Tweet

Share

Een sprekend voorbeeld: volgens een enquête afgenomen door het ACV zijn 31,7% van de schoonmaaksters/familiehulpen ooit slachtoffer geweest van seksueel geweld op het werk. We vestigen specifiek de aandacht op vrouwen met een migratieachtergrond die daarbij ook institutioneel en administratief geweld ondergaan.

2. Stop de verkrachtingscultuur en het lastigvallen van vrouwen van alle leeftijden.

In België verklaart 98% van de vrouwen slachtoffer geweest te zijn van seksistisch geweld zoals intimidatie en 2/3de van seksueel agressie. Dit geweld gebeurt niet enkel op straat of in het openbaar vervoer, maar ook op de werk- en studieplek, in cafés en zelfs en vooral thuis. Het geweld is nog toegenomen tijdens de pandemie.

3. Stop alle vormen van discriminatie tegenover vrouwen van alle leeftijden, transgenderpersonen, non-binaire personen en migranten.

4. Stop de budgettaire besparingen die het sociaal beschermingssysteem verzwakken en de privatisering van de gezondheidszorg versterken.

Er is nog steeds een tekort aan middelen voor werkneemsters in de gezondheidssector, en tegelijkertijd wordt de gezondheidszorg duurder. We ijveren voor kwalitatieve openbare diensten ten voordele van iedereen.

5. Een rechtvaardige fiscaliteit die fraude en belastingontduiking bestrijdt en die zorgt voor een evenwichtige verdeling van de rijkdommen.

De feministische economie plaatst de duurzaamheid van het menselijk leven en het collectief welzijn in het centrum van de economische en territoriale organisatie en stelt de marktmaatschappij ter discussie waarin het soort relatie dat mensen met elkaar, met hun lichaam en met de natuur hebben, een handel is waarin privé-ondernemingen hun winst trachten te maximaliseren. Wij pleiten voor een duurzame economie waarin overal het menselijk leven, het collectief welzijn, de daadwerkelijke gelijkheid van rechten en de eerbiediging van het milieu prevaleren boven de marktmechanismen, het productivisme en het winstbejag ten bate van een minderheid.

• Een relancepolitiek met de integratie van een genderdimensie opdat de genomen maatregelen en de vrijgemaakte budgetten zowel voor vrouwen als mannen bestemd zijn. Wij herinneren er aan dat vrouwen steeds op de eerste rij staan gedurende de verschillende crisissen, die we meemaken (COVID, overstromingen,…..). Zij beheren dagelijks de gevolgen van deze crisissen voor de zwaksten onder ons: kinderen, zieken, gehandicapten, ouderen, enz.
• Modernisering van de financieringsmechanismen van de overheid, zodat feministische basisorganisaties, die zich inzetten voor rechten en beleid, voldoende en duurzame financiële steun kunnen ontvangen.

6. Realisatie van het recht van iedereen op een vaste, voltijdse baan.

Op economisch niveau en op het niveau van de arbeidsvoorwaarden, vragen we de implementatie van structurele maatregelen op korte termijn.

