Zeven jaar geleden begon een revolutie in Rojava (Noord Syrië) die de levens van miljoenen mensen drastisch zou veranderen. De Koerden en andere volkeren samen met verschillende progressieve krachten bevrijdden zichzelf van de dictatuur van het Assad regime en gingen zichzelf organiseren in zelf-bestuurlijke raden, communes en coöperatieven. In het bijzonder de autonome organisatie van vrouwen werd een drijvende kracht achter deze sociale omwenteling.

Zo ontwikkelde zich, doorheen de strijd tegen de Islamitische Staat (ISIS), een uniek multi-etnisch en religieus verdraagzaam project, dat zorgde voor de vredevolle samenleving van miljoenen Koerden, Arabieren en Christenen. De Democratische Federatie van Noordoost Syrië is een kostbaar voorbeeld van een visie voor een vreedzaam en democratisch Midden-Oosten. Daarom is het altijd een doorn in de zij van regionale machten en imperialistische staten geweest.

Op 9 oktober opende het Turkse leger haar illegale invasie in het noordoosten van Syrië met bombardementen. Vele plaatsen werden zwaar bestookt met artillerie. Hun doel is het uitroeien van de Democratische Federatie. Vele burgers zijn al gestorven en meer dan 350.000 mensen zijn op de vlucht geslagen voor het gevaar van etnische zuivering en het Turkse fascisme. Een burgerkonvooi werd getroffen door een luchtaanval waarbij burgers en journalisten omkwamen. De Koerdische politica Hevrin Khalaf werd uit haar wagen gesleurd en samen met haar chauffeur gefolterd en geëxecuteerd. Ondertussen gebruikt ook ISIS de Turkse aanvallen om onrust te stoken. Daar de SDF zich moet concentreren op het verdedigen van haar regio, krijgt ISIS ademruimte en voert het aanvallen uit. Honderden gevangengenomen ISIS-aanhangers en strijders zijn al kunnen ontsnappen.

In hun zog zullen tienduizenden leden van jihadistische bendes Noord Syrië binnen marcheren. Het gevolg zien we elke dag in Afrin, dat reeds onder Turkse bezetting is: moord, verkrachting, foltering en de uitdrijving van de plaatselijke bevolking. Deze oorlog betekent chaos voor het hele Midden-Oosten en het op de vlucht slaan van honderdduizenden mensen voor de Turkse troepen en hun moslim-terroristische huurlingen.

Maar als de Turkse overheid en haar handlangers verwachten dat hun wensdromen van uitroeiing uitkomen, dan hadden ze niet op de weerstand van de vrouwen- en volksbeschermingseenheden (SDF - YPJ - YPG) en de in Rojava wonende mensen gerekend. Zij die ISIS bedwongen hebben met hun eigen bloed en het heldhaftig verzet van de bevolking zullen de zelf-bestuurlijke gebieden tegen de Turkse invasie beschermen. Maar wij moeten allemaal doen wat we kunnen! De militaire, economische en diplomatische samenwerking tussen Turkije, de VS, de NAVO en de Europese landen moeten ontmaskerd en politiek aangevallen worden. Geen steun voor Erdogan, zijn regime en zijn oorlog!