Gisteren is uit de VTM/HLN undercover reportage en de inval van de inspectiediensten bij een aantal vestigingen van POSTNL nog eens gebleken dat de pakjes die we allen online bestellen, afgeleverd worden met niet zozeer bloed maar met des te meer zweet en tranen.

Het is jammer dat de uitbuiting dergelijke proporties dient aan te nemen vooraleer het maatschappelijk debat wordt aangezwengeld. Zoveel menselijk leed had vermeden kunnen worden indien de vakbonden sneller werden gehoord en de politiek sneller geloof zou hechten wanneer er enkele jaren door ons reeds werd aangekaart dat er iets fundamenteel mis iets in deze sector.

Gelukkig namen de rechterlijke macht en de media samen met ons wel de handschoen op en hopelijk wordt de noodkreet van de 1000’en uitgebuite werknemers, nou ja schijnzelfstandigen, nu wel gehoord.

Verdere politieke passiviteit is na de recente onthullingen schuldig verzuim. Het zou niets minder zijn dan een bekentenis dat winstmaximalisering van multinationals belangrijker is dan de grondrechten te vrijwaren van de werkenden. De tijd van de kat uit de boom te kijken is nu echt wel voorbij.

Het wetgevend kader zo aanpassen dat pakjesbedrijven verplicht een bepaald percentage koeriers dienen te internaliseren zoals minister Petra De Sutter suggereert is slechts een deel van de oplossing want biedt geen soelaas voor de arbeidsomstandigheden van de overgebleven externe chauffeurs.

ACV-CSC heeft wat dat betreft reeds een aantal maatregelen uitgewerkt die de uitwassen tot op het bot aanpakken en reikt nogmaals de hand aan de politiek om voor ééns en voor altijd de pakjessector op de juiste baan te krijgen zodoende dergelijke sociale wantoestanden een halt worden toegeroepen.