Koopkrachtplakkaat

EnergieplakkaatC

173646265 10222054268599783 1356797931624160070 n

Delen van artikels

 

Persbericht BTB Wie is écht verantwoordelijk voor het Borealis-schandaal?

De uitbuiting van Filipijnse arbeiders op de bouwwerf van Borealis lokt veel reactie uit. Terecht. Het gaat om regelrechte uitbuiting van buitenlandse werknemers, een loopje nemen met Belgische wetgeving en cao’s, Europese regels met de voeten treden, mensenhandel,  …

Stuk voor stuk ernstige misdrijven.  In persartikels en politieke reacties worden allerlei verklaringen naar voor geschoven over hoe dit kon gebeuren.  De gebrekkige Europese detacheringsregels, te weinig controles en te weinig controleurs, een kluwen van onderaanneming waar een kat haar (malafide) jongen niet in terugvindt…. Elk van die verklaringen is waar. 

Maar de echte reden is eigenlijk simpel: Borealis is verantwoordelijk voor wat er op haar werf gebeurt.

Borealis zegt “mee te willen werken” aan het onderzoek

Dat zijn cynische vijgen na Pasen. Multinationale ondernemingen en grote bedrijven besteden heel wat werk uit aan onderaannemers. Als er in de keten van onderaanneming iets misloopt dan wassen ze hun handen in onschuld.  Makkelijk zat!  Dergelijke bedrijven weten echter heel goed wat er gebeurt als ze zelf geen garanties eisen van hun onderaannemers en als ze niet toezien op wat er in hun toeleveringsketen gebeurt.

“We wisten het niet” getuigt van cynische medeplichtigheid met de gangsters die het vuile werk voor hen opknappen.  Met één doel: geld verdienen.  Het moet immers steeds goedkoper. Deze “race to the bottom” wordt al langer aangeklaagd door vakbonden wereldwijd. Toch gebeurt er veel te weinig om de opdrachtgevers daadwerkelijk verantwoordelijk te stellen voor hun onethisch wangedrag.

Opdrachtgevers moeten verantwoordelijkheid nemen

Borealis is jammer genoeg geen alleenstaand geval.  De bouwsector is dat evenmin.  Dergelijke excessen gebeuren ook in de transportsector, de vleesverwerkende industrie, de kledingsector, ….

Niet zo lang geleden ontdekte de Deense vakbond 3F zowaar een “kamp” waar honderden Filipijnse truckers verbleven tijdens hun verplichte rusttijd.  Net zoals bij Borealis werden ze veel te weinig betaald en leefden ze in erbarmelijke omstandigheden. Georganiseerde fraude en uitbuiting met medeplichtigheid van buitenlandse uitzendbureaus in een kluwen van onderaanneming.

Dichter bij huis zorgde de Belgische Transportbond BTB, voor een Filipijnse chauffeur die samen met 23 collega’s reageerde op een advertentie om voor een Oostenrijkse transportfirma te werken.  Hij werd aangeworven door de firma IMI SPED geregistreerd in Slovakije.  Hij kwam daar terecht via een “agentschap” DEBEDA (ondertussen verdwenen na klachten).  De Filipijnse chauffeur “verdiende” 480€ per maand om 45 tot 50 uur per week te werken. Hij kreeg zijn opdrachten per sms en werkte, leefde, sliep,…  in zijn vrachtwagen.  Tot de politie hem stopte en de man bij de vakbond terecht kwam.  Ondertussen is hij erkend als slachtoffer van mensenhandel.

Wat mis liep bij Borealis is geen alleenstaand geval.  Het is het topje van een een enorme ijsberg.

Meer inspecteurs!

Al jaren roepen vakbonden in de woestijn, om meer inspecteurs en meer inspecties.  Op de inspectiedienst gespecialiseerd voor de transportsector werken momenteel 8 inspecteurs voor Vlaanderen. Dat is een habbekrats als we zien hoeveel trucks er dagelijks over onze wegen bollen.

Die inspecteurs dweilen met de kraan open.  Het is cynisch vast te stellen hoe excellenties zoals Minister Van Quickenborne vandaag verontwaardigd reageren op de Borealis-case en de aanwerving van extra inspecteurs aankondigen.  Too little, too late! Hij spreekt over enkele tientallen.  Terwijl we daar een veelvoud van nodig hebben.  Met een druppelteller bestrijd je geen uitslaande brand!

Echt vervolgen graag!

Jost, één van de grootste transportfirma’s in België, werd na een actie van de inspectiediensten beschuldigd van vergelijkbare praktijken als bij Borealis.  Het bedrijf sloot echter een schikking van 30 miljoen € af met het gerecht en muisde er op die manier vanonder.  Het kocht op die manier zijn misdrijven af!

Wie geld genoeg op tafel kan leggen komt weg met sociale en fiscale fraude en structurele uitbuiting.

Een ander transportbedrijf werd door de Belgische Transportbond voor de de rechters gedaagd in een dossier voor sociale dumping.  Het proces sleept al 6 jaar aan en loopt vast in de meanders van juridische procedures.  De Limburgse transportfirma RMT werd wel veroordeeld, maar ging prompt failliet.  De gedupeerde Bulgaarse chauffeurs kunnen naar hun centen fluiten.  De organisatoren van de de uitbuiting doen ondertussen rustig verder onder een andere dekmantel.  Gerechtelijke procedures duren veel te lang, vervolging wordt veel te gemakkelijk afgekocht. 

Opdrachtgevers moeten verantwoordelijkheid nemen!

Het wordt tijd dat er daadwerkelijk wordt opgetreden tegen bedrijven die aan de basis liggen van dergelijke malafide netwerken.  Steeds goedkoper, om steeds meer geld te verdienen, … dat moet stoppen.  Wie opdrachten uitbesteedt moet verantwoordelijkheid nemen voor de verdere uitvoering.  Samenwerken met fraudeurs of onethische constructies moet bestraft worden.  Dat is wat de overheid moet doen!

En de – vaak multinationale – bedrijven zelf die hun handen in onschuld wassen zijn aan zelfonderzoek toe.  Zelf verantwoordelijkheid nemen.  Het is tijd om zelf een deontologische code op te leggen aan de onderaannemers en deze ook af te dwingen.

Het is tijd om “corporate greed” te vervangen door “due diligence”!


Meer info:
Frank Moreels, Voorzitter BTB-ABVV
0475/24 38 96
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Bron: https://belgischetransportbondbtb-abvv.cmail20.com/t/ViewEmail/y/393C56AAACFBBC392540EF23F30FEDED/4AFBF4E940440EF740EE66FE10287772?alternativeLink=False