Naar aanleiding van dag van de Onthaalouder en Kinderverzorger, op 12 oktober, zal de BBTK in Antwerpen en Limburg 4000 zure tutters uitdelen aan kinderbegeleiders. De 4000 tutters staan voor de maar liefst 4000 openstaande vacatures in de sector. Naast het zure snoep krijgen de werknemers ook kaarten met concrete vragen over hun werksituatie om een nog beter beeld te krijgen van wat zij nodig hebben. De sector zit namelijk in crisis. De werkdruk is onhoudbaar en verergert naarmate werknemers voor een job in een andere sector kiezen. Een zure situatie voor de mensen die elke dag instaan voor de zorg van onze kinderen zodat anderen kunnen gaan werken.

Onhoudbare werkdruk
De nood aan kinderopvang is hoog maar er waren nog nooit eerder zoveel openstaande vacatures. Het gaat momenteel om 4000 openstaande vacatures, oftewel 1000 meer dan vorig jaar. Veel werknemers verlaten de sector omdat de werkdruk onhoudbaar hoog is. Tegelijkertijd zijn er nog nooit zo weinig mensen gestart aan een opleiding tot kinderbegeleider.

Een duidelijk probleem is de ratio kinderbegeleider/kinderen. In België is het namelijk zo dat er per 8 kinderen 1 begeleider (1 per 9 kinderen vanaf 2 begeleiders) voorzien is. Dat is de hoogste ratio van Europa. Het idee is om zo veel mogelijk plaatsen te voorzien om aan de hoge vraag van gezinnen tegemoet te komen. Want de nood is effectief hoog.

In de praktijk is de situatie echter vaak nog erger door het shiftensysteem. Dit maakt dat bv. de ene begeleider werkt van 7u tot 15u30 en de andere van 9u tot 17u30. Elke begeleider is dan telkens 2u per dag alleen verantwoordelijk voor 16 kinderen.

Op die manier is het onmogelijk om voor de kinderen te zorgen zoals de begeleiders dat zouden willen doen. Het wordt een race tegen de klok om de kinderen te verzorgen. Voor de leuke dingen zoals spelen of leren is er al helemaal geen tijd meer. Het tempo wordt hels.

Het gevolg? Werknemers vallen uit door de hoge werkdruk en verlaten uiteindelijk de sector. Dit verergert de situatie en creëert een vicieuze cirkel.

De problematiek is dus ingewikkeld en keuzes zijn niet zonder gevolgen. De BBTK wil daarom op de dag van de kinderverzorger (12 oktober) het probleem aan de kaak stellen maar ook de werknemers bevragen over wat zij elke dag ervaren, om tot oplossingen te komen. Het VIA 6 (Vlaams Intersectoraal akkoord) voorziet al enkele belangrijke stappen maar dit is onvoldoende gezien de grote nood.

De sector verdient beter dan deze zure situatie en heeft nood aan een echt toekomstplan.

Bron: Klik Hier