| 
22-07-2019 / PERSMEDEDELING VAN DE ACOD – LOKALE EN REGIONALE BESTUREN VAN BRUSSEL. BRUSSELSE REGERING: dat begint sterk !
Na de verkiezingen van 26 mei 2019 koesterden veel weknemers van de Brusselse lokale besturen de hoop dat eindelijk naar hun eisen zou worden geluisterd. Driedelige werkgroepen (vakorganisaties, werkgevers en kabinet) hadden een memorandum opgesteld nadat tal van werknemers van onze instellingen gedurende meer dan een jaar actie hadden gevoerd.
Vóór deze grote regionale, federale en Europese verkiezingen hadden PS, ECOLO en Sp.a beloofd dringend werk te maken van de eisenbundel van de lokale besturen, zowel voor de werknemers, die in de gemeenten , OCMW ’s en werkzaam zijn en de Verenigingen van Hoofdstuk 12, als voor hun collega’s uit de zorgsector. Nu de verkiezingen achter de rug zijn, moeten we evenwel vaststellen dat daar niets meer van overblijft en niemand nog aan de kant van de werknemers staat.
Hieruit blijkt nogmaals de oneerbiedigheid en het totale gebrek aan achting voor de werknemers van de lokale besturen: op de 128 bladzijden van de regeerverklaring wordt immers met geen woord over
hen gerept en staat geen enkel zinnetje over de noodzakelijke en dringende herwaardering van de lonen. Evenmin valt iets te lezen over de kritieke toestand in onze ziekenhuizen, terwijl de collega’s
van die sector zich al maanden lang sterk mobiliseren om hun onleefbaar geworden werkomstandigheden aan te klagen. In welke wereld leven we dan?
Dames en heren burgemeesters, schepenen, OCMW-voorzitters, gemeenteraadsleden en maatschappelijk adviseurs, u kan wel op beide oren slapen; uw waardering staat wel op de regeringsagenda! Wat
we zelf doen, doen we beter!
Ons lijkt het vandaag echter van kapitaal belang dat de gedane beloftes worden nagekomen en wel
om twee redenen: om de onzekerheid van de werknemers weg te nemen en om een antwoord te
bieden op de vertegenwoordigingscrisis, waarin alle instellingen momenteel verkeren.
Als de politici hun woord niet houden ten aanzien van de werknemersvertegenwoordigers, die meer dan een jaar gemobiliseerd hebben om de door iedereen als meer dan gerechtvaardigd erkende rechten van de werknemers te laten gelden, hoe kan in de toekomst dan vermeden worden dat mensen proteststemmen uitbrengen en het door onze voorouders afgedwongen model van sociaal overleg
nog verder afbrokkelt?
Hoe zouden de vakbonden hierop moeten reageren in de komende weken? Als het memorandum niet op een positieve manier wordt hernomen, kunnen we alleen nog maar de werknemers warm maken voor hardere acties en de strijdbijl opgraven tot wanneer de vertegenwoordigers van het Comité C tot bezinning komen.
De werknemers, waarmee we alle dagen in contact komen, zowel in de ziekenhuizen, als in de OCMW’s en de administraties, zijn de nieuwe armen van het Brusselse Gewest geworden. Ze kunnen hun huur
niet langer betalen of de eindjes op een waardige manier haan elkaar knopen, ze moeten wegtrekken uit het Gewest en worden tot keuzes gedwongen: culturele activiteiten met de kinderen of geneesmiddelen
kopen.
We zijn de laatste overheidsdiensten, die nog werknemers in niveau E betalen en hen in een sociale
situatie dwingen, die een hoofdstad als de onze onwaardig is. De laatste baremaverhogingen dateren van meer dan 10 jaar geleden voor de niveaus C, van meer dan 15 jaar gelden voor de niveaus D en E en van meer dan 20 jaar geleden voor de niveaus A en B. De mensen geraken ontmoedigd door hun statuut en levensomstandigheden, evenals door de toenemende werklast, waardoor de kwaliteit van de openbare dienstverlening aan de Brusselse bevolking erop achteruitgaat. Hoe kan het vandaag nog dat een arbeider van de openbare netheid of een administratief bediende 10% minder verdient in
een gemeente dan bij het Gewest? Onze eis luidt dan ook: gelijk loon voor gelijk werk!
Aangezien alle betrokkenen de hoogdringendheid van de kwestie erkennen, raden we aan zo vlug als
mogelijk aan tafel te gaan om vaart te zetten achter het ‘memorandum’.
Nieuw Brusselse regering, besef nu al dat er zonder sociale rechtvaardigheid geen sociale vrede zal zijn. We hebben het laatste woord nog lang niet gezegd en dat u er niet zo snel mee zal wegkomen.
Schaam u, mooipraters!
Contactpersonen:
ACOD LRB Brussel:
Maxime Nys (Nl).
Muriel Di Martinelli (Fr)
