Koopkrachtplakkaat

EnergieplakkaatC

173646265 10222054268599783 1356797931624160070 n

Delen van artikels

 

Qatar onze bondgenoot speelt Met mensenrechten, arbeidsvoorwaarden, spreekvrijheid, geaardheidsuitingen

 

Deze bestaan een heel klein beetje in Qatar als ze maar vooral te gunste van de overheid zijn. Wie reportages gezien heeft o.a. van onze Rudy Vranckx ( nog tot 14/04/23 op vrt) kan zijn eigen mening daarover minstens lichtjes herschikken.

Of is de onverschilligheid ten opzichte van andere mensen zo hoog geworden zoals blijkbaar bij de bestuurders van de FIFA? Sommigen onder ons schrijven en zeggen dat het al iets beterschap is, maar tot wanneer en hoe lang zal het nog duren? Was jij ook ten minste een beetje beschaamd wanneer een van onze voetballers ter plaatse in een interview zei dat hij niet echt durft zijn gedacht te zeggen omwille de schrik dat hij ’s anderendaags niet meer op het voetbalveld mag! 

Onze bondgenoot Qatar heeft veel olie en gas en geld dus. Is het daarom dat zo vele staten en personaliteiten dit alles aanvaarden? Onze MR-minister van buitenlandse zaken vertrok ernaar maar zei eerst dat het was “om de mensenrechten te bevorderen”. In hoeverre kan zij dat, is ze blind en doof of ?

Wie hoorde niet  dat omtrent het niet dragen van een stukje armband met 1love  “al die spelers hebben geen enkele moed”.  Ze werden wel erg bedreigd he! Dat kunnen we niet verwachten tegenover een Belgische minister die ergens tussen de toeschouwers zit en die buiten onze TV-ploeg misschien nergens anders gezien zal worden.

Niet enkel voetballers worden bedreigd en hadden angst voor hun loopbaan, ook in ons land worden alle dagen werkers bedreigd in hun bedrijf. Waarom anders zijn zovelen kritiekloos en niet gaan staken of betogen in al die vorige jaren? Zelfs bij betogers en stakers ontmoette ik er meerdere die niet wilden gefotografeerd worden of kritiek op hun bedrijf durfden te uiten om niet erkend te worden door...

Ook in ons land werden en worden werkers wegens meningsuiting of het verspreiden van flyers, ontslagen, meestal met een voorwendsel op hun ontslagbrief, waarop toch niet met “voor een politieke mening”  he.  Onlangs hoorde ik van een kaderlid dat hij liever niet naar een groot feest van links ging omdat men hem zou kunnen erkennen! Leve de vrijheid en democratie!

Deze voorbeelden en vele anderen in een democratisch land toch, getuigen van angst, gebrekkige  democratie en vrijheid, meen je dat ook niet?

Wat te doen ?  Verder versturen, je mening laten kennen,

af en toe info gaan lezen op www.lef-online.be ,

en voor de durvers vragen naar hoe lid te worden van LEF.

Goed W-E.

Leon