Terwijl we een derde opstoot van het virus meemaken in ons land, hebben de mensen werkzaam in de eerstelijn en in de gezondheidssector die afhangen van het Brussels gewest nog steeds geen herfinanciering gekregen die overeenstemt met hun behoeften.

Om fatsoenlijk te kunnen zorgen voor de gebruikers maar ook om het te kunnen volhouden, eisen wij:

• Een verhoging van de loonmassa met 6%;
• de invoering van een functieclassificatie die een harmonisatie tussen de sectoren mogelijk maakt;
• arbeidsduurvermindering d.m.v. 6 bijkomende verlofdagen, met compenserende aanwervingen;
• een aanpassing van de eindeloopbanen vanaf 60 jaar en een verhoging van de personeelsnormen, gepaard gaand met de aanwerving van nieuwe werkneemsters en werknemers;
• de mogelijkheid om 3 opeenvolgende weken verlof te nemen;
• vaste uurroosters of uurroosters minstens één maand op voorhand meegedeeld.

Want Thérèse die 1300 euro bruto per maand verdient voor haar halftijdse job als verpleeghulp in een rusthuis kan er geen andere halftijdse baan bijnemen aangezien ze geen vast uurrooster heeft. En om op adem te komen heeft ze zelfs niet de mogelijkheid om haar jaarlijkse vakantie in drie opeenvolgende weken op te nemen.

Ze heeft zich laten vaccineren, ze houdt al een jaar lang stand in traumatiserende omstandigheden. Net zoals Eric die opvoeder is en werkt met kinderen met een beperking. Of Chantal, die als familiehulp van huis tot huis moet langsgaan om de zieken, gehandicapten of gezinnen te helpen die zich in een even onzekere situatie bevinden als zijzelf.

Voor hen allemaal is het nodig dat de Brusselse regering rekening houdt met de omvang van de behoeften op het terrein.

Dat ze eindelijk luistert naar de eisen die wij al sinds juni 2020 uitschreeuwen, en dat ze de 100 miljoen vrijmaakt die jaarlijks en structureel nodig zijn om deze beroepen doenbaar en aantrekkelijk te maken.

Afspraak 1 april a.s. om 13u vóór het Kabinet Vervoort, Regentlaan 21-23 voor een actie met naleving van de geldende sanitaire regels