Deze dinsdagochtend moest het federaal comité van de Algemene Centrale – ABVV zich uitspreken over het ontwerp van interprofessioneel akkoord (IPA). Na raadpleging van onze regionale afdelingen werd het ontwerp verworpen met 78 procent van de stemmen.

Waarom deze massale afwijzing?

Omdat het ontwerp van IPA zoals het ons werd voorgelegd geen antwoord biedt op de legitieme bezorgdheden van onze leden, van de werknemers.

Voor onze centrale is solidariteit altijd essentieel geweest. We vertegenwoordigen sterke, maar ook zogenaamde ‘zwakke’ sectoren, sectoren waarin het bijna onmogelijk is om enige vooruitgang voor de werknemers te bekomen. Behalve dan via een goed IPA. En we moeten constateren dat we met dit IPA dat doel echt niet kunnen bereiken.

Een belediging van de werknemers

Nooit is er zoveel over koopkracht gesproken dan in de afgelopen maanden. Dat is niet toevallig. Het is nu eenmaal de realiteit: meer en meer werknemers leven in armoede. Iets wat een tijd geleden totaal ondenkbaar was. Studies tonen aan dat het minimumloon 14 euro bruto (2.300 euro/maand) zou moeten bedragen om aan de basisbehoeften van een familie te voldoen. En welk voorstel ligt er op tafel? Een toename met 10 cent. Dit is een echte klap voor al diegenen die nu al niet meer rondkomen. Een aalmoes die niets zal oplossen.

Ook de loonmarge wordt als ontoereikend beschouwd. De werknemers hebben zich daarover duidelijk uitgesproken tijdens hun acties van december en februari. En opnieuw werden ze niet gehoord.

In het ontwerpakkoord stonden ook positieve zaken, rond eindeloopbaan bijvoorbeeld. Maar die werden onmiddellijk door verschillende ex-regeringspartijen in vraag gesteld.

Eens te meer werd het sociaal overleg genegeerd, een (zeer bescheiden) verbetering van de eindeloopbaan voor werknemers gehypothekeerd.

Op die manier is een positieve consultatie over het ontwerpakkoord onmogelijk gemaakt.