• De erkenning van de zwaarte van sommige typisch “vrouwelijke” jobs en de opwaardering van de zogenaamde essentiële beroepen, die sterk vervrouwelijkt zijn, met erkenning van zorgarbeid. Deze erkenning moet een verbetering betekenen van de arbeids- en loonvoorwaarden van deze werkneemsters, alsook een herwaardering van de pensioenrechten.
• Dat er werk wordt gemaakt van de evaluatie van de loonkloof (globaal 10 % tussen de mannen en vrouwen in alle betrokken sectoren) in de ondernemingen bij uitvoering van de wet van 22 april 2012 ter bestrijding van de loonkloof tussen mannen en vrouwen en de toepassing van sancties bij een ontbrekend transparant loonbeleid.
• Een ontradingspolitiek voor de onvrijwillig deeltijdse arbeid. Inderdaad, de deeltijdse arbeid betreft 43,5% van de vrouwen en 11% van de mannen en is niet altijd het resultaat van een “keuze” van de kant van de werkneemsters maar wel van de arbeidsvoorwaarden en de structurele ongelijkheden die nog altijd bestaan op de Belgische arbeidsmarkt en van de druk van stereotypes. Het deeltijds werk betekent ook maar deeltijdse rechten in de arbeidsvoorwaarden en in de sociale zekerheid.
• Controle op de strikte toepassing van de collectieve arbeidsovereenkomst n° 38 betreffende de strijd tegen de discriminaties bij werving en selectie van werknemers.
• Verhoging van het minimumpensioen boven de armoedegrens,  toegang tot het pensioen na een loopbaan van 10 jaar waarin rekening wordt gehouden met de reële kosten van tijd en zorg voor opvoeding van kinderen door vrouwen (die moeten kiezen voor deeltijdwerk om voor kinderen en het huishouden te zorgen). Wij eisen ook een maatregel van positieve actie ter compensatie van de kortere loopbaan van vrouwen en de afschaffing van de samendrukking van uren voor de berekening van het pensioen van deeltijdwerkers. Het pensioen weerspiegelt de ongelijkheid in de loopbanen van vrouwen.
• De wijziging van de loonwet (wet 1996 over de loonnorm) om een vrije onderhandeling van de lonen toe te laten (uitnodiging om het burgerinitiatief te ondertekenen).
• De effectieve toepassing van het bruto uurloon van 14 €/u in alle sectoren.
• De algemene en collectieve arbeidsduurvermindering van 30u per week zonder loonverlies en met bijkomende aanwervingen waardoor het werktempo zou kunnen verlaagd worden.
• Behoud van de koopkracht voor vrouwen door de verhoging van de lonen en de sociale uitkeringen in een context van gezondheids-, economische en sociale crisis die de koopkracht van werkneme(rs)emsters beperkt. Het zijn vandaag de elektriciteits- en verwarmingsfacturen die een zware druk op het budget van de meest kwetsbare gezinnen leggen.
• De bestrijding van de digitale kloof door jonge vrouwen te oriënteren naar digitale beroepen, door specifieke opleidingen te organiseren voor mensen die weinig toegang hebben tot ICT-instrumenten.

7. Versterking van het systeem van sociale bescherming en de strijd tegen de verarming van vrouwen.

• De versterking van de financiering van de sociale zekerheid: verhoging van de bijdrage van de staat, bijdrageplichtig maken van uitkeringen die thans niet op premie- of bijdragebetaling berusten, verbreding van de grondslag voor premie- of bijdragebetaling over alle inkomsten en herziening van het beleid inzake de vermindering van de vrijstellingen van socialezekerheidsbijdragen voor ondernemingen.
• De individualisering van de rechten: vervanging van het statuut van samenwonende door een individueel statuut in het stelsel van werkloosheids- en ziekte/invaliditeitsverzekering en de progressieve afschaffing van de uitkeringen gezinspensioen en overlevingspensioen.
• De verhoging van al de sociale uitkeringen boven de armoedegrens.
• Een collectieve schuldenregeling (bijvoorbeeld bij vechtscheiding, waarvan de gezamenlijke schulden of die van de ex-partner ten laste van de vrouwen vallen).
• De DAVO (Dienst voor Alimentatievorderingen) toegankelijk maken voor alle rechthebbenden, kinderen en ex-echtgenoten, zonder inkomensplafond, zodat zij onbetaalde alimentatie kunnen recupereren.
• Eén flexibele en verplichte methode voor de berekening van onderhoudsbijdragen ter bestrijding van armoede bij eenoudergezinnen, maar ook van kinderarmoede en genderongelijkheid. De berekening van het bedrag van de onderhoudsbijdragen is een essentieel onderdeel van het beleid inzake opvoedingsondersteuning. Elke ouder moet een eerlijk en billijk bedrag betalen of ontvangen, afhankelijk van hun inkomens en de kosten van het kind.
• Intrekking van de maatregelen die de vorige regeringen hebben genomen om de toegang tot de integratietoeslag te beperken en terugdraaiing van de verlaging van de inkomensgarantie uitkering voor deeltijdwerkers met behoud van rechten (IGU) die onder de regering-Michel heeft plaatsgevonden.
• De onvoorwaardelijkheid van de inkomensgarantie uitkering voor ouderen (IGO) en de afschaffing van het controlesysteem voor IGO-begunstigden (van wie 66% vrouwen zijn).
>

