De zelfmoord van Abu Bakr al-Baghdadi die zich in het nauw gedreven voelde, is een belangrijke prestatie in de strijd tegen ISIS. Ik ben eigenlijk totaal geen fan van dergelijke man die zo extreem veel haat, vernieling en dood heeft gezaaid in de naam van een religie. Ik geloof ook niet dat dergelijke mensen religieus zijn en echt strijden in naam van een religie. Ik denk velen met mij. Ik ben wel blij en dankbaar dat dit monster van de aardbol is verdwenen. ISIS is nu eindelijk zijn oprichter en leider kwijt. Dat is belangrijk, maar de dreiging van ISIS is niet samen met hem gestorven. Ik twijfel er niet aan dat ISIS en anderen in de komende weken uit zullen zijn op vergelding.

ISIS is dan wel zijn leider kwijt, de wraakzuchtige ideologie is bij lange nog niet dood en velen namen een franchise op deze ideologie en werken in de naam van ISIS. Ik hoop dat de wereld vooral meer vrede mag kennen. Helaas zal morgen een nieuwe leider opstaan met hetzelfde wreedaardige doel. Helaas. De External Action Service van de Europese unie ziet een wederopstanding van Isis in sommige Afrikaanse landen, waar de dreiging in Niger opgevolgd wordt en elke dag groter wordt. Educatie zou wel eens het beste wapen kunnen zijn tegen dergelijke ideologie, maar waakzaamheid blijft nu echt nodig... De grote verdienste van Bagdadi is dat hij zijn organisatie wereldwijd vertakte en mensen van overal trouw liet zweren. Dus, zijn volgens mijn beperkte kennis van deze organisatie, vergeldingsacties voor de dood van Abu Bakr al-Baghdadi in Europa en Amerika dus helemaal niet zo ondenkbaar...

Abu Bakr al-Baghdadi is de leider van de islamitische staat en volgens het Witte Huis is hij morsdood. President Donald Trump kondigde de dood van Bagdadi aan, zeggende dat zijn speciale eenheden een zeer gevaarlijke en gewaagde nachtelijke inval in het Noordwesten van Syrië uitvoerden. Blijkbaar blies de Islamitische leider zichzelf op door zijn zelfmoordvest te laten ontploffen. Bijkomende troef zou zijn dat er daarnaast ook een groot aantal leiders en dichte metgezellen van Bagdadi mee werden gedood. Bagdadi werd naar verluidt gedood in Barisha. Dit is enigszins verrassend omdat Barisha gelegen is in de noordwestelijke Syrische provincie Idlib, niet zo heel ver van de Turkse grens. De rivalen van de jihadisten van Bagdadi in Hay'at Tahrir al-Sham (HTS) en andere groepen controleren het grootste deel van deze provincie. Hay'at Tahrir al-Sham (HTS )en zijn voorgangers staan centraal in de rivaliteit tussen de islamitische staat en Al Qa'ida. Het Hay'at Tahrir al-Sham beweert regelmatig dat er in de hele provincie Idlib regelmatig operaties worden uitgevoerd die gericht zijn op de ontmanteling en vernietiging van islamitische staatscellen. Bagdadi's jihadistische carrière begon echter reeds jaren voor de opkomst van zijn zelfverklaarde kalifaat. Hij was al vroeg in de oorlog in Irak mede-oprichter van een rebellengroep en sloot zich aan bij de Mujahideen Shura Council (MSC), een frontgroep die begin 2006 door al-Qaeda in Irak werd opgericht. Later datzelfde jaar werd de MSC (Mujahideen Shura Council ) opnieuw gelanceerd als de Islamitische staat Irak (ISIS) en werd de leider benoemd tot Abu Omar al-Baghdadi, een duistere figuur die volgens het Amerikaanse leger niet echt bestond. Abu Omar al-Baghdadi werd de "Emir of the Faithful" genoemd, een titel die gewoonlijk voorbehouden is aan islamitische kaliefen.

