Wie 35 jaar gewerkt heeft, kan op zijn vijvenvijftigste in een landingsbaan. En zo viervijfden of halftijds gaan werken. Pensioenminister Bacquelaine hakt nu retroactief (!) in de pensioengelijkstelling voor deze landingsbaan. Met een koninklijk besluit dat verscheen op 17 januari 2017 beslist minister Bacquelaine om de gelijkstelling tussen 55 en 60 jaar nog slechts te berekenen op basis van een minimumrecht (1.950 bruto euro per maand). Tot voor deze beslissing waren 312 dagen (equivalent van één jaar) van een landingsbaan tussen 55 en 60 aan het laatste loon gelijkgesteld. Dit valt nu weg. Wie bruto meer verdient dan het minimumrecht, krijgt dus later minder pensioen. 3.425 werknemers die sinds 1 januari 2015 instapten in dit soort landingsbaan worden getroffen. Deze mensen worden voor voldongen feiten geplaatst. Ze vertrouwden erop dat de landingsbaan hun pensioen niet zou schaden. Door de beslissing van minister Bacquelaine is die impact er wel. En de betrokkenen kunnen niets meer veranderen aan hun keuze die ze in onverdachte tijden en te goeder trouw maakten.

Een mooi geschenk van een minister die zegt dat de pensioenen nu reeds te laag zijn en wil dat we langer werken.

(Gemiddelde werknemerspensioen als alleenstaande voor een man 950 euro bedraagt en voor een vrouw 710 euro.)

Opvallend en onaanvaardbaar is dat minister Bacquelaine in het parlement herhaaldelijk het omgekeerde beweerde:

In de memorie van toelichting: "De principes qua gelijkstelling worden niet geïmpacteerd door het wetsontwerp. De aanpassingen volgen de wijzigingen aangebracht aan de reglementering inzake tijdskrediet".

Verslag Kamercommissie voor de Sociale Zaken van: "Dit wetsontwerp strekt er louter toe bepaalde begrippen in de wetgeving betreffende de werknemerspensioenen te definiëren".

Verslag Kamercommissie voor de Sociale Zaken: "Voorzitter Vincent Van Quickenborne (Open Vld) merkt op dat de tekst uitwerking heeft op 1 januari 2015, maar doet terugwerking geen praktische én juridische moeilijkheden rijzen? Deze maatregel ligt in het verlengde van een vorige hervorming, maar waarom is die toen niet uitgevoerd? Is het een vergetelheid? Minister Bacquelaine: "Het is vooral de bedoeling ervoor te zorgen dat de teksten heel duidelijk zijn, om elke mogelijke betwisting te voorkomen".

Kamercommissie voor de Sociale Zaken: "Mevrouw Karin Temmerman (sp.a) vraagt zich af of derhalve wordt geraakt aan de gelijkstelling voor de werknemers die hebben geopteerd voor een landingsbaan, en of zij de facto niet worden benadeeld. De minister antwoordt dat zulks niet het geval is. Tot dusver kon de werknemer kiezen tussen twee mogelijkheden : ofwel nam hij niet-gemotiveerd tijdskrediet op, ofwel ging hij voor een landingsbaan. De reglementering bepaalde dat de voordeligste regeling in aanmerking werd genomen voor de berekening van de gelijkgestelde dagen. Die samenloop van de beide systemen is verdwenen, aangezien niet-gemotiveerd tijdskrediet niet langer gelijkgesteld wordt".

Er is dus herhaalde keren tegenspraak tussen de woorden van de minister ten aanzien van het parlement en zijn effectieve beleidsdaden. Dit staat haaks op de parlementaire democratie.

Als er geen oplossing komt voor dit probleem, starten ACV, ABVV en ACLVB tegen deze ingreep een procedure bij de Raad van State.