Artikels/Articles Goednieuwsshow over dalende armoedecijfers tijdens coronacrisis is misplaatst
| 
Goednieuwsshow over dalende armoedecijfers tijdens coronacrisis is misplaatst
Het Netwerk tegen Armoede zag voor, tijdens en ook nu in de naweeën van de coronacrisis stijgende problemen bij mensen in armoede. Er komt ook een steeds grotere groep in de problemen. “Dat de armoedecijfers niet substantieel gestegen zijn, kan geen aanleiding geven tot een goednieuwsshow. De cijfers waren al hoog voor de coronacrisis”, zegt algemeen coördinator Heidi Degerickx. “Vandaag leeft nog altijd 1 op de 10 Vlamingen en 1 op de 7 Belgen met een verhoogd armoederisico. Dat is simpelweg onaanvaardbaar in een welvarend land als het onze. Wij trekken vooral de conclusie dat de kloof niet groter geworden is omdat meer mensen, ook werkenden, het moeilijk kregen." Daarmee reageert ze op uitspraken van econoom Ive Marx in De Morgen van 29/3/2022, die suggereert dat mensen in armoede het nu beter hebben dan voor de coronacrisis. “Dat de huidige energiesteun voor mensen in armoede hen zou weerhouden om te gaan werken, is van de pot gerukt.” De indexering van hun uitkeringen is al lang en meermaals verdampt door duurdere energie en stijgende voedselprijzen, die veel zwaarder wegen in het budget van gezinnen met een laag inkomen.
Statbel maakte de armoedecijfers 2021 bekend op 28/3/2022.
Signalen uit verenigingen geven ander beeld
De beleving van armoede verscherpte net tijdens de coronapandemie en had een immense impact op stress, gezondheid en mentaal welzijn. Van bij de start van de coronacrisis verzamelde het Netwerk tegen Armoede signalen en getuigenissen uit zijn 57 verenigingen over de impact op het leven van mensen in armoede in een signalenbundel. Deze geven duidelijk een ander beeld: extra uitgaven door hogere facturen voor energie en communicatie, door hamstergedrag en door de sluiting van niet-essentiële en betaalbare winkels en duurdere online aankopen, problemen bij de aanvraag of uitbetaling van uitkeringen en toelagen, een grotere vraag naar voedselhulp door hogere uitgaven en inkomensverlies … De steun van de overheid was broodnodig, maar zorgde er in het beste geval voor dat de armoedesituatie van mensen niet verder verscherpte. Tegelijk heeft de overheid de kans gemist om structurele oplossingen te nemen op lange termijn. Mensen blijven kampen met slechte woningkwaliteit, met uitkeringen onder de armoedegrens en met energieprijzen die zelfs met een sociaal tarief steeds moeilijker betaalbaar worden.
Meer mensen kregen het moeilijk
Heidi Degerickx: “Wij trekken vooral de conclusie dat de kloof niet groter geworden is omdat meer mensen, ook werkenden, het moeilijk kregen. Dat de huidige energiesteun voor mensen in armoede hen zou weerhouden om te gaan werken, is van de pot gerukt. De indexering van hun uitkeringen is al lang en meermaals verdampt door stijgende voedselprijzen en duurdere energie en, die veel zwaarder wegen in het budget van gezinnen met een laag inkomen. Een uitkering onder de armoedegrens, gekoppeld aan slechte woningkwaliteit, is net een grote drempel om aan de slag te gaan. Mensen hebben niet de financiële of mentale ademruimte om zich op de arbeidsmarkt te begeven en vinden heel moeilijk een stabiele job met een waardig inkomen.”
Grotere impact op mentale problemen
Bovendien merken onze verenigingen de impact van de scherpe stijging van mentale problemen. Steeds meer mensen met psychosociale problemen zoeken hulp bij onze verenigingen omdat ze nergens anders terecht kunnen. De werkers in onze verenigingen doen wat ze kunnen, maar zijn hier niet voor gewapend en onze verenigingen moeten dat allemaal opvangen met dezelfde, beperkte middelen van voor de coronacrisis.
De armoedecijfers waren al hoog voor de coronacrisis
Het klopt dat de armoedecijfers, mede door de steunmaatregelen, niet substantieel gestegen zijn. Maar de cijfers waren al hoog voor de coronacrisis. Vandaag leeft nog altijd 1 op de 10 Vlamingen en 1 op de 7 Belgen met een verhoogd armoederisico. Dat is simpelweg onaanvaardbaar in een welvarend land als het onze.
Nathalie uit Kortrijk: "Mijn zoontje en ik moeten het doen met 40 euro per week, voor eten en drinken, eventuele geneesmiddelen en kledij. Omdat de scholen toen dicht waren en we vaker thuis waren, verbruikten we meer water en elektriciteit."