Bagdadi klom op tot de hoogste in rang van de Islamitische Staat van Irak (ISI) nadat zijn twee hoogste mensen, Abu Omar al-Baghdadi en Abu Hamza al-Muhajir (a.k.a. Abu Ayyub al-Masri), in april 2010 werden gedood. Bagdadi was echter een grotendeels onbekend figuur buiten de Islamitische Staat van Irak, toen hij de controle over de groep overnam. Op dat moment loonden de inspanningen niet meer om de Islamitische staat op te bouwen in Irak. Deze waren teruggedraaid door Amerikaanse, Iraakse en geallieerde strijdkrachten. Maar voor Bagdadi was de strijd nog helemaal niet afgelopen. Terwijl de oorspronkelijke oorlog in Irak in 2003 een nieuwe kans voor de jihadisten creëerde om de staat op te bouwen, hielp de terugtrekking van de Amerikaanse strijdkrachten in 2011 om de jihadisten nieuw leven in te blazen. Andere factoren, zoals de oorlog in Syrië, zorgden ervoor dat Bagdadi's mannen ook hun voetafdruk konden vergroten. Bagdadi zou uiteindelijk al-Qaeda in het openbaar komen veroordelen. Maar dat was niet altijd het geval. Zo gaf hij een gloeiende lofrede voor Osama bin Laden na de dood van de oprichter van al-Qaeda bij de inval in mei 2011. Bagdadi beweerde dat het "martelaarschap van onze sjeik" (bin Laden), alleen maar zou leiden tot meer eenheid en stevigheid onder zijn mede-mujahideen. "Ik zeg tegen onze broeders in de Al-Qaeda organisatie, met de mujahide Sjeik Ayman al-Zawahiri, moge Allah hem behouden, en zijn broeders in de leiding van de organisatie....Moge Allah uw beloningen verdubbelen en u de grootst mogelijke troost bieden voor deze tragedie," zei Bagdadi. "U hebt in de Islamitische Staat Irak een groep loyale mannen. (...) Zij zullen het nooit vergeven, noch zullen zij de strijd ooit stoppen," zei hij toen hij al-Qaeda dagen na de dood van Bin Laden toesprak.Later, zouden blijken dat Bagdadi en zijn mensen niet langer meer zo getrouw aan de hogere leiding van al-Qaeda bleven. In overeenstemming met de instructies van Al-Qaeda, was er Al-Nusrah die niet of nooit publiekelijk aankondigde dat zij lid waren van Al-Qaeda. Begin 2013 was Al-Nusrah uitgegroeid tot een eigen kracht. Bagdadi probeerde om zijn gezag over deze groeiende verzetsorganisatie te bevestigen. Maar zijn luitenant, Abu Muhammad al-Julani, verwierp de orders van Bagdadi en deed direct een beroep op de hogere leiding van al-Qaeda voor hulp. Daarop tartte Bagdadi de uitspraken van Ayman al-Zawahiri en zijn groep, die als de Islamitische Staat van Irak en al-Sham vanaf begin 2013 waren bekend, breidde hij zijn Islamitische Staat uit tot oostelijk en noordelijk Syrië. Medio 2014 leidde de campagne van de jihadisten tot de val van een groot deel van West- en Noord-Irak, waaronder de stad Mosul. Op 29 juni 2014 verklaarde de belangrijkste woordvoerder van de groep, Abu Muhammad al-Adnani, dat Bagdadi voldeed aan alle voorwaarden om als kalief te worden beschouwd. Bagdadi werd omgedoopt tot "Kalief Ibrahim", de leider van het eerste vermeende kalifaat sinds de val van het Ottomaanse Rijk. Bagdadi accepteerde begin juli 2014 zijn nieuwe rol als ere-emir van de gelovigen, tijdens een toespraak vanaf de preekstoel in de grote moskee van al-Nuri in Mosoel. Als "Kalief Ibrahim" eiste Bagdadi de trouw van niet alleen alle andere jihadisten, maar ook van alle moslims. Hij en zijn mannen herhaalden deze eis meer dan eens. Op 10 november 2014 zwoeren groepen van voornamelijk onbekende mannen in Algerije, Egypte, Libië, Saoedi-Arabië en Jemen trouw aan deze vermeende kalief. Drie dagen later, op 13 november, accepteerde Bagdadi publiekelijk hun eden en verkondigde "de uitbreiding van de islamitische staat naar nieuwe landen". Bagdadi accepteerde de eed van trouw van al deze mensen, waarvan velen gevraagd werden om tegelijkertijd afstand te nemen van Al Qaida. Op korte tijd kon Bagdadi heel wat mensen overtuigen om de eed van trouw af te leggen en zo ook regionale afdelingen over de hele wereld te stichten, als directe concurrent van Al Qaida. In de komende maanden en jaren zou de islamitische staat uitgroeien tot een wereldwijde organisatie, met "Islamitische Staatsprovincies" overal, van West-Afrika tot Zuidoost-Azië, die hun trouw aan Bagdadi zouden verklaren. Slechts een paar van deze "Islamitische staatsprovincies" controleerden enige echt grondgebied. Toch bleef Al-Qaeda ondertussen haar eigen wereldwijde netwerk van filialen behouden, dat in landen als Somalië en Jemen nog steeds sterker blijft dan het zogenaamde kalifaat, terwijl het ook in andere gebieden aantoonbaar diepere wortels heeft.Onder leiding van Bagdadi heeft de islamitische staat niet alleen zijn capaciteit voor guerrillaoorlog buiten Irak en Syrië uitgebreid, maar ook terroristische aanslagen over de hele wereld gepland. Sommige van deze aanvallen, zoals de aanval op Parijs in november 2015 en de bomaanslagen in Brussel in maart 2016, waren bewust gericht tegen burgers die in landen woonden die deel uitmaakten van de coalitie tegen de Islamitische staat. Voortbouwend op het grondwerk van Al Qa'ida en Al Qa'ida op het Arabisch schiereiland (AQAP), moedigde de islamitische staat individuele terroristen in het Westen aan om zich in zijn naam te laten gelden. Bagdadi's externe operationele tak richtte ook systematisch kleinschalige operaties in het Westen op, waarbij hij soms persoonlijk personen coachte via versleutelde berichtenapplicaties.Eerder dit jaar coördineerde de islamitische staat een wereldwijde propagandacampagne, "And the Best Outcome is for the Pious" genaamd, waarin jihadisten uit meer dan een dozijn landen hun trouw aan Bagdadi hernieuwden. De beelden bevatten mannen in alle volgende landen of regio's die hun eed van trouw aan Bagdadi hernieuwden: Azerbeidzjan, Bangladesh, de Kaukasus, de Democratische Republiek Congo (DRC), Irak,, Libië, Mozambique, de Filippijnen, Somalië, Syrië, Tunesië, Turkije, West-Afrika en Jemen. Hoewel de video's ongetwijfeld bedoeld waren om de moraal van de strijders te ondersteunen, gezien het verlies van het territoriale kalifaat van de islamitische staat, toonden ze het wereldwijde karakter van het netwerk van Abu Bakr al-Baghdadi.

Andy Vermaut