Portrait of a Lady laat aan de hand van 85 kunstwerken zien hoe de vrouw sinds de prehistorie tot nu werd uitgebeeld. De tentoonstelling creëert, trouw aan de doelstellingen van de Stichting Boghossian, een dialoog tussen verschillende oosterse en westerse culturen via een selectie van diverse kunstwerken. Er zijn schilderijen, tekeningen, affiches, foto’s, beelden, hedendaagse installaties en video’s te zien. De bruiklenen zijn o.a. prehistorische als Afrikaanse beelden en werken uit de 19de, 20ste en 21ste eeuw (van een 60tal artiesten).

We krijgen zowel portretten van beroemde als van onbekende vrouwen courtisanes en koninginnen te zien, vanaf het begin van de kunstgeschiedenis tot nu. Ook heldinnen uit het Oude Testament en historische en mythologische figuren uit Griekenland en Afrika zijn niet vergeten; zoals o.a. Judith, de koningin van Saba, Odysseus’ vrouw Penelope en Dido, de koningin van Carthago. De tentoonstelling wil laten zien hoe de kijk op vrouwen evolueerde in de loop der eeuwen. De expo is in 5 thema’s ingedeeld: de oorsprong, vrouwen in het interieur, de naakte vrouw- als model en Muze en portretten en zelfportretten’. U ziet er werken van talloze bekende Belgische en buitenlandse artiesten, zoals Jan Metsys (zoon van Quinten Metsijs), Gustaaf Wappers, Henri en Constantin Meunier, James Ensor, de broers Gustave en Leon De Smet, Permeke, Michel François, Johan Creten en van Edgar Degas, Henri Matisse, Picasso, Alphonse Mucha, Paul Delvaux, Balthus etc .En natuurlijk zijn er ook werken van vrouwen, zoals Mary Cassatt en Berthe Morisot, de vrouwelijke impressionisten, en van de feministische Cindy Sherman, Sylvie Fleury, Joanna Vasconcelos en Rosemarie Trockel .Deze expo werd samengesteld door Louma Salomé, waarbij in de laatste 5 zalen ook de vrouwelijke blik niet werd vergeten.

Iets bijzonders is de installatie van het Empathy Museum: A Mile in My Shoes. De bezoeker kiest een paar schoenen uit, stuk voor stuk vrouwenschoenen, en krijgt vervolgens in een koptelefoon het korte, bijbehorende (levens)verhaal te horen, ingesproken door de eigenaar van de schoenen zelf. Dat kan een heftig en geladen verhaal zijn, maar net zo goed het relaas van een ouder wordende vrouw die haar roeping vond als bloemist. De expo is ook een niet te missen les in de geschiedenis van emancipatie en een mooi voorbeeld van vrouwelijk curatorschap.