Vrede vzw en Ludo De Brabander zijn bekroond met de Prijs Jaap Kruithof. Die prijs wordt sinds 2009 uitgereikt door Democratie 2000 en Trefpunt vzw voor “vernieuwende en radicale denkers over een democratische en rechtvaardige samenleving en/of ijveraars voor meer sociale gelijkheid of actievoerders tegen maatschappelijke wantoestanden.”

De uitreiking van de prijs vond op 21 juli plaats op het groot podium van het Walter De Buckplein, het epicentrum van de Gentse Feesten. Apache, het onafhankelijke nieuwsmedium voor onderzoeksjournalistiek mocht de Prijs voor de Democratie in ontvangst nemen die eveneens elk jaar wordt uitgereikt aan een persoon of organisatie die zich heeft "onderscheiden op een van de belangrijke thema’s in de voortdurende strijd voor de democratie."

In zijn toespraak zei woordvoerder Ludo De Brabander dat het deugd doet "om een prijs te ontvangen die een erkenning is voor onze strijd tegen oorlog en onrecht, voor vrede, ontwapening en sociale rechtvaardigheid." Ludo De Brabander wees op de moeilijke periode die Europa, maar ook de wereld doormaakt als gevolg van de Russische oorlog in Oekraïne, een "agressie tegen het soeverein land die niet is te rechtvaardigen" en die een "inbreuk is op het internationaal recht". "Het regime in Moskou staat ook voor alles wat we als vredesbeweging verwerpen: autoritair, nationalistisch, militaristisch en imperialistisch", aldus De Brabander.

Maar hij waarschuwde ook om niet in de val te trappen van het alom aanwezige narratief in de westerse pers en politiek, waarin een zwart-wit beeld domineert van ‘goed’ versus ‘kwaad’. De Brabander: "Hoe verwerpelijk de Russische oorlog ook is, ze rechtvaardigt evenmin de agressieve, provocatieve, militaristische expansiepolitiek van de NAVO zoals die al meer dan twee decennia aan de gang is. Deze militaire alliantie draagt een grote medeverantwoordelijkheid in de erg gespannen situatie in Europa met onder meer opeenvolgende uitbreidingsrondes, de installatie van een raketschild in Oost-Europa sinds 2007, haar militaire opbouw, kernwapenpolitiek en -doctrine en destabiliserende interventies in voormalig Joegoslavië, Afghanistan en Libië."

De Brabander klaagde ook de groeiende militarisering van Europa aan die de oorlog in Oekraïne gebruikt om de bewapening tot ongekende hoogten op te drijven. "In elk van de landen zorgt dit ervoor dat het de overheidsbudgetten zwaar onder druk zet waardoor noodzakelijke middelen voor de publieke dienstverlening, klimaatmaatregelen, de gezondheidszorg, armoedebestrijding,… dreigen te worden opgesoupeerd." Het is "onze taak als vredesbeweging om dat ware gezicht te tonen en dat aan te klagen. En ja, het is vaak roeien tegen de stroom in." Daarom dat alle steun als lid, sympathisant of actievoerder meer dan welkom is.

Hij vervolgde met een pleidooi voor het stopzetten van de oorlogsretoriek en ernstige diplomatieke initiatieven om tot een politieke oplossing te komen voor de oorlog in Oekraïne, waarna "Europa werk moet maken van een actieve vredespolitiek die leidt tot een nieuwe veiligheidsarchitectuur." Hij vroeg ook aandacht voor alle andere oorlogen die uit ons blikveld zijn verdwenen en dikwijls het gevolg zijn van een gebrekkige toegang tot essentiële basisvoorzieningen.

Tot slot stond hij een deel van zijn spreektijd af aan Henriëtte, die in 2006 Congo-Brazzaville is ontvlucht. Ze was een van de 475 mensen zonder papieren die deelnamen aan een hongerstaking om eindelijk een regularisering te bekomen. Exact een jaar geleden, op 21 juli, beëindigden ze hun hongerstaking na beloften dat er meer rekening zou worden gehouden met hun verankering in België, hun kansen op werk en de aanwezigheid van erkende familieleden. Zelfs medische gronden konden worden ingeroepen voor een vlugge regularisatie. Een jaar later blijkt dat vijf op de zes actievoerders bedrogen achterblijft en geen regularisatie krijgt. Henriëtte hield een beklijvend pleidooi voor de volledige toekenning van haar rechten.