amerikaanse marine, zouden worden aangepast met ‘hoogste’ prioriteit voor nucleaire afschrikking.
Defensieprogramma’s lopen altijd op spectaculaire wijze mis
Aanpassen betekent ook dat er andere zaken zullen wegvallen of alleszins op minder geld mogen rekenen. De eerste kandidaat voor bezuinigingen, zo lijkt het, is al geïdentificeerd: de vijfde generatie multirole jachtbommenwerpers F-35 Lightning II.
Over het programma verschenen herhaaldelijk niet-vleiende recensies in de pers. Begin maart bekritiseerde Adam Smith, de voorzitter van Armed Services Committee in het Huis van Afgevaardigden het zonder omwegen: “Wat levert de F-35 ons op? En is er een manier om onze verliezen te beperken? Is er een manier om niet zoveel geld te blijven uitgeven voor zo’n beperkte capaciteit.” De F-35 is duur en moeilijk te onderhouden. Elk vlieguur met een F-35 kost gemiddeld 36.000 dollar. Lockheed Martin beweert dat het die exploitatiekosten kan terugbrengen tot 25.000 dollar per uur tegen 2025. Maar alleen als het een exclusief onderhoudscontract krijgt. Een bewering die wel op enige scepsis onthaald wordt.
Een mogelijke confrontatie met China wordt zeer serieus genomen in Washington
Defensieprogramma’s lopen doorgaans op spectaculaire wijze mis en er is geen betrouwbare manier om dat te voorkomen. De fabrikanten van oorlogstuig promoten vaak ambitieuze programma’s met te optimistische kostenramingen. Eens het contract binnen is leiden ontwikkelingsproblemen tot steeds verder oplopende vertragingen en kostenoverschrijdingen. Soms duurt een programma, zoals bijvoorbeeld ook het Littoral Combat Ship, zo lang dat het strategische motief erachter niet meer relevant is tegen de tijd dat het klaar is.
Het is duidelijk dat niemand de aankopen van het ‘duurste gevechtssysteem ter wereld‘ zal stoppen – er is te veel moeite en geld in geïnvesteerd. Het is echter waarschijnlijk dat de luchtmacht, het US Marine Corps en de marine hun eetlust zullen moeten verminderen en minder vliegtuigen zullen mogen aanschaffen dan eerder gepland.
Een feit is dat een mogelijke confrontatie met China zeer serieus wordt genomen in Washington. Dat betekent dat de transformatie van het leger, ongeacht het geslacht, de leeftijd of de partij van de bewoner van het Witte Huis, zal blijven doorgaan. De daarvoor nodige budgetten zullen nooit in vraag worden gesteld.
Francis Jorissen is schrijver en freelance journalist en activist. Hij schrijf voor Vrede, Uitpers en de blog Plutopia
