Koopkrachtplakkaat

EnergieplakkaatC

173646265 10222054268599783 1356797931624160070 n

Delen van artikels

Wij houden vast aan de noodzaak dat werknemers worden gerespecteerd!
Sinds de start van het IPA-overleg en tijdens de drie afgelopen actiedagen gaven de vakbonden een signaal door te wijzen op het belang van echte en faire loononderhandelingen voor 2021-2022. Om redenen van sociale rechtvaardigheid, economisch herstel, en een eerlijke verdeling van de geproduceerde rijkdom.

Loon = deel van de oplossing
Onze leden bleven zich tijdens de crisis volop inzetten en bleven doorwerken ondanks de pandemie en ondanks het feit dat er zich regelmatig clusterbesmettingen op de werkplek voordeden. Loonsverhogingen maken deel uit van het respect dat voor deze inspanning moet worden getoond. Bovendien moeten vrije onderhandelingen een sleutelelement zijn in de post-corona herstelaanpak. Onze lonen zijn geen probleem, maar een deel van de oplossing om de reële economie weer zuurstof te geven.

Sinds het begin van de onderhandelingen in de G10 houden de werkgevers zich onvermurwbaar vast aan een maximummarge van 0,4% voor alle werknemers. Ze worden in deze houding geholpen door het voorgestelde kader van de regering en dit binnen het kader van de nog verstrengde loonwet door de regering Michel. Voor deze laatste blijft het verboden de 0,4% te overschrijden in de sectoren. Dit standpunt is onaanvaardbaar. Het getuigt van minachting voor de werknemers die de bedrijven tijdens de gezondheidscrisis de hele tijd draaiende hebben gehouden. Temeer omdat de ongebreidelde uitkeringen van dividenden de schamele loonmarge van 0,4% nog schrijnender maakt.

Loonwet als dwangbuis voor de werknemer
De dwang tot uitkeringen aan aandeelhouders leidt vaak tot collectieve ontslagen van werknemers. De loonwet is alleen een dwangbuis voor werknemers terwijl diezelfde wet voorziet dat ook andere inkomens door spelregels gevat kunnen worden. Alleen is dit laatste decennialang dode letter gebleven. Inkomens uit verhuur van immobiliën, vergoeding aan kapitaal, beheersvergoedingen, ...allemaal dode letter in diezelfde loonwet. Deze wet is fundamenteel onrechtvaardig en het is onbegrijpelijk dat VIVALDI deze als onaantastbaar heeft opgenomen in zijn regeerakkoord.

Al onze leden blijven respect eisen. Zowel in grote als in kleine bedrijven. Daarom pleiten wij voor sterke loonakkoorden op sectoraal niveau op basis van een interprofessionele indicatieve marge. Dit is een kwestie van solidariteit. De sectorale vertegenwoordigers zijn het best in staat om de situatie in hun bedrijfssectoren te analyseren en te bepalen hoe de loonsverhogingen het best aan de realiteit kunnen worden aangepast. Een sterk kader voor loopbaankansen en eindeloopbaanregelingen is noodzakelijk om jong en oud werkzekerheid en kwaliteit van arbeid te garanderen. We hebben nood aan een faciliterend kader voor vormen van arbeidsduurvermindering en verder ook nood aan uitzonderlijke maatregelen (op vlak van eindeloopbanen) om tegemoet te komen aan de moeilijkheden van de sectoren die het zwaarst door de economische crisis worden geraakt.

Wil om gerespecteerd te worden
Daarom aanvaarden wij in geen geval de strategie van sommigen die de sectorale akkoorden willen overslaan en rechtstreeks in de ondernemingen willen onderhandelen over eenmalige bonussen zonder bijdrage aan de sociale zekerheid. Wij aanvaarden deze strategie, die de solidariteit breekt, niet. Dit is niet hoe wij de sociale dialoog in onze sectoren zien.

Wij vragen aan de werkgevers om terug te keren naar echte onderhandelingen en aan de regering om ook hun verantwoordelijkheid hierin op te nemen door dit mogelijk te maken. Er moet een ander kader bepaald worden met een structurele aanpassing van de loonwet dat ernstig sociaal overleg mogelijk maakt. Een kader dat echte loonsverhogingen toelaat in de sectoren en dat een geloofwaardige oplossing biedt in het eindeloopbaandossier, verhoging van de minimumlonen en de bescherming van tewerkstelling. Wij willen blijven de hand reiken om oplossingen te vinden. Maar we zijn ook bereid om opnieuw te mobiliseren op alle niveaus als er geen vooruitgang geboekt wordt. De wil van werknemers om gerespecteerd te worden, is na de nationale actiedag van 29 maart nog versterkt.

Wij hopen dat de werkgevers en de regering dit begrepen hebben.

Stefaan Decock – ACV Puls
Pia Stalpaert – ACV Voeding en Diensten
Felipe Van Keirsbilck – CNE