Sinds enkele weken, zijn de sociale gesprekspartners bezig met besprekingen en onderhandelingen over mogelijke oplossingen om de welbekende 'knelpuntberoepen' in te vullen. Deze ochtend bereikte de G10 een akkoord over mogelijke oplossingen op korte, middellange en lange termijn. De minister van Werk Kris Peeters wil het sociaal overleg echter uithollen en wenst nu een "versnelde degressiviteit" toe te passen op de werkloosheidsuitkeringen om zo knelpuntberoepen in te vullen.

Een valse oplossing voor een reëel probleem

Dit dogmatisch en ondoordachte voorstel is niet alleen sociaal onrechtvaardig, maar mist vooral haar doel. De tewerkstelling in knelpuntberoepen wordt immers niet afgeremd door het niveau van de werkloosheidsuitkeringen. 

De afkeer voor bepaalde knelpuntberoepen of -functies, valt vooral te wijten aan de slechte kwaliteit van de jobaanbiedingen (zowel op het vlak van verloning als op het vlak van arbeidsvoorwaarden). Het heeft ook te maken met een gebrekkige afstemming tussen wat bedrijven vragen enerzijds en de opleiding van werklozen anderzijds. 

Over deze punten rept de minister van Werk echter met geen woord. Erger nog, hij heeft het nu gemunt op de werkloze werknemers en wil hen in armoede drijven. 

Versnelde degressiviteit = versnelde armoede

Sinds haar aantreden, neemt deze regering de werknemers en de uitkeringsgerechtigden onder vuur. Ze had zich nochtans voorgenomen om de uitkeringen op te trekken tot boven de armoedegrens.  Toch ligt 90% van de sociale(minima)uitkeringen vandaag nog onder de armoedegrens (€ 1.039 voor een alleenstaande).

Algemeen secretaris Miranda Ulens: “Momenteel dreigen 4 op de 10 eenoudergezinnen in armoede te vervallen. Bij werkloze gezinnen met kinderen verdubbelt dat armoederisico. Vandaag dreigen 8 op de 10 werkloze gezinnen met kinderen in armoede te vervallen. Dat zijn cijfers om van te duizelen en die voor groot op het conto van dit regeringsbeleid valt te schrijven. Wat de minister hier nu uit zijn mouw schudt, kan voor ons niet.”

Deze regering komt dus haar beloftes jegens de meest kwetsbaren in onze samenleving niet na. Meer nog, zodra er begrotingsproblemen zijn of een gebrek aan politieke ambitie, zijn het net die mensen die daarvoor de prijs betalen. 

Minister Peeters treedt het sociaal overleg met de voeten, terwijl we het vanmorgen nog eens zijn geworden over gemeenschappelijke perspectieven op korte, middellange en lange termijn, die binnen dit en enkele uren overgemaakt zullen worden aan de premier. De allerzwaksten aanvallen, mensen in de armoede storten en nogmaals de jacht op de werklozen openen, zal de problematiek van de knelpuntberoepen in geen enkel opzicht uit de wereld helpen.