1,1%, da’s veel te veel!

In de dienstenchequesector zijn de onderhandelingen over nieuwe arbeidsvoorwaarden en lonen in een impasse geraakt. De werkgevers weigeren een loonsverhoging met 1,1%, zoals in de meeste sectoren wel gebeurt. Volgens de werkgevers zou er geen marge zijn en is het onmogelijk om meer dan wat kruimels te geven. Voor de meer dan 140.000 werkneemsters uit de sector staat er veel op het spel. De onderhandelingen zitten vandaag in een impasse en er is een staking aangekondigd. De komende weken zullen er acties worden georganiseerd.

Een dergelijke minachting voor de huishoudhulpen doet voor de vakbonden de deur dicht. Wij kunnen in deze sector niet onderhandelen zonder rekening te houden met een aantal elementen: het is een sterk gesubsidieerde, voornamelijk vrouwelijke sector met veel parttime werknemers, al dan niet vrijwillig, en veel eenoudergezinnen. Bovendien bedraagt het minimumloon € 11,04, wat betekent dat veel werkneemsters -ondanks het zware werk- onder de armoedegrens leven.

En ondanks deze bevindingen, zijn de werkgevers van mening dat een eenmalige netto-premie in de vorm van ecocheques voor 0,6% van de loonmarge moet volstaan (ter herinnering: de norm voor sectorale onderhandelingen 2019-2020 is vastgesteld op 1,1%). Omgerekend is dit voor een voltijdse werknemer een ecocheque van €130. Voor de meeste werknemers zal het in werkelijkheid slechts over €65 gaan, gezien er vooral deeltijds gewerkt wordt.

Een dergelijke minachting tegenover deze werknemers kunnen we niet aanvaarden.

Twee zaken zijn essentieel.

Ten eerste zijn er wel degelijk marges volgens ons. De grote commerciële bedrijven doen het goed, zeer goed zelfs. Om dat te begrijpen moet je maar kijken naar de winst die ze maken en de dividenden die ze uitkeren. Het zijn net die bedrijven die ook de meeste werknemers in dienst hebben. Doen alsof er geen geld is terwijl het misbruikt wordt, is de spot drijven met de werkneemsters.

Ten tweede krijgen wij de laatste jaren steeds meer signalen dat de brutolonen in de sector dringend moeten stijgen, dat de job als huishoudhulp niet vol te houden is tot aan het pensioen en dat de ondersteuning en opleidingskansen, zeker binnen de grote commerciële bedrijven, miniem zijn.

Dit zeggen wij niet alleen, maar wordt ook bevestigd door steeds meer studies. Een oplossing vinden wij niet terug in het bedroevende voorstel van de werkgevers, wel integendeel. Dit bewijst alleen maar dat er geen waardering en respect is voor deze werknemers, ook niet van hun eigen werkgever! Dat de huishoudhulpen dag in, dag uit voor meer dan een miljoen gezinnen voor een proper huis zorgen, wordt maar al te vaak vergeten.

Het gemeenschappelijk vakbondsfront heeft daarom een stakingsaanzegging voor onbepaalde duur ingediend en zal de komende weken tot acties over gaan.