Na lezing en eerste analyse van het Vlaams regeerakkoord blijkt dat de "nieuwe" Vlaamse regering regelrecht de aanval inzet op haar eigen diensten en haar personeelsleden. Het is terug hetzelfde. De afbraak van de overheidsdiensten en de besparingen gaan verder. De Vlaamse regering schakelt zelfs een versnelling hoger en breekt de arbeidsvoorwaarden en statuut van het personeel af. Wat dit zal bijbrengen aan een betere dienstverlening voor de bevolking is ons niet duidelijk.

Afbraak statuut en arbeidsvoorwaarden
De Vlaamse regering zet met dit akkoord duidelijk de regelrechte aanval in op het statuut en arbeidsvoorwaarden van het personeel.
De voorbije legislatuur werden al heel wat stappen gezet om het ambtenarenstatuut en dit van contractuelen “naar elkaar toe te laten groeien” waarbij het vooral een downsizen was van de regeling voor ambtenaren naar de minder gunstige arbeidsvoorwaarden van contractuelen. Denk hierbij maar aan het afschaffen of inperken van diverse verlofvormen.
Het regeerakkoord richt ook uitgesproken haar pijlen op de ziekteregeling voor ambtenaren. Opnieuw…. Dit was in het niet zo verre verleden al eens het geval en leidde tot heftige reactie van het voltallig personeel. Het akkoord dat hieromtrent werd afgesloten, wordt nu opnieuw op de helling gezet. Men mag verwachten dat de reactie – na deze woordbreuk – nu op zijn minst even hard zal zijn.
Deze “nieuwe” oude regering wil het ambtenarenstatuut afschaffen en enkel en alleen contractueel werven. Dit is voor ACOD-overheidsdiensten onaanvaardbaar. Het ambtenarenstatuut heeft een duidelijk doel: het garanderen van een onafhankelijke en neutrale houding voor haar dienstverlening aan de bevolking. Het is overduidelijk dat onder het mom van “primaat van de politiek” men meer greep wil krijgen op het onafhankelijk functioneren van haar personeel. (In 1794 wist de Pruisische koning Frederik II al dat moest verhinderd worden dat leiders hun ambtenaren zomaar konden ontslaan als ze daar zin in hadden. Vergeet men de geschiedenis en bijgevolg de beweegredenen voor dit statuut?)

Opnieuw besparingen
Het is duidelijk dat men terug besparingen door de strot duwt. Besparingen die zowel de dienstverlening aan de bevolking zal treffen, maar ook besparingen die het personeel zullen treffen.
Dit terwijl men weet dat door de voorbije besparingen (4000 personeelsleden) het water al tot aan de lippen staat bij het personeel. Er is nu al zeer grote werkdruk. We zien nu al een stijging van het aantal burn-outs.
Dat de overheid zich moet terugplooien is niet alleen sloganesk. Bovendien betekent het niet direct een aanwijsbare besparing voor de burger. Het uitbesteden aan private instellingen en ondernemingen kan misschien een besparing lijken, maar blijkt vaak een duurdere oplossing te zijn.
Ook het bekijken van pistes om bepaalde diensten om te vormen van een overheidsvorm naar bedrijfsvorm in eigen beheer (cfr. DAB Loodswezen) is absoluut geen garantie op een besparing en lijkt eerder een ideologische inslag te hebben. Maar ook hier dreigt de burger de – wellicht dure – factuur te moeten betalen…

Minimale dienstverlening
In het akkoord lezen we begrippen als “continuïteit van dienstverlening”, “garanderen van de dienstverlening”,… Dit lijken voor ons allemaal andere omschrijvingen om te zeggen dat men op diverse terreinen de minimale dienstverlening wil invoeren. Daarbij gaat het niet meer over het garanderen van veiligheid. Veeleer zien we hierin een aanval op het stakingsrecht! Onaanvaardbaar.

Conclusie
Over afbraak van de arbeidsvoorwaarden gaan we niet in onderhandeling! We zijn wel bereid gesprekken op te starten en te onderhandelen over een modern, eigentijds en volwaardig statuut voor alle huidige en toekomstige Vlaamse personeelsleden. Dit moeten volwaardige onderhandelingen worden en kan geen pro-formavertoning zijn!