Op basis van een analyse van klachten en slechte praktijken reikt het ACV al een paar jaar de bijzonder oneervolle Citroenprijs uit aan de grootste cowboys in de uitzendsector. Dit jaar gaat de Citroenprijs echter niet naar één specifiek uitzendbedrijf. Federgon, de beroepsfederatie van uitzendbedrijven, heeft de twijfelachtige ‘eer’ deze keer de prijs in de wacht slepen. Federgon heeft de prijs te danken aan zijn misprijzen voor het sociaal overleg, terwijl de coronacrisis een bijzonder zware impact heeft op uitzendkrachten.

Duizenden uitzendkrachten werden door de coronacrisis van de ene dag op de andere beroofd van hun inkomen. Het wel of niet toekennen van tijdelijke werkloosheid hing af van de goodwill van het uitzendkantoor. Dat vele uitzendkrachten al maanden en soms ook jaren, aan de slag waren bij hetzelfde bedrijf veranderde niets aan de zaak. Onder hen ook veel jonge uitzendkrachten en veel mensen met dagcontracten die niet kunnen terugvallen op de gewone werkloosheidsuitkeringen omdat ze niet voldoende dagen gewerkt hebben in de referteperiode.

Ook het overleg om tot een sociaal akkoord voor de uitzendsector te komen is na meer dan een jaar onderhandelen, afgesprongen. Het ACV is hier bijzonder teleurgesteld en verontwaardigd over. In de afgelopen 6 jaar werd maar één sectoraal akkoord gesloten. Uitzendkrachten blijven op die manier weerloze wegwerpwerknemers. De situatie is stuitend en symptomatisch voor de sector.

Het is te hopen dat uitzendbedrijven, die voortdurend praten over hun sociale rol als tussenpersoon in de zoektocht naar werkgelegenheid en duurzaam ondernemerschap, hun verantwoordelijkheid opnemen en niet medeplichtig blijven aan dergelijke praktijken. We rekenen erop dat de betere leerlingen in de werkgeversfederatie eindelijk hun stem gaan verheffen en het voorbeeld tonen en dat de sector niet doof en blind blijft voor de vakbondsvoorstellen rond het misbruik van dagcontracten, een duidelijke en wettelijk omkaderde regeling tijdelijke werkloosheid,…