Op 24/5/2022 organiseerde het Netwerk tegen Armoede een Forumdag met als thema 'Een leefbaar inkomen voor iedereen, ook als je schulden hebt?!" Een boeiende en leerrijke voormiddag waar we met de verenigingen aan de slag gingen in twee werkgroepen: één waar we samen nadachten over de kwaliteit van de bestaande diensten voor schuldhulpverlening en één waar we in gesprek gingen over een menswaardig inkomen.

Een leefbaar inkomen boven de armoedegrens blijft essentieel in de strijd tegen armoede en het voorkomen van schulden. Ook zijn de drempels om naar diensten voor schuldhulpverlening te stappen vaak te hoog voor wie met schulden kampt.

De eerste werkgroep ging over de kwaliteit van de bestaande diensten voor schuldhulpverlening. Nog altijd zijn er enorm veel drempels die ervoor zorgen dat mensen te lang wachten om of geen hulp zoeken bij de bestaande diensten. Zo is er de schaamte die gepaard gaat met het hebben van schulden, maar ook de lange wachttijden en de onbereikbaarheid van diensten zijn problematisch. Zelfs als je uiteindelijk in een schuldhulpverleningstraject geraakt, loopt het vaak nog mis door onbegrip van de maatschappelijk werker of het gebrek aan informatie.

“De stap om naar het OCMW te gaan, was heel groot. Ik heb lang zelf naar een oplossing gezocht omdat ik me schaamde. Uiteindelijk moest ik wel de stap zetten omwille van mijn zoontje. Ik ging in budgetbeheer bij het OCMW, waar ik per week 60 euro aan leefgeld kreeg. Het was absoluut niet haalbaar om daarmee rond te komen, maar er was geen begrip voor mijn situatie.”

In de tweede werkgroep gingen we in gesprek rond een leefbaar inkomen. Leefbaar betekent voor iedereen iets anders, maar wat wel duidelijk is, is dat uitkeringen te laag liggen om aan basisbehoeftes te voldoen. Zelfs met extra steunmaatregelen zoals het sociaal tarief voor energie blijft het voor veel mensen moeilijk om de touwtjes aan elkaar te knopen. Daarom blijven wij vanuit het Netwerk tegen Armoede ijveren voor een verhoging van alle inkomens en uitkeringen tot boven de armoedegrens.

”Binnen de collectieve schuldenregeling kreeg ik meer leefgeld dan toen ik in budgetbeheer bij het OCMW was. Dit had enkel en alleen te maken met het feit dat de maatschappelijke werker van het OCMW een andere visie had, waardoor ik het gevoel kreeg dat er niet naar mij geluisterd werd. In de collectieve schuldenregeling werd er wel rekening gehouden met het feit dat ik af en toe eens een cadeautje voor mijn kind wilde kopen en wat geld wilde sparen voor noodgevallen.”