Heel wat gezinnen voelen de gevolgen van de COVID-19-crisis direct in hun portefeuille. Velen hebben tijdelijk of definitief hun job verloren of zijn ziek geworden. Naast het verlies aan inkomsten zien we terzelfdertijd dat de uitgaven stijgen. De prijzen in de supermarkten zijn gestegen, de huismerken zijn vaak uitverkocht, veel voedselbanken hebben hun deuren moeten sluiten en mensen verbruiken meer energie, internet en telefonie.
Voor velen zullen ook de gezondheidskosten stijgen en ook ouders wiens kinderen op school een gratis maaltijd kregen, maken nu extra kosten. Dit is vooral voelbaar voor mensen die het reeds voor de crisis met een laag inkomen moesten stellen. In normale tijden konden ze nog een beroep op hun informeel netwerk of op lokale sociale initiatieven om het einde van de maand enigszins te kunnen halen, maar ook dit valt nu weg. Mensen in armoede beschikken niet over de nodige financiële reserve om een moeilijke periode als deze te kunnen overbruggen. De recentste cijfers van de EU-SILC-enquête tonen aan dat maar liefst 25.3% van de bevolking
geen spaargeld heeft voor onverwachte uitgaven. We vangen daarnaast signalen op van uitkeringen die laat of slechts gedeeltelijk worden uitbetaald en van nieuwe aanvragen die zeer lang aanslepen.