Het proces rond de moordaanslag van begin 2015 op “Charlie Hebdo” is ook het proces van degenen die vroeger en nu de islamistische dreiging minimaliseren. Richard Malka, al decennia de advocaat van Charlie, zet in zijn pleidooi enkele puntjes op de i. Een beknopt overzicht van zijn pleidooi.

Zelfcensuur
“We moeten van onze vrijheden kunnen genieten tegenover fanatici die ons hun wereld van neuroses en frustraties willen opdringen. ..Vrij blijven, het betekent dat men zijn mening kan zeggen over geloofsopvattingen zonder daarvoor met de dood te worden bedreigd, met een kalachnikov te worden afgemaakt of te worden onthoofd. Dat is vandaag in ons land niet meer het geval”. Malka stelt vast dat de angst toeslaat, dat sommigen er zich bij neerleggen, aan zelfcensuur doen.

De advocaat schetst een interessant chronologisch overzicht hoe de campagne tegen Charlie en de vrijheden zeer bewust werd opgebouwd. Met de Moslim Broeders op het voorplan.

Malka: Op 2 november 2004 is er in Amsterdam de moord op Theo Van Gogh, “een onsympathieke journalist en filmmaker” die de film “Submission” over de onderwerping van de vrouw in de islam had gemaakt. Hij werd afgemaakt met 8 kogels, werd de keel overgesneden en kreeg twee dolken in de rug. Op een ervan stonden doodsbedreigingen aan de joden. De moordenaar had twee obsessies: de vrije meningsuiting en het antisemitisme.

Na die moord wil een Deense schrijver, Kare Bluitgen, een boek over het leven van de profeet Mohammed schrijven, iets pedagogisch voor de jeugd. Hij vond geen enkele tekenaar bereid mee te werken, en klaagde over de door angst ingegeven zelfcensuur als het om de islam gaat. Een krant doet een oproep tot de Deense karikaturisten en publiceert enkele inzendingen.

Broeders
Er gebeurde twee maanden niets, tot enkele imams van de Moslim Broeders met deze zaak naar enkele moslimlanden trokken om een campagne uit te lokken tegen “de islamofobe Denen”. Malka laat daarop zien hoe ze aan hun dossier drie tekeningen hebben toegevoegd die van elders kwamen , waaronder twee uit een site van blanke racisten in de VS.

Met deze oplichterij lokten ze in moslimlanden demonstraties uit. “Het is hard om geliefd te worden door integristische idioten, maar het is nog droever misbruikt te worden door oplichters”, aldus Malka, verwijzend naar een karikatuur waarop Mohamed zegt “C’est dur d’être aimé par des cons”.

De politieke recuperatie draaide op volle toeren. Begin 2006 diende de Organisatie van de Islamistische Conferentie (57 landen) bij de VN een verzoek in om wereldwijd kritiek op godsdienst te verbieden. Sjeik Al-Qaradawi van de Moslim Broeders riep op 3 februari 2006 een “dag van woede” uit. Diezelfde dag kwam er een verklaring van de Franse president Jacques Chirac, VS-president Bill Clinton en VN-secretaris-generaal Kofi Annan dat de bladen die de karikaturen hadden verspreid, het recht op vrije meningsuiting haddben misbruikt…

Obscurantisme
“De wereld buigt voor het obscurantisme, de waarheid wijkt voor leugen. Zij die onze vrijheden haten roken het bloed van onze democratieën, ze waren uit op meer. De operatie van Al-Qaradawi was geslaagd”, aldus Malka. Die zich tijdens het proces opwindt over de Canadese premier Justin Trudeau die Frankrijk de les leest, alsof hij die geschiedenis niet kent.

Als de directeur van France Soir de Deense karikaturen later overnam, werd hij ontslagen. Charlie Hebdo publiceerde ze uit solidariteit. De UOIF, Unie van islamitische organisaties in Frankrijk, diende daarop klacht in, Charlie won het proces. … Frankrijk is tenslotte het eerste land dat ooit blasfemie (godslastering) uit het strafrecht haalde: in 1791. De wet op persvrijheid kwam er in 1881 (en wordt erg gekoesterd, zoals het recente verzet tegen art. 24 aankondigde).

Als een andere
Malka onderstreept hoe belangrijk het is recht op kritiek op godsdiensten te vrijwaren. Hij waarschuwt dat men niet mag opgeven om de evolutieleer te blijven onderwijzen, om de rechten van vrouwen en homo’s te vrijwaren Het is merkwaardig, zegt hij, dat in de meeste landen waar blasfemie verboden is, homoseksualiteit dat ook is.

“Charlie strijdt ook voor een banalisering van de islam, namelijk dat de islam een godsdienst is als een andere en op dezelfde manier wordt behandeld. Door die als een apart geval te zien, bewijst men het een slechte dienst”. ..”Religies moeten mikpunt zijn van satire, om het met de woorden van Salman Rushdie te zeggen, van een onverschrokken gebrek aan respect”.

Nieuwe islam
Malka onderstreept naar het einde van zijn pleidooi hoe er tijdens het proces ‘in het land een republikeinse islam is gegroeid, met nieuwe stemmen die zich laten horen”. Hij verwijst onder andere naar de rector van de Grote Moskee in Parijs, die op het proces in 2006 de advocaat van de tegenpartij was “en nu een schitterend en moedig discours brengt, wat hem trouwens ook bedreigingen oplevert”.

Het is merkwaardig hoe een deel van links dat ageert tegen ‘islamofobie’ die andere moslimstemmen, zoals van de rector, negeert.

Zijn uitspraak dat islam moet behandeld worden als elke andere godsdienst, is ook een sneer naar een deeltje van links dat de islam bekeek, en bekijkt, als een godsdienst van onderdrukten, en dus een objectieve bondgenoot zou kunnen zijn tegen de gemeenschappelijke vijand, imperialisme en kapitalisme. De linkse Iraniërs die dat in 1979 geloofden, werden al snel massaal vermoord en opgesloten. De geschiedenis van de Arabische linkerzijde is – van Algerije tot Irak – niet fraaier.

Bron: https://www.uitpers.be/proces-charlie-les-over-vrijheden/?utm_source=automated-%7Bchannel+1%7D-%7Bemail+1%7D&utm_medium=email&utm_campaign=Uitpers+Nieuwsbrief