Maduro en Biden: het is oorlog, geen tijd voor romantiek!

Sinds afgelopen zaterdag zitten de Venezolanen – regering én oppositie – weer aan de onderhandelingstafel in Mexico.

Die onderhandelingen waren al enkele jaren geleden gestart, maar werden onderbroken toen de V.S. Alex Saab arresteerden, ‘stroman’ – zo wordt gezegd – van Nicolas Maduro.

Noorwegen is de bemiddelaar van deze gesprekken, Rusland en Nederland ‘begeleiden’. De Presidenten van Frankrijk, Colombia en Argentinië, zowel als de Spaanse premier, steunen het initiatief zonder er een actieve rol in te spelen. Het startschop werd gegeven door Gustavo Petro, nieuwe linkse President van Colombia, die na drie jaar onderbreking de diplomatieke relaties met buurland Venezuela herstelde. In oktober hield de Franse President Macron een korte vergadering ‘voor de vrede’ in Parijs, en verdere ontmoetingen en contacten vonden plaats in Sharm el-Sheikh tijdens COP27.

Maduro: een hand vol troeven

Het kan verkeren! Nauwelijks enkele weken na de inval van Rusland in Oekraïne kwam een V.S.-delegatie naar Caracas om met de Venezolaanse regering te zien hoe het land kon bijdragen tot een oplossing voor de nieuwe energiecrisis. Maduro wil uiteraard de sancties tegen zijn land weg, de V.S. wilde in eerste instantie de vrijlating van een aantal gevangenen, waaronder twee neven van Mevrouw Biden. Zo gebeurde, Venezuela liet 5 vroegere directeuren van de Venezolaanse raffinaderij in de V.S. – CITGO – vrij.

Er volgden nog meer contacten en in het hele proces werden Leopoldo Lopez en Juan Guaidó ‘ten grave gedragen’, aldus Spaanse media. Guaidó, zo wordt gesteld, was eigenlijk al dood sinds oktober 2019 toen hij van wal stak met Silvercorp in Florida om Maduro van de macht te verdrijven. Opzet mislukt.

En nogmaals, in tijden van energiecrisis maakt het voor de V.S. niet zoveel uit met welk soort dictatuur er moet worden onderhandeld. Zelfs met Saoedi-Arabië werden de plooien glad gestreken, Kashoggi of niet. Wel moet de schijn worden opgehouden.

Hoe dan ook heeft Maduro nu alle kaartten in handen. Macron en Biden vallen op de knieën voor olie. Maduro heeft de grootste olievoorraden ter wereld, alleen heeft gij hoegenaamd geen geld…

Een oorlog om energie

De thema’s voor de onderhandelingen zijn dus duidelijk.

Chevron kreeg alvast een vergunning om weer te werken in Venezuela – er zijn vier contracten met PDVSA – en olie te importeren in de V.S. Alleen de betalingen aan Venezuela blijven beperkt.

Er zou wel geld worden vrijgemaakt uit de fondsen van de Centrale Bank en van de regering die in beslag werden genomen om de sociale nood in Venezuela te lenigen. Men spreekt nu over 3 tot 5 miljard US$. Dat geld zou worden beheerd door de V.N.

Er moet onderhandeld worden over ‘eerlijke verkiezingen’ in Venezuela. Volgens de electorale agenda zou dat in 2024 zijn, maar dit kan worden vervroegd naar 2023.

Men mag aannemen dat Venezuela opnieuw zal aandringen op de vrijlating van Alex Saab. Of dat lukt is een andere vraag want de gerechtelijke autoriteiten zijn zopas met bewijzen gekomen die de valsheid van diverse paspoorten van het heerschap aantonen.

Hoe dan ook zijn Mevrouw Saab en een zoon van Maduro lid van de regeringsdelegatie in Mexico.

Wat deze onderhandelingen zullen opleveren valt af te wachten. Eén van de problemen is wel dat Venezuela zijn olieproductie nauwelijks kan optrekken zonder nieuwe investeringen. Het land produceert nog nauwelijks één vijfde van wat twintig jaar geleden door de pipelines liep.

Anderzijds is met de alles behalve socialistische hervormingen van vandaag – privatiseringen! – de economie weer langzaam aan het groeien en uit het dal aan het klimmen. Met een ‘kapitalistische dictatuur’ kunnen de V.S. het toch niet moeilijk hebben?

Dit dossier vormt hoe dan ook een eerste bewijs dat linkse Presidenten in Latijns Amerika wel degelijk het verschil kunnen maken. Zonder de eerste stappen van Gustavo Petro was niets van dit alles gebeurd. Petro is trouwens ook nieuwe onderhandelingen begonnen met de resterende guerrilla’s in eigen land. Wanneer Lula in Januari 2023 aantreedt zullen ook de relaties tussen dat land en Venezuela wellicht worden hersteld.

Het punt van de verkiezingen blijft wel lastig. Maduro is allesbehalve populair, maar zijn score ligt hoger dan die van Guaidó! Het lijdt geen twijfel dat Maduro er alles zal aan doen om aan de macht te blijven. Het hangt er dan van af of de oppositie een akkoord kan vinden voor één kandidaat. Tot nog toe is dat niet gelukt.