Persbericht LBC. Crewlink werkte met nog slechtere contracten dan Ryanair. Zo zat een deel van het Crewlink-personeel in Brussel opgezadeld met een nulurencontract. Dit wil zeggen dat deze werknemers geen minimaal gegarandeerd aantal werkuren hadden en dus ook geen minimale financiële zekerheid. “Dit soort contracten is onwettelijk volgens het Belgische arbeidsrecht. Vermits het personeel nu een contract van Ryanair zelf krijgt, valt die onzekerheid weg”, legt Elsen uit.

Stap vooruit

De volledige personeelsgroep van Ryanair zal vanaf 1 april 2019 onder het Belgische arbeidsrecht vallen. Vanaf die dag zal elk personeelslid dus recht hebben op onder andere ziekteverlof, moederschapsrust, betaald verlof en een minimumloon. Hans Elsen: “Dit betekent voor veel werknemers een stevige stap vooruit. Deze beslissing zorgt in elk geval voor meer financiële zekerheid.”

Met dit akkoord zijn de twee belangrijkste eisen ingevuld die aan de basis lagen van de vele stakingen in de afgelopen zomer. De werknemers en hun vakbonden eisten dat het Belgische arbeidsrecht zou worden toegepast op het volledige personeel. En verder wilden ze dus dat de discriminatie tussen de werknemers van Crewlink en die van Ryanair zou verdwijnen.

“Zonder de stakingen, die we trouwens hielden in diverse Europese landen, zouden we er nu niet in zijn geslaagd om deze fantastische overwinning te behalen voor de werknemers. Hoed af voor de werknemers, die in moeilijke omstandigheden altijd bleven actievoeren en ijveren voor hun basisrechten. Het resultaat mag zeker worden gezien”, legt Hans Elsen uit.

Politieke onwil?

Onbegrijpelijk is dat de werknemers van Ryanair en Crewlink zelf moesten vechten voor hun rechten. Uiteraard met de steun van de vakbonden maar zonder stevige politieke steun. Elsen: “Blijkbaar ontbreekt het aan politieke wil bij de diverse overheden of voelen ze zich machteloos wanneer het erom gaat om wetten, zelfs fundamentele basisregels, te doen naleven door multinationals. Het blijft verontrustend dat Ryanair jarenlang ongestoord de wetgeving kon of mocht omzeilen en dat geen enkele overheidsinstantie daar tegenin durfde te gaan. Dit bewijst nogmaals dat werknemers zelf en samen moeten opkomen voor hun rechten. Als zij het niet doen, verandert er namelijk niks.”

In maart hoopt Hans Elsen, in overleg met de militanten, een cao te kunnen afsluiten over de loon-en arbeidsvoorwaarden, zodat in april de achterban zijn zeg kan doen. Hopelijk valt het sociaal overleg met Ryanair vanaf dan in z’n normale plooi.