In 2013 kreeg ontmoetingshuis De Sfeer in Genk haar erkenning als 'vereniging waar armen het woord nemen'. De verschillende beleidsbeslissingen die de elektriciteitsfactuur omhoog jagen, zorgen er voor veel commotie. We lieten enkele actieve vrijwilligers aan het woord.
Henri Stassen is lid van de Werkgroep Armoede en Energie van Samenlevingsopbouw. "Hier binnen de Sfeer informeren we elkaar. Maar ik stel vast dat vele andere mensen die in armoede leven, nog niet wakker liggen van de stijgende energieprijzen. Het is nochtans een hele optelsom aan maatregelen. Vele mensen zullen schrikken en weten niet meer van welk hout pijlen maken."Jenny Ghyselen: "Vele mensen kennen gevoelens van onmacht. Deze beslissingen werden helemaal over onze hoofden heen genomen. Wat betekent het nog om een vereniging te zijn waar armen het woord nemen, als niemand naar ons luistert? Als de dialoog gewoon genegeerd wordt, waarom zouden we dan nog het woord nemen?" Jenny gaat verder: "Zeker nu is dat nochtans hard nodig. Het is nooit zo erg geweest, de armen worden uitgeperst. Elektriciteit is toch een basisrecht, net als water? Er zijn nu al veel mensen die hun elektriciteit niet kunnen betalen. Anderen doen er alles voor om ze wel te betalen, uit schrik voor aanmaningskosten en erger, maar het is onmenselijk hoe ze dan inbinden op andere levensnoodzakelijke dingen: voedsel, en activiteiten van de kinderen. Zo geraken hun kinderen in een isolement."Henri: "Arme mensen aanpakken, het is gemakkelijk. Ze zijn machteloos, en ze zwijgen. Maar het is de wereld op zijn kop: de zwakste schouders dragen de zwaarste lasten. Het is een vicieuze cirkel: wie zijn elektrische apparaten in een kringloopcentrum koopt, heeft ouder en minder zuinig materiaal."Jenny: "Ik woon alleen, op een appartement, met elektrische verwarming. Hierdoor ben ik drie keer extra slachtoffer van de Turteltaks. En het zijn precies de mensen met een laag inkomen die in mijn woonsituatie verkeren, en ze zijn niet bij machte er iets aan te doen".Heidi Lowie volgde het gesprek. Ze is als coördinator tewerkgesteld in deze vzw, die vooral gedragen wordt door 35 vrijwilligers. Zij wilde de gedachtewisseling als volgt afsluiten: "We moeten ervan uitgaan dat de intenties van de politici goed zijn. Maar de beleidsmakers moeten zich meer kunnen inleven in de leefsituatie van de mensen. Nu nemen ze beslissingen over mensen zonder te weten welke invloed ze op hen hebben. We moeten proberen om hier verandering in te brengen. Dan zullen de burgers ook meer sympathie en waardering krijgen voor hun beleidsmensen. Nu wordt het een populaire sport om te kappen op alles wat politicus is. Dat zou moeten keren. Dat kan, als de politici samen met de mensen beleid voeren. Het zou voor iedereen een stap vooruit zijn."
Felix Bergers - (eerder verschenen op de website van het Belang van Limburg op) 2 november 2015