Koopkracht en degelijk werk, centrale thema’s op het ABVV-congres
Naast syndicale vrijheden, sterke openbare diensten en de strijd tegen extreemrechts waren kwalitatief werk en koopkracht centrale thema’s tijdens dag 1 van het ABVV-congres.
“Werknemers willen degelijke lonen, degelijke sociale bescherming, degelijke pensioenen. Dat zijn ook onze eisen. Wij zien veel mooie ideeën op Europees vlak, maar nu is het tijd om die ideeën eindelijk te implementeren”, zo beet Oliver Röpke van het Europees Economisch en Sociaal Comité de spits af.
Eersteklas werknemers
“Het concept van besparingspolitiek heeft in Europa duidelijk gefaald. In Europa worden die broeksriemrichtlijnen jaar op jaar opgeschort. Dat is de beste illustratie dat die besparingspolitiek geen steek houdt. Enkel degelijke lonen kunnen Europese werknemers beschermen in tijden van stijgende inflatie.”
“Alle Europese werknemers moeten eersteklas werknemers zijn! Dat kan met sterke vakbonden.”
Selena Carbonero, federaal secretaris van het ABVV:“Rechten van aandeelhouders mogen nooit voorrang krijgen op die van werknemers en burgers. De overheid moet een sterke rol spelen en blijven spelen in strategisch belangrijke sectoren, zoals telecommunicatie, mobiliteit, energie … De liberalisering van de energiemarkt heeft duidelijk gefaald. De situatie van vandaag toont duidelijk dat het tijd is om de energiesector weer in publieke handen te nemen.”
Volwaardige jobs
Fderaal secretaris Raf De Weerdt: “De werkdruk neemt toe, werkgevers eisen meer flexibiliteit, de balans tussen werk en privé raakt zoek. Een volwaardige job voor iedereen, met respect voor ieders capaciteiten. Wie het moeilijk heeft om aan de slag te gaan, moet kunnen rekenen op de sociale economie, gesteund door de overheid.”
De Weerdt wees op de problematiek van de onzekere werkcontracten. Het ABVV ijvert al jaren voor een beperking van uitzendcontracten. “Langdurig gebruik van uitzendcontracten, en zeker opeenvolgende dagcontracten, moet strikt beperkt worden.”
Burn-out
Stress en burn-out dreigen dé ziektes te worden van de 21ste eeuw. Steeds meer werknemers gaan er onderdoor als gevolg van de oplopende werkdruk. De Weerdt: “Jobs moeten werkbaar zijn, opdat het een volledige loopbaan vol te houden is. Daarnaast moet burn-out erkend worden als beroepsziekte, opdat de slachtoffers kunnen rekenen op een betere financiële vergoeding.”
“Het ABVV voor collectieve arbeidsduurvermindering met behoud van loon en compenserende aanwervingen.”
Flexi-jobs
Getuigenissen waren er ook van op de werkvloer. Anita (BBTK-afgevaardigde) werkt bij Carrefour: “Alles moet flexibeler en alles moet steeds meer individueel geregeld worden. De directie zet volop in op flexi-jobs. Als de overheid naar een werkzaamheidsgraad wil van 80 procent, dan moet kwalitatief werk de prioriteit zijn.”
De kortere werkweek zal ook de komende jaren een rol spelen in de strijd voor meer werkbaar werk. ACOD-delegee Nathalie: “Collectieve arbeidsduurvermindering met behoud van loon en bijkomende aanwervingen is geen utopie. Werknemers produceren met z’n allen veel meer dan pakweg dertig jaar geleden. Die productiviteitswinst moet dienen om de arbeidsduur te verminderen. Dat kan via de werkweek van 32 uur. Dit zou stress, burn-out en ziekte drastisch doen dalen, en de motivatie om aan de slag te zijn en te blijven sterk doen toenemen.”
Sociale inspectie
Tom Peeters (BTB): “Collega’s van ACOD staakten tegen verlies van koopkracht en afbraak van openbare diensten. Wij als BTB hebben onze solidariteit betuigd door een stakingsaanzegging in te dienen voor alle aangesloten buschauffeurs en voor onze kameraden van de inspectiediensten. Deze inspecteurs zijn vandaag met veel te weinig om de duizenden vrachtwagens op onze wegen te controleren. We herhalen onze oproep om deze inspectiediensten te versterken. Zij kunnen het gat in de begroting dichtrijden. Zij kosten de overheid helemaal niets. Ze verdienen zichzelf zo goed als onmiddellijk terug.”
Myriam Steenhuyzen, is delegee voor de Algemene Centrale in de sector van de maatwerkbedrijven getuigt over de loonvoorwaarden van haar en haar collega’s.
“Onze lonen liggen veel te laag. We verdienen nu nog geen 11 euro per uur. Soms worden wij uitgezonden naar zogenoemde enclaves, bijvoorbeeld bij Pfizer bijvoorbeeld, om te gaan helpen bij hoge productie tijdens de coronaperiode. Dan worden wij nog betaald aan de voorwaarden van het maatwerkbedrijf in plaats van de betere voorwaarden bij Pfizer. Tot op vandaag krijgen de uitgezonden collega’s wel een zogenaamde enclavepremie, van ongeveer 20 cent per uur, maar zelfs die bescheiden premie zou de directie liefst schrappen.”
“Anderen gaan bij Moortgat werken. Dat is zwaar en hard werk. Die vragen een bescheidejn loonopslag maar zelfs daar staat de enclavepremie onder druk omdat de directie het werk zogezegd gaat verlichten met aangepaste machines.”
“De directie legt ons een bepaald rendement op voor orders. Soms zijn die rendementen bijna onmogelijk te bereiken. Er kan bijvoorbeeld altijd iets misgaan dat vertraging oplevert aan de band.”
“Wij worden eigenlijk nooit echt gehoord. Met de indexering zou ons loon net boven de 11 euro uitkomen. Mensen vragen ons wanneer ze eindelijk eens een échte opslag krijgen bovenop de index. In sommige ondernemingen krijgen de mensen 4%, wij telkens maar 2%. Maar ons basisloon is wel veel lager, dus de kloof met de betere verdieners wordt alleen maar groter. Wij krijgen ons loon nooit bijgebeend tot op een waardig niveau.”
“De directie bij ons heeft een foldertje gemaakt om uit te leggen waar de mensen terecht kunnen als ze in de armoede dreigen terecht te komen. Maar dat lost de problemen van de collega’s niet op. Ik heb al mensen huilend zien binnenkomen omdat ze hun energiefactuur niet meer kunnen betalen. Een échte loonsverhoging zou de problemen al wat verlichten. Een brood kost voor arbeiders toch even veel als voor een minister?”
Bron: https://denieuwewerker.be/koopkracht-en-degelijk-werk-centrale-themas-op-het-abvv-congres/