BLOKKERING NIEUWE WIJKGEZONDHEIDSCENTRA SCHENDT RECHT OP GEZONDHEIDSZORG

Het Netwerk tegen Armoede roept minister van Volksgezondheid Maggie De Block op om snel een einde te maken aan de blokkering van nieuwe wijkgezondheidscentra. "Verschillende centra zijn klaar om van start te gaan, andere om aan de bouw te beginnen. De blokkering schendt het recht op gezondheidszorg van mensen die in het werkingsgebied van die centra wonen. Wij roepen de minister op om de besparingen terug te draaien." Dat zegt coördinator Frederic Vanhauwaert van het Netwerk tegen Armoede. In verschillende regio's dreigen de plannen voor een nieuw wijkgezondheidscentrum in het water te vallen. Minister de Block voerde een moratorium in in afwachting van een audit, maar die laat lang op zich wachten.

Wijkgezondheidscentra zijn buurtgerichte centra waar mensen terecht kunnen voor kwalitatieve eerstelijnszorg zonder financiële drempel. Vaak is dat niet alleen de huisarts, maar is er ook kine, tandzorg of psychologische ondersteuning. Daarmee vullen de wijkgezondheidscentra een heel concrete, vaak acute behoefte in voor mensen met een laag inkomen. Patiënten met recht op verhoogde tegemoetkoming kunnen in principe ook bij een klassieke huisarts terecht onder de derdebetalersregeling (waardoor ze maar €1 per consultatie betalen), maar als er dan een doorverwijzing moet gebeuren naar bijvoorbeeld een kinesitherapeut, loopt het vaak mis. Daar geldt de regeling niet en dus blijven voorschriften ongebruikt op de kast liggen omdat mensen de behandeling niet kunnen betalen. Bovendien wordt die 'sociale derdebetaler' bij de huisarts nog niet overal even vlot toegepast.

In een wijkgezondheidscentrum kan die doorverwijzing onmiddellijk gebeuren en zonder bijkomende kost per patiënt. Zij werken met een vaste financiering van de patiënt, ongeacht hoe vaak die langs komt. De patiënt verbindt er zich toe om voor eerstelijnszorg en doorverwijzingen een beroep te doen op het wijkgezondheidscentrum en niet te gaan shoppen tussen verschillende zorgverstrekkers. Daardoor zijn wijkgezondheidscentra net goedkoper voor de ziekteverzekering. Ze hebben er geen belang bij om het aantal prestaties of onderzoeken op te drijven, want het brengt hen financieel niets op. Bij klassieke gezondheidszorg zien we dat nog (te) vaak gebeuren.

De wijkgezondheidscentra werken buurtgericht in vaak dichtbevolkte wijken met een groot kansarm publiek, maar zijn toegankelijk voor iedereen, ongeacht het inkomen. Belangrijk, want niemand wil een aparte gezondheidszorg voor armen. Tegelijk kunnen daardoor ook patiënten bij de wijkgezondheidscentra terecht die met schulden kampen of net boven de inkomensgrens voor verhoogde tegemoetkoming vallen. Voor de derdebetalersregeling bij klassieke huisartsen geldt dat niet.

Minister De Block wil nu eerst een audit bestellen vooraleer nieuwe centra te erkennen. De procedure daarvoor sleept lang aan, waardoor kwetsbare mensen het recht betaalbare gezondheidszorg ontzegd wordt. Het Netwerk tegen Armoede denkt dat de meerwaarde van wijkgezondheidscentra voldoende is aangetoond en vraagt zich af waarom nieuwe erkenningen in de wacht worden gezet in functie van deze audit.