Volgens de Verenigde Naties behoren er wereldwijd ongeveer 400 miljoen mensen tot inheemse gemeenschappen, waar er op hun beurt meer dan 5.000 verschillende van zijn. Ze spreken meer dan 4.000 verschillende talen en vaak leven ze in afgelegen gebieden. Ze leven in 90 verschillende landen.

Terwijl inheemse volkeren in totaal slechts 6% van de wereldbevolking uitmaken, vertegenwoordigen ze 90% van de culturele diversiteit: van de gemeenschappen in het Amazonewoud tot de tribale volkeren van India, van de Inuït van het noordpoolgebied tot de Aboriginals in Australië.

Inheemse gemeenschappen hebben 20% van het land in handen. Dat land herbergt 80% van resterende biodiversiteit van onze planeet.

Bron: First Peoples Worldwide

Er is geen vaste definitie van wat een groep inheems maakt, maar de Verenigde Naties en de Internationale Arbeidsorganisaties hebben een paar karakteristieken opgesomd die gewoonlijk een inheemse groep definiëren.

Zelfidentificatie is een van de belangrijkste aspecten. Inheems zijn is dus geen vaste kwalificatie, maar een kwestie van identiteit en keuze. Het zijn ook groepen die afstammen van prekoloniale of pre-settler gemeenschappen, het zijn in zekere zin de 'oorspronkelijke bewoners' van een gebied. Mede daardoor hebben ze vaak een heel eigen taal, kennis en waardensysteem, en een sterke band met de natuurlijke leefomgeving.

Vaak zijn het minderheidsgroepen met beperkte politieke invloed, die economisch achtergesteld zijn, minder sociale verworvenheden hebben en gediscrimineerd worden. Overal ter wereld, maar vooral ook in Latijns-Amerika, beheren inheemse gemeenschappen grote territoria, maar hun landrechten staan voortdurend onder druk, onder meer door concessies.

Ook in de projecten van BOS+ in Zuid-Amerika staan in de meeste gevallen inheemse gemeenschappen centraal. Er voor zorgen dat zij op een duurzame manier kunnen blijven leven van hun ancestrale land is één van de hoofddoelstellingen van ons werk.

Meer weten: