Naar aanleiding van het Zomerakkoord van de regering voert de LBC-NVK, de bediendencentrale binnen het ACV, een vurig pleidooi voor een andere koers in de beleidskeuzes waar iedereen beter van wordt.
De neoliberale recepten uit de arbeidsdeal in het Zomerakkoord van de regering Michel laten werknemers nogmaals het gelag betalen: dit wordt een verdere uitrol naar meer armoede en een stengere activering welke geen enkele garantie biedt op een kwaliteitsvolle job en inkomen.
· De aanval op de barema's richt zich niet enkel op oudere werknemers maar ondergraaft billijke transparante lonen voor jong en oud.
Na de indexsprong, de hervorming van de loonwet van '96 en de aanval op de jongerenlonen wil deze regering nu de hakbijl zetten in de ervaringsbarema's. Eerst waren de jongeren te duur en nu moeten oudere werknemers en werklozen eraan geloven.
Het is pure demagogie om het gebrek aan kansen op de arbeidsmarkt voor jonge en oudere werknemers toe te schrijven aan te hoge lonen. De realiteit is dat de regering en de werkgevers af willen van collectieve afspraken over sectorale minimumlonen en automatische loonsverhogingen. Werkgevers kiezen voor een individualisering van het verloningsbeleid. Nochtans werkt prestatieverloning bijna altijd demotiverend en legt werknemers ten prooi aan subjectiviteit.
LBC-NVK stelt dat een barema beter is voor werknemers en werkgever!
· De strenge activering van werklozen volgt op het sanctiebeleid tegen langdurig zieken. Deze regering legt de verantwoordelijkheid en schuld opnieuw bij werknemers. Werkgevers worden niet op hun verantwoordelijkheid aangesproken. Door de degressiviteit van de werkloosheid, de aanval op SWT en eindeloopbaanmaatregelen, het pensioendossier en de sanctionering van langdurig werklozen kijkt deze regering, alsmaar meer, door een donkerblauwe bril naar werknemers. Via een beschuldigende vingerwijzigingen worden werknemers tegen mekaar opgezet.
LBC-NVK pleit voor:
· een banenplan met garanties op kwalitatieve jobs en inkomen voor jong en oud;
· behoud en versterking van collectief onderhandelde barema's: ze zijn objectief, eerlijk en transparant;
· een loopbaanplan dat voldoende zuurstof biedt tijdens de hele loopbaan, een eindeloopbaanplan "55-60-65";
· opleiding en vorming binnen het principe van levenslang leren en versterking van competenties;
· een eerlijke rechtvaardige fiscaliteit en versterking van de sociale zekerheid waarbij gratuite lastenverlagingen aan banden gelegd worden en werkgevers geresponsabiliseerd.
LBC-NVK zegt dat een ander beleid mogelijk is mits politieke beleidskeuzes waar alle werknemers beter van worden.