Jongerenbendes vechten tegen elkaar en maken de straten onveilig. We maken ons op de eerste plaats zorgen om deze jongeren zelf die losgeslagen zijn, de antisociale kant opgaan en zichzelf en anderen in gevaar brengen.
Er zijn criminele bendes actief in Luik en Verviers die jongeren misbruiken voor hun eigen gewin en ego’s. Koerdische, Marokkaanse en Arabische en Tsjetsjeense jongeren zijn in de greep van misdadigers die ze in de criminaliteit en antisociaal gedrag zuigen. Het zijn verpauperde jongeren die gelokt worden met misplaatste groepsgevoelens en snel geld verdienen. De ruzie tussen deze bendes is niet nieuw en kent een lange aanloop. De Belgische pers spreekt over “Tsjetsjeense bendes tegen Koerdische bendes”. Deze voorstelling is niet helemaal juist. Deze bendes zijn meer gemengd en in de eerste ruzies en gevechten waren eigenlijk niet eens Koerden betrokken.
Het is erg om te zien hoe jongeren die elkaar online pesten, de zaak laten overlopen tot op straat en fysieke confrontaties opzoeken. Algauw escaleert dit tot territoriumgevechten tussen criminele bendes. Vanaf dan zijn etnische of culturele verschillen niet meer relevant. Alle ouders in die wijken lijden evenzeer en ze liggen allemaal wakker om hun kinderen.
Als gemeenschap roepen we op tot empathie en dialoog. Provocaties moeten vermeden worden. We roepen op tot bezinning en een waardig rouwmoment voor de overleden persoon. Als gemeenschap tonen we onze diepste rouw aan de familie van de overleden persoon.
De migrantengemeenschappen in de verpauperde wijken van Luik kennen allemaal dezelfde moeilijkheden. Zowel de Tsjetsjenen als Koerden kennen repressie en oorlog in hun thuislanden, ze kennen beide vluchtelingschap, ze komen hier terecht in verpauperde wijken, ze kennen dezelfde integratieproblemen en sociaaleconomische problemen. Hun beide jeugd maakt discriminatie mee, kent werkloosheid en uitzichtloosheid. Er zijn zovele dingen die ze delen, en waarmee ze de brug naar elkaar kunnen maken. Er zijn zovele redenen om de handen in elkaar te slaan, en samen te werken aan de leefbaarheid van hun wijken.
Er valt geen eer te rapen bij misplaatste clangevechten op straat. Heethoofden blindelings achterna lopen is het domste wat je kan doen. Hiermee hypothekeer je enkel je eigen toekomst. Echte eer zit in de verbetering van je eigen, de medemens helpen en dienstig zijn aan de gemeenschap. Het is deze boodschap dat wij als vereniging uitdragen. We werken elke dag aan de emancipatie en sociale vooruitgang van onze gemeenschap. We bepleiten altijd broederschap en solidariteit tussen de volkeren. Dit is ons bescheiden reddingsboei die we uitwerpen naar deze jongeren.
We hopen dat justitie en de politie hun uiterste best doen om al deze jongeren te redden uit de klauwen van deze criminele bendes. De verschillende overheden en de politiek moeten ook investeren in de toekomst van deze jongeren, in plaats van de toekomst kapot te besparen en de uitbuiting op de arbeidsmarkt te vergroten. Het tij kan gekeerd worden.
Orhan Kilic
Woordvoerder van NavBel