In zijn bijdrage voor De Wereld Morgen (10/04/20) argumenteerde Denis Bouwen (ACV Puls/Ons Recht) dat de coronacrisis een ‘momentum’ creëert om de Sociale Zekerheid in haar volle glorie te herstellen. In een ingekorte lezersbrief in De Morgen (16/04/20) eindigde Joos Wauters (oud- secretaris LBC-NVK) zijn betoog met de oproep ‘Sluit een nieuw sociaal pact. Herstel de Sociale Zekerheid’.
Voor Beweging.strijdbaar was dit de aanleiding om de discussie hierover aan te zwengelen. Achtereenvolgens komen hier later Mark Selleslach (ACV Puls Non-Profit), Guido Deckers (oud-ACV propagandist- fiscale rechtvaardigheid) en Veerle Verleyen (ACV Puls,adjunct- algemeen secretaris) aan het woord. Beginnen doen we met de brief van Joos Wauters. Een verdere toelichting, dat wat in de lezersbrief niet werd weerhouden, mag je snel verwachten.

De coronacrisis snijdt diep in onze samenleving. Er wordt oorlogstaal gebruikt.
De crisis moet straks structureel aangepakt worden.
Oorlogstaal. Na de tweede wereldoorlog hebben vakbonden, werkgevers en politici een sociaal pact gesloten: De SOCIALE ZEKERHEID. Een collectief goed waar een stukje van ons loon naartoe gaat; ook de werkgevers en de overheid storten in de RSZ-kas. Solidariteit.

Vandaag zal voor velen het belang van de sociale zekerheid zeer duidelijk worden.
De ziekteverzekering betaalt vandaag de zorg van de corona-patiënten, de lonen en de wedden van het personeel.
De werkloosheidsverzekering betaalt vandaag de vele mensen in technische werkloosheid.
De sociale zekerheid was er altijd voor zieken, werklozen, gepensioneerden en het personeel in de zorginstellingen.
De liberale tendens in onze samenleving bracht het individualisme weg van de collectieve voorzieningen. Die moesten afgebouwd worden.

Ik kom tot mijn tweede punt; de huidige regeringen hebben geen schuld aan deze crisis. Juist; het gaat al veel verder terug.
De jaren ‘80: Het personeel in de zorginstellingen kreunt onder de werklast en de onderbetaling.
Nep-oplossingen werden geboden zoals Bijzonder tijdelijk kader en Derdearbeidscircuit en Gesco’s.
Nooit structureel.
Er komt wel een andere structurele oplossing:
In de ziekenhuizen verbleven oude zieke mensen in de zogenaamde V-bedden. Gezonde oude mensen gingen naar bejaardentehuizen.
Een V-bed kostte toen 4000 oude BF.
Jean- Luc Dehaene kwam met een nieuw project op de proppen : De rust-en verzorgingstehuizen. (RVT)
De redenering was : die zieke oude bejaarden moeten niet in een duur ziekenhuis liggen. Bovendien hebben die patiënten meer menselijke zorg nodig dan verpleegkundige zorg. Mooi.
MAAR: het RVT -bed kon maar rekenen op 900 BF vanuit de ziekteverzekering. Dus driekwart bespaard. Hoe?
De personeelsnormen werden verlaagd en er kwamen lagere beloningsvoorwaarden. Ook de goedkopere zorgkundigen werden meer ingeschakeld.
En een tweede belangrijke zaak: de zieke bejaarde moest individueel bijdragen in de kost van zijn zorgverblijf. Dus niet meer de dekking door de collectieve ziekteverzekering.
De grote individuele dagprijs in de woonzorgcentra kent hier zijn begin.

De woonzorgcentra werden Vlaamse materie. Er wordt een Vlaamse zorgverzekering ingesteld.
Een afkooksel van de federale sociale zekerheid. De premie die wij daarvoor betalen is al jaren onveranderd. Geen verdere collectieve uitbouw.

Dit is een stukje verhaal van de syndicale strijd van de Witte Woede. Slechts een onderdeel van een aftakeling van de Sociale zekerheid.
De opeenvolgende regeringen hebben het laten afweten. Zij hebben bespaard.

In naam van de vele gezondheidswerkers die ons land nu overeind houden : sociale partners en overheden sluit een Nieuw sociaal Pact. Herstel de Sociale Zekerheid.

Deze lezersbrief van Joos Wauters, ingediend als opiniestuk met als titel ‘Voor een Nieuw Sociaal Pact’ verscheen in ‘De Morgen’ van 16.04.20 onder de titel ‘Nieuwe witte woede’

Overgenomen met toestemming van de auteur

Bron: https://www.dewereldmorgen.be/community/voor-een-nieuw-sociaal-pact/