Vervoersarmoede kan een grote impact hebben op ons leven, maar toch blijft de problematiek grotendeels onder de radar van het grote publiek.

“We spreken over vervoersarmoede als iemand niet volwaardig kan deelnemen aan de maatschappij omdat je hij of zij beperkt is in zijn of haar vervoersopties.”, zegt Koos Fransen, onderzoeker aan de UGent en de Vrije Universiteit Brussel. Samen met Mobiel 21 en Netwerk Duurzame Mobiliteit nam hij de problematiek recent onder de loep.

“Mijn man is zwaar zorgbehoevend en verblijft in een woonzorgcentrum. Ik zou er met de belbus naar toe kunnen, maar dan moet ik twee verschillende belbussen nemen en dat is met een rollator niet evident. Ik maak nu gebruik van de Minder Mobielen Centrale maar, maar dat kost mij dan wel 9,52 euro per dag.”, getuigt Sylvie op ikgeraakerniet.be.

Ook Welzijnsschakels verzamelde enkele getuigenissen van mensen in vervoersarmoede, waaronder die van Patrick: “Een maand geleden ging ik naar het station om tickets te kopen voor een uitstap, maar dat was in de namiddag gesloten. Voor senioren of minder mobiele mensen is het niet gemakkelijk als je geen ticket meer kunt kopen aan het loket.”

Het is maar een kleine greep uit de getuigenissen die aantonen hoe divers de problematiek kan zijn. “Vervoersarmoede komt in verschillende gradaties en vormen: het is niet zo dat je óf vervoersarm bent, óf het niet bent”, vertelt Koos. “Het kan gaan over slecht toegang hebben tot openbaar vervoer, over het al of niet bezitten van een auto, tot slecht uit de voeten kunnen. Een hele resem factoren zijn bepalend voor de mate waarin je vervoersarmoede ervaart. Zo spelen inkomen en leeftijd een grote rol: wie arm is kan zich geen wagen, fiets of abonnement op het openbaar vervoer permitteren en oudere mensen zijn vaak ook minder mobiel. Maar ook los van de leeftijd is gezondheid bepalend: moeilijk kunnen wandelen of fietsen beperkt je toegang tot mobiliteit ook aanzienlijk. De meeste mensen ondervinden, in grote of kleine mate, wel een of andere gradatie van vervoersarmoede:‘dé vervoersarme’ bestaat niet.”Vervoersarmoede kan een grote impact hebben op ons leven, maar toch blijft de problematiek grotendeels onder de radar van het grote publiek.

“We spreken over vervoersarmoede als iemand niet volwaardig kan deelnemen aan de maatschappij omdat je hij of zij beperkt is in zijn of haar vervoersopties.”, zegt Koos Fransen, onderzoeker aan de UGent en de Vrije Universiteit Brussel. Samen met Mobiel 21 en Netwerk Duurzame Mobiliteit nam hij de problematiek recent onder de loep.

“Mijn man is zwaar zorgbehoevend en verblijft in een woonzorgcentrum. Ik zou er met de belbus naar toe kunnen, maar dan moet ik twee verschillende belbussen nemen en dat is met een rollator niet evident. Ik maak nu gebruik van de Minder Mobielen Centrale maar, maar dat kost mij dan wel 9,52 euro per dag.”, getuigt Sylvie op ikgeraakerniet.be.

Ook Welzijnsschakels verzamelde enkele getuigenissen van mensen in vervoersarmoede, waaronder die van Patrick: “Een maand geleden ging ik naar het station om tickets te kopen voor een uitstap, maar dat was in de namiddag gesloten. Voor senioren of minder mobiele mensen is het niet gemakkelijk als je geen ticket meer kunt kopen aan het loket.”

Het is maar een kleine greep uit de getuigenissen die aantonen hoe divers de problematiek kan zijn. “Vervoersarmoede komt in verschillende gradaties en vormen: het is niet zo dat je óf vervoersarm bent, óf het niet bent”, vertelt Koos. “Het kan gaan over slecht toegang hebben tot openbaar vervoer, over het al of niet bezitten van een auto, tot slecht uit de voeten kunnen. Een hele resem factoren zijn bepalend voor de mate waarin je vervoersarmoede ervaart. Zo spelen inkomen en leeftijd een grote rol: wie arm is kan zich geen wagen, fiets of abonnement op het openbaar vervoer permitteren en oudere mensen zijn vaak ook minder mobiel. Maar ook los van de leeftijd is gezondheid bepalend: moeilijk kunnen wandelen of fietsen beperkt je toegang tot mobiliteit ook aanzienlijk. De meeste mensen ondervinden, in grote of kleine mate, wel een of andere gradatie van vervoersarmoede:‘dé vervoersarme’ bestaat niet.”