2017 was het jaar van #MeToo, en dus ook het jaar van Tarana Burke. Deze activiste uit Queens is de eigenlijke bedenkster van de beweging die reeds startte in 2006, zij het zonder hashtag. Time riep haar dan ook uit tot één van de Persons of the Year, een bekroning voor haar jarenlange werk als klokkenluidster en voorvechtster van vrouwenrechten in probleemwijken.

Enkele maanden geleden was ze nog een nobele onbekende voor het grote publiek, op oudejaarsavond mocht ze op de knop duwen van dé Ball Drop op Times Square, waarmee ze de laatste zestig seconden inluidde vóór het nieuwe jaar. Het punt was gemaakt: ook in 2018 staat #MeToo centraal.

Even later verscheen Tarana Burke stijlvol in het zwart naast actrice Michelle Williams op de Golden Globe Awards, die ook helemaal in het teken stonden van #MeToo en #TimesUp. Die laatste hashtag verwijst naar een initiatief van enkele Hollywoodactrices om via een fonds juridische steun te verlenen aan slachtoffers van seksueel misbruik of seksuele intimidatie op de werkvloer.

#MeToo behoeft natuurlijk geen uitleg meer, de hashtag werd al tientallen miljoenen keren gebruikt op sociale media sinds actrice Alyssa Milano, na de onthulling van de Weinstein-schandalen, iedereen die reeds seksueel grensoverschrijdend gedrag had ervaren opriep om deze woorden te tweeten om zo de wijdverbreidheid van het probleem aan te tonen.

Alomtegenwoordigheid van seksueel geweld

Toch bestond de beweging al veel langer. De hashtagloze versie werd uitgevonden door activiste en jeugdwerker Tarana Burke, geboren in Queens en nadien verhuisd naar Philadelpia. Sinds haar tienerjaren zet Tarana zich in voor meisjes die, net als zijzelf, tot een minderheidsgroep behoren en opgroeien in achtergestelde buurten. Op een dag werd Tarana aangesproken door Heaven, een meisje uit Alabama. Het kind vertelde dat ze misbruikt werd door haar stiefvader. Op het verschrikkelijke relaas had zelfs de ervaren jeugdwerkster geen antwoord, en Heaven zag ze nadien nooit meer terug. Nadien besefte ze dat ze zo graag 'me too' had geantwoord.

Deze en andere voorvallen zorgden ervoor dat Tarana in 2006 de non-profitorganisatie Just Be Inc. uit de grond stampte, waarmee ze zich tot op vandaag toelegt op het welzijn en de ontwikkeling van meisjes uit minderheidsgroepen. Ook creëerde ze de 'me too'-beweging om bewustzijn te creëren rond de alomtegenwoordigheid van seksueel misbruik en geweld in onze samenleving.

Momenteel combineert Tarana de job van directrice van Just Be Inc met een senior functie bij de organisatie Girls for Gender Equity, die gekleurde meisjes helpt zich te ontplooien met programma's en workshops.

Zelfde naam, ander strijd

Toen Alyssa Milano besefte dat 'me too' al veel langer bestond, zocht ze contact met Tarana en richtte de spotlights op de verwezenlijkingen van deze activiste, wiens strijd nooit eerder door de media werd opgepikt. Ere wie ere toekomt.

De échte 'me too'-oprichtster is dan ook blij met deze plotse aandacht voor seksueel grensoverschrijdend gedrag, maar ziet haar werk als heel anders dan dat van de Hollywoodactrices. Zij zet zich immers al een leven lang in voor die vrouwen die nooit aan bod komen in de mainstreammedia en wiens hashtags geen verschil maken. Of zoals ze het zelf mooi verwoordt in Yes! magazine:

"I guess that's my point about it being complicated and nuanced because I don't have an expectation of media—White media—to pay attention to us, but I do have an expectation of us to take care of us."