Het coronavirus hakt niet alleen in op ons gezondheidssysteem en op de economie, maar ook gewoon op onze dagelijkse realiteit, gevoelens, angsten. Solidariteit begint met begrip voor elkaars situatie. Daarom hebben de ABVV-experten hun oor te luisteren gelegd bij de experten van de werkvloer: de delegees en de secretarissen die vandaag overspoeld worden met vragen en noodkreten. Op die manier brengen we hier verhalen over hoe werknemers in verschillende beroepen de coronacrisis ervaren. Vandaag zijn dat: de cipier, de stagiaire in het ziekenhuis en de sociaal werker.

DE CIPIER
Overbevolking en het tekort aan personeel in alle graden (bewakend, administratief, verplegend,…) waren sowieso al een probleem in onze gevangenissen, maar bij het omgaan met de coronacrisis zorgt dit voor extra moeilijkheden.

“Het was al snel duidelijk dat er geen noodplan was om de coronacrisis in de gevangenissen het hoofd te bieden. Werkprocessen en persoonlijke beschermingsmiddelen moesten last minute uitgewerkt, gezocht en gekocht worden. En dan nog: ondanks de federale richtlijnen, zijn er nog steeds directieleden die eigenzinnig daartegen ingaan. Maar onder druk van de vakbonden wordt er stilaan toch richting die federale richtlijnen bewogen.

Wat op dit ogenblik nog altijd een pijnpunt is, is de dienstverlening in geval men contact heeft gehad met een (vermoedelijke) coronapatiënt en niet kan telewerken. In de gevangenissen moet men blijven werken zo lang men zelf niet ziek wordt. Dat was ook zo toen er nog geen mondmaskers ter beschikking van het personeel konden gesteld worden.