Tot op vandaag blijft België pesticiden exporteren die in Europa verboden zijn wegens te schadelijk. Het belang van biodiversiteit en gezondheid stopt niet aan de Europese grens, menen Heleen De Smet van Bond Beter Leefmilieu en Suzy Serneels van Broederlijk Delen. 

In 2020 exporteerde België meer dan 150 ton neonicotinoïden naar Brazilië. Dit zijn zeer schadelijke insecticiden die het zenuwstelsel van insecten aanvallen en mee verantwoordelijk zijn voor de achteruitgang van bijenpopulaties wereldwijd. Geen enkel Europees land exporteert meer van deze hoogst schadelijke neonicotinoïden dan België. Alleen: het gebruik van deze stoffen is in Europa zelf verboden omwille van hun negatieve impact op de volksgezondheid en het milieu. Zijn de rechten van burger, landbouwer en natuur buiten onze grenzen dan van minder belang voor de federale overheid?

Eerder dit jaar betoogden milieuactivisten en ngo’s aan de fabriek van het Waalse producent Syngenta. In Brazilië is een aanzienlijk deel van de pesticiden in omloop verboden in de Europese Unie, met serieuze schade voor mens en milieu als gevolg. Bovendien komen deze als een boemerang terug via de import van voedingsmiddelen waar residuen van pesticiden op blijven hangen.

Nochtans beloofde de Europese Commissie in 2020 dat in de EU verboden pesticiden ook niet langer geproduceerd mogen worden voor export. Het is onbegrijpelijk dat de beloofde wetgeving in 2023 zelfs nog niet eens op de agenda van de Commissie staat. Daarom namen enkele landen dan maar zelf het voortouw om deze onethische praktijk een halt toe te roepen. Vorige maand verklaarde de Duitse minister van Landbouw Özdemir dat hij een stop wil op de export van stoffen die in Duitsland verboden zijn. Met 8500 ton verboden stoffen jaarlijks toch ook geen kleine speler in de exportmarkt. Verschillende organisaties uit het globale Zuiden juichten dit alvast toe via een steunbetuiging aan Özdemir en de vraag aan Europa om hetzelfde te doen. Samen met Frankrijk wil Duitsland nu een Europees blok vormen om deze immorele praktijk te stoppen. Federaal minister van Leefmilieu Khattabi is alvast vragende partij om België bij dat blok te laten aansluiten. 

Het is nu aan de federale regering om zich aan te sluiten bij het Europees gezelschap. De vraag is of dat wel zal gebeuren met een minister van Landbouw Clarinval, die in het verleden al bewees de pesticidenlobby centraler te stellen dan het algemeen belang. Nochtans kan hij een halt toeroepen aan de enorme winsten die de Bayer-Monsanto, BASF en Syngenta’s van deze wereld maken ten koste van mensen- en arbeidsrechten en het milieu.