Al minstens 33 femicides sinds het begin van het jaar in België. Dat is verhoudingsgewijs twee keer zoveel als in Frankrijk!

Sinds het begin van dit jaar zijn er ten minste 33 vrouwen het slachtoffer van femicides, moorden die gepleegd worden op vrouwen omdat ze vrouw zijn en niet voldoen aan bepaalde, verwachte rolpatronen in een patriarchale maatschappij. Hun namen zijn Laura, 21, uit Etterbeek; Colette, 68, uit Bergen; Inge, 55, uit Lanaken; Negeen, 30, uit Hasselt; Marie-Hélène, 45, uit Cerfontaine; Youlia, 19, uit Kortrijk; ... van alle leeftijden, van alle regio's, van alle culturele en sociale achtergronden, maar met één gemeenschappelijke punt: te zijn gedood door een man, door masochistisch geweld.

De moordenaars hebben ook gevarieerde profielen. Toch betreft het, in de overgrote meerderheid (25 van de 33) van de situaties, de partner of ex-partner van het slachtoffer. 2 Onder hen vermoordden ook hun schoonmoeder, die ter plaatse aanwezig was. 1 Vrouw werd gedood door haar neef, 1 door een buurman en 4 anderen door een man die zij niet kenden. Hoewel sommige daders (3), volgens de persberichten die verzameld werden op de blog stopfeminice, sympathiek overkwamen voor hun omgeving, hadden 12 van hen (of 1/3) reeds gewelddadig gedrag vertoond dat al aan de kaak gesteld werd door hun slachtoffers. Slechts een minderheid (3) was onder invloed van verdovende middelen en sommige (3) waren eerder veroordeeld voor huiselijk geweld. In 2017 werden 39 femicides geïdentificeerd in België, dat wil zeggen, in verhouding tot de bevolking van onze respectieve landen: 1,5 keer meer dan in Spanje of 2 keer meer dan in Frankrijk!

Femicide is de meest extreme uiting van dominantie van mannen over vrouwen!

Hoewel de individuele verantwoordelijkheid van de daders onbetwistbaar en onvergeeflijk is, handelden ze allemaal in de context van een samenleving die de machtsverhoudingen van mannen over vrouwen bagatelliseert en versterkt, een samenleving die het optreden van masochistisch geweld toestaat dat, in een extreme vorm, zich vertaalt in deze moorden.

Sterker nog, wanneer het nafluiten van een onbekende op straat nog steeds beschouwd moet worden als "een compliment", wanneer nog steeds aangenomen wordt dat mannen "oncontroleerbare seksuele behoeften" hebben, wanneer partnergeweld "een privé-aangelegenheid" blijft, wanneer "in naam van de vrije meningsuiting" of "in naam van de kunst " seksistische stereotypen gerechtvaardigd worden en wanneer tot slot vrouwen nog steeds "niets te zoeken hebben" in bepaalde (politieke en publieke) ruimtes of geen plaats hebben binnen het sociale leven, waarom zouden mannen hun priviliges en dominante posities dan aan de kaak stellen? Het is echter op deze manier dat alle vrouwen continu blootgesteld blijven aan een of andere vorm van masochistisch geweld in hun leven (relationele, seksuele intimidatie in de openbare ruimte, economische, institutionele, ...), en dit met onvermijdelijke gevolgen voor hun gezondheid, hun autonomie en hun rechten. Individueel en collectief gedrag heeft dus zeker een invloed op het in stand houden van de patriarchele samenleving, maar ook op institutioneel en overheidsniveau moet er verantwoordelijkheid opgenomen worden om tot verandering te komen.

Mirabal stelt dat de Belgische overheid slecht 20% van haar verplichtingen nakomt binnen de strijd tegen geweld tegen vrouwen !

Al meer dan een jaar delen zo'n vijftig feministische verenigingen die actief zijn tegen geweld tegen vrouwen en gespecialiseerde diensten die slachtoffers of daders begeleiden, hun bevindingen op grond van het feit dat dit in schril contrast staat met officiële mededelingen over de toestand van de strijd tegen geweld in België. In die zin, begonnen deze organisaties met het opstellen van een alternatief rapport over de uitvoering van het Verdrag van Istanbul, de eerste bindende internationale tekst over de te nemen maatregelen. voor de preventie van alle vormen van geweld tegen vrouwen, de bescherming van slachtoffers en de vervolging van daders.

Volgens Mirabal toont dit rapport aan dat België überhaupt 80% van de artikelen van deze Conventie niet respecteert. In het bijzonder wijzen organisaties op de verschillende manieren waarop geweld tegen vrouwen benaderd wordt, het tekort aan structurele maatregelen die dan ook nog eens niet altijd stroken met de behoeften op het terrein en het gebrek aan een specifiek, voldoende en transparant budget. Dit heeft belangrijke gevolgen voor de begeleiding en preventie, maar ook voor het optreden tegen geweld dat soms tegenstrijdig, nutteloos of zelfs gevaarlijk is voor de slachtoffers; gebrek aan opvang, kinderen betrokken in conflicten, geen toegang tot rechten, vooral voor de meest kwetsbare profielen.

Komende tot deze vaststellingen, doen de gespecialiseerde organisaties een beroep op de Belgische overheid om haar beloften na te komen door van de strijd tegen geweld tegen vrouwen een systematische prioriteit te maken. Dit, in het kader van een geïntegreerd beleid waarbij alle machtsniveaus betrokken worden en in nauwe samenwerking met hulpverleningsorganisaties en ervaringsdeskundigen om op die manier de werkwijzen (incusief budget) ingrijpend te veranderen.

Omdat we niet langer zwijgend kunnen instemmen en omdat we dit niet langer kunnen toestaan, wordt er een nationale manifestatie georganiseerd op 25 november 2018.

Ter gelegenheid van de Internationale Dag tegen geweld tegen vrouwen worden overal ter wereld feministische manifestaties georganiseerd. In België roepen tientallen organisaties die dag op tot een nationaal evenement in Brussel in solidariteit met de internationale feministische beweging. Ter ondersteuning van de vaststellingen die verzameld werden in het alternatief rapport over de uitvoering van de Conventie van Istanbul, roept Mirabal de publieke autoriteiten op om het tij van bezuinigingsbeleid, racisme en seksisme te keren en om de nodige maatregelen te nemen om de autonomie en veiligheid van alle vrouwen, met of zonder papieren, met of zonder werk, ongeacht hun afkomst, leeftijd of seksuele oriëntatie te garanderen.

Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
Franstalig: 0474/91.64.59 – Nederlandstalig: 0495/93.93.18