Banken en fondsbeheerders kunnen een sleutelrol spelen in de strijd tegen klimaatverandering. Door leningen voor vervuilende projecten duurder te maken voor de banken die ze verstrekken, zet je alle sectoren aan om groene investeringen te doen. Ook de duurzame belegger is aan zet: de logische vraag om alle fossiele brandstoffen uit zijn beleggingsportefeuille te weren, zet pas echt een wereld van verandering in beweging. Want geld doet de wereld draaien — wij moeten met zijn allen aangeven in welke richting.

De industrie. De landbouw. Ons transport. Onze gebouwen. Onze energie. Zie daar de vijf sectoren waar een grote omwenteling nodig is als we de klimaatdoelstellingen willen halen en onze planeet leefbaar willen houden. Elke sector heeft zijn eigen uitdagingen, en daardoor ook zijn eigen specifieke aanpak nodig.

Banken en fondsbeheerders hebben als financier belangrijke hefbomen in handen. Alle grote communicatiecampagnes over duurzame producten en diensten ten spijt, wordt echter 99% van de beslissingen in krediet- en investeringscomités genomen op basis van louter financiële risico- en rendementsmodellen. Een lening aan een vervuilend bedrijf passeert op dezelfde manier als een krediet voor een hernieuwbaar energieproject. Hoewel de activiteiten van de vervuiler een negatieve impact hebben op mens en natuur, worden ze toch gefinancierd door banken en fondsbeheerders die ecologische of sociale overwegingen niet laten doorwegen in hun beslissingen.

Banken en fondsbeheerders miskennen op die manier hun mogelijke positieve rol en verantwoordelijkheid in de klimaatzaak. Ze verwijzen naar de marktwerking van vraag en aanbod. Kip en ei dus. Met andere woorden: business as usual. Maar financiële beslissingen zijn ook maatschappelijke keuzes. De financiële sector neemt een unieke positie in om het voortouw te nemen in de klimaatstrijd. Als ze wil, kan ze sneller, kordater en met veel meer klimaatambitie ingrijpen dan nu.

Hoe kan dat in zijn werk gaan? Hoe grijp je in op het ingewikkelde netwerk en de grote financiële wereld? Hoe versterken we de beweging van burgers, bedrijven, middenveldorganisaties en politici die resoluut klimaatoplossingen boven kortetermijnwinst stellen?

De regelgever heeft de instrumenten in handen om kredieten die een ecologisch risico inhouden, duurder te maken. Hoe gaat dit technisch in zijn werk? Voor elk krediet dat een bank verstrekt, moet een bank eigen kapitaal aanleggen. Dat betekent een kost voor de bank. Naarmate een krediet meer risico inhoudt, moet een bank méér kapitaal aanleggen. Doel hiervan is dat als een krediet niet terugbetaald wordt, een bank het verlies in de eerste plaats met eigen kapitaal kan opvangen.

Tot nog toe hebben ecologische en sociale risico's geen invloed op de kapitaalbuffer die banken moeten aanleggen. Terwijl dit ook criteria zijn die zich kunnen vertalen in financiële risico's, voor bedrijven (bv. schadeclaims voor een vervuilend bedrijf bijvoorbeeld, of reputatieverlies en daardoor klantenverlies) én voor de samenleving (denk bijvoorbeeld aan de kost van ziekten veroorzaakt door pollutie). Als de regelgever wél ecologische en sociale risico's laat doorwegen in de kapitaalvereisten voor banken, zullen die banken minder geneigd zijn om 'bruine' kredieten te verstrekken en zullen ze er ook hogere rentes voor moeten aanrekenen.

Een andere factor van invloed zijn u en ik, beleggers die in steeds grotere mate richting beursbeleggingen worden gestuurd. Duurzaam beleggen is dan het ordewoord. Enkel, duurzaam is slogan geworden, zonder dat de invulling volgt. Nochtans is het heel makkelijk om een ecologische check te doen bij fondsaanbieders. Klanten kunnen immers vragen naar een 'fossielvrij' beleggingsfonds en eisen dat hun beleggingsportefeuille kolen, gas en olie uitsluit. Op die manier zorgen ze ervoor dat hun beleggingen niet langer de status quo financieren maar wel de noodzakelijke verandering.

Hoe meer klanten bewust ecologisch beleggen, hoe sneller het aanbod aan fossielvrije beleggingen zal toenemen. En omgekeerd, beleggingsfondsen die pretenderen duurzaam te zijn, maar nog steeds in fossiele brandstoffen investeren, zullen moeten kiezen: ofwel hun duurzaamheidsclaim laten vallen, ofwel daadwerkelijk vergroenen.

Geld doet de wereld draaien. En dus is het zaak om dat geld de juiste richting uit te sturen, in alle sectoren waar dat nodig is. Banken en fondsbeheerders zijn aan zet. Regelgevers en klanten moeten een duwtje geven.

Bron: https://dekleurvangeld.be/klimaat-redden/?utm_source=&utm_medium=email&utm_term=&utm_content=Ecologische-verantwoordelijkheid-van-banken&utm_campaign=171127-TBBE-NL-eNews-particulieren