Het rommelt in de gerechtelijke wereld. Boze cipiers bestormden op dinsdag 17 mei het kabinet van justiteminister Geens.[1] Jean de Codt, eerste voorzitter van het Hof van Cassatie, de hoogste magistraat van het land, trekt aan de alarmbel. De aanhoudende besparingen zetten het Belgische jusititeapparaat zodanig onder druk dat het in zijn werking de wet niet meer kan naleven en zelfs de meest elementaire principes van rechtszekerheid en mensenrechten niet meer kunnen worden gegarandeerd.

Sinds Europa het gemunt heeft op onze centen en onze rechten stappen meer en meer burgers en verenigingen naar het grondwettelijk hof. Vandaag lopen zaken tegen de indexsprong, de verhoging van de pensioenleeftijd, de turteltaks, enz. Deze regeringsmaatregelen leggen de lasten op de schouders van wie geen aandeel heeft in de stille financiële staatsgreep op ons geld en onze democratie.

Sanoma (bekend van de magazines Flair, Libelle, Feeling, Femmes d'aujourd'hui, …) zit opnieuw in herstructurering. Nog maar eens. Sinds 2008 hebben we niets anders gekend. De herstructureringen volgen elkaar in sneltempo op. De herstructurering die we vandaag zien is anders als voorheen. Er is al lang geen sprake meer van een kaasschaaf. Het Nederlandse management heeft beslist dat Sanoma België op korte termijn 10% winst moet halen. Daar zijn drastische ingrepen voor nodig.

Dans un pays, la France, où la gauche s'est accommodée d'une monarchie élective, comment ne pas s'attarder sur le monarque? On disait de Lionel Jospin qu'il était socialiste en secret, et jeune il était passé par l'extrême-gauche. Mais François Hollande? Sa carrière ne s'est pas bâtie sur ce terreau social-démocrate qui a produit, dans le Nord, un Pierre Mauroy ou une Martine Aubry.

On se rappelle ce slogan crié par les Allemands de RDA à Leipzig en 1989 qui exigeaient un changement de régime : « Wir sind das Volk ! », « Nous sommes le Peuple ! ». Il s’est vite mué en « Wir sind ein Volk ! », « Nous sommes un Peuple ! » signifiant ainsi la volonté d’une réunification de l’Allemagne. « Nous le Peuple », cette volonté cent fois exprimée à travers l’histoire est celle revendiquée par Yanis Varoufakis.

Louis Van Geyt, ancien président du Parti communiste de Belgique, ancien conseiller communal de la Ville de Bruxelles et homme de conviction nous quittés le 14 avril.

De gebeurtenissen over het vluchtelingenbeleid stemmen me somber. Met de regelmaat van een klok trekken mensenrechtenorganisaties aan de alarmbel over de penibele situatie van de vluchtelingen veroorzaakt door een zwak Europese beleid. Machteloos moet ik toekijken hoe de Europese toppolitici keer op keer samen komen in het Europese hoofdkwartier in Brussel, maar telkens besluiten om ons collectief geheugen steeds donkerder zwart te kleuren. Onze kinderen zullen beschaamd terug kijken naar deze periode. Deze vluchtelingen zijn mensen als u en ik. Ze werden gedwongen hun hebben en houden en hun jeugd achter te laten, gedwongen om hun thuis en hun werk te verlaten. Probeer het u gewoon eens in te beelden. Uw land werd in een puinhoop herschapen. U bent hopeloos op zoek naar een plaats waar geen bommen vallen, geen doden om u heen. Op zoek naar een plaats waar u de angst en onzekerheden eindelijk achter zich kunt laten. Na maanden lang in verschrikkelijke omstandigheden te hebben doorgebracht, met alles wat u kon dragen over land en zee, komt u in een regio die Europa heet en veilig zou moeten zijn. Maar in de plaats van veiligheid, komt u nu in chaos terecht. In onze chaos. In de Europese chaos van loze beloftes. 

Gisteren werd de kernreactor Doel 3 stilgelegd, de centrale plaatste zich in veiligheid omdat er iets niet klopt. Het is goed dat de procedure werkt, maar dat is allerminst geruststellend. De voorbije twee jaar gebeurden 10 ernstige incidenten, waarbij de reactoren moesten worden stilgelegd. “Het enige wat de mensen daarvoor terugkregen was een slechtere deal met een monopolist, een nefast investeringsklimaat voor groene alternatieven en twee regeringen die de stroom bovendien fiks duurder maakten”, zeggen de voorzitters van de Jongsocialisten en Jong Groen, Aaron Ooms en Céline Van Den Abeele. Met Stopkernenergie.be willen we duidelijk maken dat het genoeg is geweest en de regering aanzetten over te gaan tot de sluiting van de kerncentrales.

Une frange du mouvement féministe occidental continue de penser que ses mots d’ordre et ses méthodes d’action valent, sans distinctions ni nuances, pour l’ensemble des continents — au point que la notion même de « féminisme » soit parfois perçue, dans « le Sud », comme une énième tentative d’intrusion du « Nord ». A paru à la fin de l’année 2015 l’ouvrage collectif État des résistances dans le Sud — Mouvements de femmes, coédité par le Centre Tricontinental et Syllepses. L’historienne Aurélie Leroy en est la coordinatrice. « Les féminismes s’inventent, se pratiquent, mais ne se ressemblent pas », avance cet ouvrage qui conduit ses lecteurs du Sénégal au Sri Lanka, en passant par le Chili, l’Irak, le Mexique et la Chine. De quelle manière ces pensées et ces pratiques, peu connues dans nos pays, permettent-elles de secouer les angles morts, de sortir des pistes dominantes et d’œuvrer, au final, à l’émancipation de toutes les femmes ?

Un fil rouge paraît traverser cet ouvrage : il n’y a pas de féminisme unique et monolithique. Est-ce une réalité entendue, désormais, ou faut-il encore lutter pour la faire accepter ?

De parlementaire onderzoekscommissie zal zich kortelings buigen over de aanslagen in Brussel. Van twee essentiële elementen zal de onderzoekscommissie zich ver houden, nl.