Assange Free 20 actie aan de VS ambassade 20 feb 2024

Al dezen met wie ik sprak, vond de wraaklust van deze beide regeringen en ook het  stilzwijgen van de Europese Unie een onmenselijke gruwel. Een heer rond de vijftig uit de streek van Liege zei dat hij voor andere doelen zoals loonopslag niet zou betogen, maar hiervoor speciaal zijn werkplaats had verlaten.  

De meeste betogers droegen zelfgemaakte kartonnen paneeltjes of deze door het Assange - comité gemaakt onder leiding van mw Deprez.

Enkele beelden van deze actie zijn te zien in onze videotheek op www.lef-online.be

Assange Julian die al zo vele jaren in een Britse gevangenis vertoeft door druk van de Verenigde Staten. Daardoor ziek en depressief geworden is, dit wegens zijn werk als journalist en het bekendmaken aan de ganse wereld van geheime documenten en misdaden van hun leger, staat voor de Londense rechters die zullen besluiten of ze hem uitleveren of niet aan de Amerikaanse staat. Waar hij tot 175 jaar gevangenis kan veroordeeld worden.

Het recht van iedereen op toegang tot informatie en ideeën, zoals vermeld in artikel 19 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, ligt aan de basis van de opdracht van de journalist. De verantwoordelijkheid van de journalist tegenover het publiek heeft voorrang op elke andere verantwoordelijkheid, in het bijzonder tegenover werkgevers en overheidsinstanties. Journalistiek is een beroep dat tijd en middelen vergt en morele en materiële zekerheid veronderstelt, die essentieel zijn voor de onafhankelijkheid ervan.

(link naar het Wereldhandvest voor de ethiek van journalistenvereniging )

Op 20 en 21 februari vindt in Londen een belangrijke hoorzitting plaats in het lange proces van uitlevering van Julian Assange aan de Verenigde Staten.

Deze hoorzitting is een zeer belangrijke fase in het proces, omdat het de laatste in het Verenigd Koninkrijk zou kunnen zijn.

Twee rechters zullen immers moeten beslissen of op het laatste beroep dat is ingediend door Julian Assange en zijn verdedigingsteam wel of niet wordt ingegaan door de Britse rechtbanken.

Als het beroep wordt toegestaan, zal het proces worden voortgezet in het Verenigd Koninkrijk (misschien voor 6 maanden of een jaar).

Als het beroep echter wordt afgewezen, wordt Assange's uitlevering aan de Verenigde Staten bevestigd en kan het alleen nog worden geblokkeerd door het Europees Hof voor de Rechten van de Mens op grond van artikel 39 van zijn Reglement.

De uitlevering wordt dan geblokkeerd voor de duur van het onderzoek.

Men ziet goed in dat er veel scenario's mogelijk zijn.

Maar vandaag is het niet aan de orde om daaraan te denken.
Voor ons komt het er nu op aan standvastig op ons standpunt te blijven over het recht op informatie en over de onrechtvaardigheid om de "boodschapper" te straffen, terwijl we degenen die verantwoordelijk zijn voor de misdaden die hij aan de kaak stelt, vrijuit laten gaan.

Wij allen zijn actief in de strijd op lokaal, nationaal en internationaal niveau, op sociaal, economisch en politiek vlak, en we weten allemaal dat als we geen informatie hebben, als de informatie die we krijgen bevooroordeeld of corrupt is, we ons werk niet efficiënt kunnen doen.

Informatie is een absolute noodzaak om onze strijd verder te zetten.

Het beeld dat de Verenigde Staten willen neerzetten door Assange te vervolgen is dat we niet over alles geïnformeerd mogen worden, dat zij het zijn die beslissen over wat ons verteld mag worden en wat voor ons verborgen moet blijven!

Vandaag is het, via Assange, de journalistiek die vorm begint te krijgen dankzij het geviseerde WikiLeaks, een journalistiek die haar bronnen beschermt en authentieke documenten openbaar maakt wanneer ze in het algemeen belang zijn.

Vandaag de dag zitten meer dan 500 journalisten (en mediaprofessionals) over de hele wereld in de gevangenis, waarvan sommigen zijn vermoord.

In Gaza maakt het Press-teken op de jas van een journalist hem of haar tot doelwit, in plaats van hen te beschermen.

Als Assange vandaag wordt uitgeleverd, hebben de Verenigde Staten zichzelf het recht toegeëigend, en dat ook verkregen, om elke journalist die feiten over hen onthult te vervolgen, waar hij zich ook bevindt. Een voorbeeld dat gevolgd kan worden door elk land dat daartoe besluit.

Strijden voor de vrijlating van Assange en voor het intrekken van de aanklachten tegen hem is ervoor zorgen dat dit model van het achterhouden van informatie zich niet verder wereldwijd verspreidt. Het is informatie die nuttig is voor zowat iedereen, maar gevaarlijk voor de machthebbers. Natuurlijk, het model bestaat al, maar we moeten het mogelijke doen om te voorkomen dat we ons recht op toegang tot informatie helemaal vernietigd zien.

We moeten er vooral voor zorgen dat het informeren van anderen geen strafbaar feit wordt, en dat de journalistiek haar opdracht kan verderzetten die berust op de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens.

We hebben informatie nodig, laten we ervoor vechten dat het voor ons een recht blijft, en een opdracht voor de pers.

Vrijheid voor Assange!

Journalistiek is geen misdaad!