Sinds januari zijn de nieuwe maatregelen omtrent de re-integratie van zieke werknemers van minister De Block van kracht. Doelstelling: 122 miljoen besparen voor de regering. Maar wat zijn de gevolgen voor de werknemers? Houdt de maatregel geen enkel gevaar in? Zijn de grenzen duidelijk en voldoende? In die context organiseerde de Algemene Centrale – ABVV een studiedag om zijn delegees te informeren en te debatteren met verschillende professionals uit de gezondheidssector. Iedereen was het over een zaak eens: zieke werknemers re-integreren? Ja, maar niet tegen elke prijs.

Men moet zich de vraag durven stellen of de beoogde besparingen niet op een andere manier kunnen gerealiseerd worden. Want de nieuwe maatregel houdt helemaal geen rekening met de redenen waarom werknemers ziek worden. Het valt niet te ontkennen dat het optrekken van de pensioenleeftijd en het afbouwen van maatregelen zoals tijdskrediet en brugpensioen (SWT) een impact hebben op de gezondheid van oudere werknemers.

Het standpunt van de Algemene Centrale – ABVV blijft hetzelfde : zet in de eerste plaats in op preventie. Beter voorkomen dan genezen. Maak werk van werkbaar werk, in het bijzonder voor beroepen met penibele arbeidsomstandigheden.

We zijn er niet tegen dat zieke werknemers een kans krijgen op de arbeidsmarkt. Heel wat zieke werknemers zijn zelf vragende partij om terug aan de slag te gaan, mits er aangepast werk voorzien wordt. Maar al te vaak botsen ze op starre werkgevers die hen beschouwen als een last waar ze zo snel mogelijk vanaf willen.

Voor ons is het vanzelfsprekend dat bij een re-integratietraject de gezondheid van de werknemer centraal staat. Dat betekent dat het hernemen van het werk op vrijwillige basis zou moeten gebeuren, zonder sanctie voor de werknemer. Bovendien zou er een overeenkomst moeten gesloten worden tussen alle betrokken partijen (zieke werknemer, behandelende art, arbeidsgeneesheer, ziekenfonds en werkgever). En werkgevers zouden de plicht moeten hebben om een passende job aan te bieden.

Een dergelijke re-integratiepolitiek, die effectief rekening houdt met de beperkingen van zieke werknemers, zou moeten ondersteund worden door investeringen in de ziekenfondsen en arbeidsgeneeskunde. Zo kunnen realistische re-integratietrajecten op maat ontwikkeld worden.

Het minste wat we dus kunnen zeggen is dat de nieuwe maatregel nog heel wat lacunes heeft.