Op een moment dat de klimaat- en milieucrisissen de planeet steeds heviger treffen, en vooral de meest kwetsbare landen, is het meer dan ooit van essentieel belang dat er concrete en ambitieuze maatregelen genomen worden. De wetenschap is duidelijk: om de opwarming van de aarde te beperken tot maximum 1,5°C moet de wereldwijde uitstoot tegen 2030 met de helft verminderen. Dat is nog mogelijk, maar we moeten nu in actie schieten om een leefbare planeet voor de huidige en toekomstige generaties in stand te houden.

2020 wordt een cruciaal jaar, met de start van de uitvoering van het Akkoord van Parijs. Nieuwe nationale plannen (Nationally Determined Contributions ofwel NDCs) moeten het klimaatbeleid in lijn brengen met de meest recente wetenschappelijke gegevens. Een belangrijke doelstelling van de klimaattop in Madrid (COP25) van december 2019 is dan ook om zoveel mogelijk te anticiperen op dit proces, dat eind 2020 zal uitmonden in de klimaattop in Glasgow (COP26). Daarnaast staan voor de klimaattop van dit jaar een aantal specifieke onderhandelingsthema's op de agenda.

De kwestie van de ambitie blijft centraal staan. Het middenveld verwacht dat de regeringen op basis van de laatste speciale IPCC-rapporten strengere nationale engagementen aangaan1. Deze dynamiek moet een belangrijke impuls krijgen in Madrid. Dat houdt ook in dat een eventueel akkoord over regels voor koolstofmarkten en niet-koolstofmarkten (artikel 6 van het Akkoord van Parijs) sterke garanties moet bieden op het gebied van milieu-integriteit, sociale rechtvaardigheid en mensenrechten. Eén van de redenen waarom deze kwestie niet werd afgesloten op de COP24 in Katowice, was het reële risico dat slechte regels het Akkoord van Parijs zouden ondermijnen.

Een terugkerende netelige kwestie is de internationale klimaatfinanciering. De ontwikkelde landen moeten hun verbintenis nakomen om tegen 2020 een jaarlijkse financiering van 100 miljard dollar te bereiken. Ook de kwestie van loss and damage en de financiering daarvan staan centraal voor de ontwikkelingslanden, die als eersten de gevolgen van de opwarming van de aarde voelen. In dit verband is de herziening van het internationaal mechanisme van Warschau een belangrijke gelegenheid om deze kwestie aan te pakken.

Er is nood aan concrete en systematische maatregelen om klimaatcrisis een antwoord te bieden. Dat is wat de miljoenen mensen die wereldwijd op straat komen vragen.