“Je wilt steun bieden aan organisaties, maar als individu bots je snel op je beperkingen. Door samen te werken met de Koning Boudewijnstichting zijn de deuren opengegaan.” Het echtpaar Janssens-Rasschaert vertelt hoe ze met hun Eran Fonds voor Vrouwen te werk gaan om hun steentje bij te dragen tot het respect voor vrouwen en hun rechten.

“Wij zijn van de generatie die de vrouwenemancipatie bij ons heel bewust heeft meegemaakt… Vandaar dat we ons engagement focussen op de strijd om ook elders vrouwen hun rechtmatige stem te geven en hun rechten te doen erkennen.”
Dat die erkenning van vrouwenrechten en kansen voor meisjes en vrouwen soms nog verre van vanzelfsprekend is, ondervonden Anne Rasschaert en Eric Janssens van nabij toen ze onder meer in Pakistan woonden, door Erics baan bij de Duitse multinational BASF. Geregeld trokken ze door het land – “soms zelfs begeleid door een gewapende escorte” – en reisden ze rond in buurland India.

Na Erics pensionering en hun terugkeer naar België besloten ze uit te zoeken hoe ze organisaties konden steunen die zich richten op het versterken van de positie van vrouwen. “Dat kon in Pakistan of India zijn, maar ook in Latijns-Amerika – we woonden ook enige tijd in Argentinië – of in België. Zo steunen we de Family Justice Centers bij ons, die werken veel rond intrafamiliaal geweld”, vertelt Eric. Ze helpen er de uitbouw van de vrijwilligerswerking en de inrichting van een medisch-forensische ruimte te financieren, inclusief een goede camera.

Nauwelijks reactie

“In de praktijk blijkt het echter niet vanzelfsprekend om verder weg organisaties te bereiken. Je vindt natuurlijk online snel allerlei organisaties. Om enige zekerheid te hebben dat ons geld goed besteed zou zijn, wilden we samenwerken met een van de grote Amerikaanse of Zwitserse organisaties die focussen op vrouwenrechten. Als je hen aanschrijft, krijg je echter nauwelijks een reactie. Je mag geld storten, maar daar blijft het bij. Uiteindelijk namen we contact op met de Koning Boudewijnstichting, en daar kregen we wél antwoord”, vervolgt Eric. Zo kreeg het Eran Fonds onderdak bij de KBS.

“De ondersteuning die we nu krijgen, sluit helemaal aan bij wat we zochten. De Stichting heeft een groot netwerk en opent deuren, maar trekt niet alles naar zich toe. De projectbeheerder stelt soms een project voor, maar we kunnen ook zelf organisaties aanbrengen. Vervolgens neemt de Stichting contact op, en dan merk je het verschil: nu reageren organisaties wél. Wanneer je een organisatie vraagt een project in te dienen, krijg je er vrij snel een eerste zicht op hoe ernstig ze werkt. Ook de opvolging verloopt via de Stichting.”

Jongens sensibiliseren

Het Eran Fonds ondersteunt onder meer twee organisaties in India die meisjes ertoe aanmoedigen intimidatie en geweld te melden, maar ook jongens sensibiliseren dat hun zussen, moeders en andere vrouwen respect en gelijke kansen verdienen. “Sommigen vinden dat je je middelen vooral moet inzetten voor de bescherming en vorming van meisjes en vrouwen zelf, maar wij delen de overtuiging van anderen dat je ook naar de mannen en zeker de jongens toe moet gaan: als hun mentaliteit niet mee verandert, blijf je vechten tegen de bierkaai”, zegt Eric.
“Er is nog veel werk, maar toch zie je de dingen in India vooruitgaan”, zegt Anne. “Vrouwen raken er steeds meer betrokken bij allerlei aspecten van hun eigen leven en van het maatschappelijke leven, je merkt er toch wel verbetering. In Pakistan is het moeilijker de toekomst positief tegemoet te zien… de maatschappij is er nog erg feodaal en tribaal ingesteld, het land blijft kwetsbaar voor extremisme.”

Radio in Afghanistan

Ook in Afghanistan verleent het Eran Fonds steun, onder meer aan het radiostation Radio Meraj van de organisatie AIL in Herat, geleid door dr. Yacoobi, een zeer gedreven vrouw die voor haar inzet al herhaaldelijk internationaal erkenning oogstte. De radio richt zich tot vrouwen en mannen, met programma’s die over vrouwenrechten gaan, maar ook over democratie in het algemeen. “Ook geen gemakkelijk land… We vragen het ons vaak af, hoor, of het niet naïef is om te hopen dat het allemaal zinvol is. Maar je moét erin geloven, en de mensen ter plaatse die weerstand blijven bieden, blijven steunen.”

Stilaan krijgen Anne en Eric zo zicht op welke organisaties ze willen blijven ondersteunen. “We starten met een kleine steun, en na een interim-beoordeling bekijken we of we voortdoen. Na drie jaar werking stonden we voor de vraag of we het Fonds zouden laten uitdoven als onze eigen middelen straks stilaan uitgeput zijn, of dat we proberen voorwaarts te komen door ook anderen aan te spreken om het Fonds te versterken. Omdat we zeker een aantal interessante projecten hebben gevonden, besloten we door te zetten. Zij het dat we willen evolueren naar minder ondersteuningen, maar grotere bedragen. Meer focus.”

Bezoek

“We verkiezen projecten die structureel de situatie van vrouwen verbeteren en hun kansen vergroten op de arbeidsmarkt, zoals met opleidingen waar ze leren programmeren. Daarnaast steunen we projecten die meisjes en vrouwen bijstaan in geweldsituaties.”

Zijn ze niet erg nieuwsgierig om ter plaatse te gaan kijken? “Veel mensen zeggen dat: “Je zou er zelf eens naartoe moeten!” We hebben dat tot nu niet gedaan, omdat we zeker geen paternalistische indruk wensen te geven. Maar ook mensen van ginds overtuigen ons ervan dat het net een blijk van interesse en engagement zou zijn die de gesteunde organisaties zouden waarderen… We hebben moeten kiezen, want alles ligt ver uit mekaar, maar na rijp beraad plannen we een bezoek aan de drie Indiase projecten dit najaar.”

Het Eran Fonds voor Vrouwen ondersteunde in de periode 2015-2019 negen organisaties in India, Pakistan, Afghanistan en België, waarvan de meeste gedurende meer dan één jaar. In totaal werd zo ruim 137.000 euro aan steun toegekend.