Er hebben zich de laatste maanden een aantal feiten voorgedaan die bewijzen dat politici ten opzichte van Israël het vooral bij woorden houden. Met de regelmaat van de klok veroordelen ze de Israëlische kolonies op de bezette Westelijke Jordaanoever, maar als het op daden aankomt, zijn ze nergens te bespeuren.

Beginnen we met België. In april van dit jaar merkte een passagier van Brussels Airlines dat het dessert van de aangeboden maaltijd geproduceerd wordt door het bedrijf Halva in een Israëlische kolonie van de bezette Palestijnse gebieden. Hij zond een e-mailbericht naar de luchtvaartmaatschappij om dit aan te klagen. Brussels Airlines besliste daarop in juli om het sesamkoekje van Halva niet meer op het vegetarisch menu te zetten. Maar dit was zonder de Israëlische lobby gerekend. In een mum van tijd reageerde Tariv Levin, de Israëlische minister van Toerisme. Hij dreigde met een landingsverbod in Tel Aviv voor de vliegtuigen van Brussels Airlines. De Belgische luchtvaartmaatschappij was blijkbaar onder de indruk, want de koekjes werden opnieuw aan de klanten aangeboden.

Een ander voorbeeld is het geval van Youssef Kobo, kabinetsmedewerker van de Brusselse staatssecretaris Bianca Debaets (CD&V). Bart De Wever, Joods Actueel en de Ligue Belge contre l'Antisémitisme (LBCA) nemen het Youssef Kobo kwalijk dat hij vroeger kritiek uitte op het beleid van de Israëlische regering en bestempelen hem als antisemiet. Joël Rubinsfeld, voorzitter van de LBCA, verklaarde zelf dat hij in de toekomst iedere uitspraak van Youssef Kobo tegen het licht zal houden en vindt dat Bianca Debaets zeer licht over Kobo gaat. In feite komt dit neer op intimidatie. Door al deze stemmingmakerij voelde Debaets zich gedwongen om met Kobo een hartig woordje te spreken, wat aanleiding gaf tot zijn ontslag. De CD&V is dus gezwicht voor de druk van een aantal vrienden van Israël.

En dan is er nog de uitwijzing van Brigitte Herremans, specialiste Midden-Oosten bij Broederlijk Delen en Pax Christi. Ze landde op 9 september in Tel Aviv om jongeren te begeleiden bij een inleefreis in Israël en de Palestijnse bezette gebieden. Blijkbaar duldt ‘de enige democratie’ in het Midden-Oosten geen kritische pottenkijkers. Dit is trouwens geen alleenstaand geval. Kritische westerlingen met Palestijnse sympathieën worden vaak in de luchthaven van Tel Aviv door de Israëlische veiligheidsdiensten gefouilleerd, urenlang verhoord en terug op het vliegtuig gezet. Dit allemaal zonder enig protest of tussenkomst van de westerse politici.

En last but not least is er het afscheidscadeau van de Amerikaanse president Barack Obama aan Israël. Op 25 april tekenden 83 van 100 Amerikaanse senatoren een brief waarin ze de Amerikaanse administratie vroegen om een nieuw militair akkoord met Israël te sluiten. Op 14 september werd dit een feit: op die dag ondertekenden Israël en de VS in Washington een protocol waarbij de Verenigde Staten tussen 2019 en 2028 voor een bedrag van 33,8 miljard euro militaire hulp aan Israël zullen geven. Inderdaad, eind 2018 loopt het vorig tienjarig akkoord voor militaire bijstand af. Toen ging het slechts om een bedrag van 26,7 miljard euro. Daar bovenop komen nog jaarlijkse fondsen goedgekeurd door het Amerikaans Congres om Israël uit te rusten met raketafweersystemen (Iron Dome).

Palestina Solidariteit - 17 september 2016

Palestina Solidariteit kan alleen maar functioneren dankzij uw gulle gift. Schenk uw bijdrage op IBAN: BE64 5230 8014 8852; BIC: TRIOBEBB. Giften zijn fiscaal aftrekbaar vanaf 40 euro.