8. Zorg voor personen mag niet enkel de taak van de vrouwen zijn.

Wij eisen  moederschapsverlof van 15 weken met een loon aan 100 % en de uitbreiding van het geboorteverlof voor de co-ouder (teken deze petitie voor vaderschapsverlof!), dat deze eveneens verplicht moet worden ook met 100% loon.

We eisen verhoging van de ouderschapsverlofuitkeringen zodat dit verlof ook toegankelijk is voor alleenstaande moeders.

We eisen verhoging van de kinderbijslag, die de reële kosten van een kind dekt.

We eisen de versterking en het behoud van collectieve voorzieningen: het creëren van betaalbare, kwaliteitsvolle plaatsen in publieke crèches om te voorzien in de reële behoeften die in het hele land bestaan. Deze voorzieningen moeten betaalbaar zijn en tegemoetkomen aan de behoeften van vrouwen met atypische werktijden.

9. Versterking van de toegang tot de kwalitatieve gezondheidszorg voor iedereen.

Wij eisen van de regering:

• Regularisatie van migranten zonder papieren, op basis van heldere, permanente en niet-limitatieve criteria (langdurig verblijf, werk, voor gezondheidsredenen indien geen behandeling mogelijk is in het land van herkomst, geboorte van een kind op Belgisch grondgebied, langdurige procedures, gendergerelateerd geweld).
• Waardige arbeidsomstandigheden: minimumloon en betaalde vakantiedagen, betaald overwerk, stabiele werktijden, ziekteverzekering; mogelijkheid om een klacht in te dienen tegen de werkgever als de arbeidswetgeving niet wordt nageleefd (sanctierichtlijn). Voor degenen die verscheidene jaren zonder papieren hebben gewerkt en geregulariseerd zouden worden, eisen wij dat al deze jaren in aanmerking worden genomen bij de berekening van het pensioen.
• Wat betreft diensten en bescherming voor vrouwelijke migranten die het slachtoffer zijn van geweld, vragen wij de correcte toepassing van het Verdrag van Istanbul en de inclusie van vrouwen zonder papieren en transpersonen in de zorg voor slachtoffers van geweld. In een situatie van grote onzekerheid en zonder wettelijke bescherming, hebben zij geen rechten, behalve dringende medische bijstand, wat hen nog kwetsbaarder maakt.
• Automatische erkenning van het autonoom verblijfsrecht vóór 5 jaar verblijf op Belgisch grondgebied, voor de echtgenoot in het kader van gezinshereniging, ter bescherming van vrouwen die het slachtoffer zijn van geweld en een klacht indienen.
• De effectieve erkenning van de specifieke asielgronden eigen aan vrouwen, meisjes en LGBTIQA+ personen.
• Hervorming van de dringende medische hulp (AMU) om effectieve toegang tot gezondheidszorg te garanderen voor vrouwen die hier verblijven.
• Dat er voorzien wordt in een versnelde en aangepaste procedure voor de toekenning van de AMU aan illegaal verblijvende vrouwen die seksuele en reproductieve gezondheidszorg wensen, zoals een abortus, rekening houdend met de voorwaarden waarin de wet van 15 oktober 2018 betreffende de vrijwillige onderbreking van de zwangerschap voorziet.
• Bescherming en een aangepaste en “veilige” opvang aan niet-begeleide minderjarigen, in het bijzonder niet-begeleide meisjes die blootstaan aan gendergerelateerd geweld.
• Ratificatie van Conventie n° 189 van de IAO (Internationale Arbeidsorganisatie) inzake huishoudpersoneel.
• Dat er een halt wordt toegeroepen aan criminalisering, discriminatie en politiegeweld tegen personen met migratieachtergrond, met of zonder papieren, dat leidt tot racistisch en seksistisch geweld (seksueel, economisch en sociaal geweld…).