Niemand die nog durft ontkennen dat Venezuela wel degelijk in een diepe crisis zit. De vrienden van het land moeten vaststellen dat de middelen om voldoende voeding én vaccins aan te kopen ontoereikend zijn. De vijanden van het regime kunnen niet anders dan toegeven dat het ook voor hen stilaan krap wordt. Wat er ook wordt gezegd of gedaan door voor- en tegenstanders, het land zit in een impasse. Alle truuks van de oppositie, inclusief de diverse pogingen tot staatsgreep, zijn mislukt. President Maduro zit stevig in het zadel maar heeft lang geen middelen meer om alle bondgenoten te vriend te houden. De sancties van de V.S. doen erg veel pijn.

Vandaar dat opnieuw een poging wordt ondernomen om met praten en onderhandelen een uitweg te vinden. Dat gebeurde, tevergeefs, al eerder in Santo Domingo, in 2018 en in Barbados in 2019.

Vandaag is Mexico gastheer, een land dat zich traditioneel tegen elke buitenlandse interventie keert. Noorwegen leidt de dans, Venezuela wordt gesteund door Rusland, en de oppositie door Nederland. De V.S., Canada en de Europese Unie steunen het initiatief.

Venezuela vraagt op de eerste plaats dat de sancties worden opgeheven en dat de legitieme autoriteiten van het land worden erkend.

De verenigde oppositie vraagt vrije, eerlijke en transparante verkiezingen, herstel van de democratische instellingen en vrijlating van de politieke gevangenen.

Op 14 en 15 augustus vonden de eerste gesprekken plaats en werd een memorandum goedgekeurd dat stelt dat het de bedoeling is om te komen tot politiek en maatschappelijk samenleven met een absoluut respect voor de grondwet.

De tweede gespreksronde zal plaats vinden van 3 tot 6 september.

Ondertussen worden links en rechts toegevingen gedaan. Maduro haalde Freddy Guevara, medewerker van Guaidó uit de gevangenis. Guaidó wordt niet langer erkend als leider van een interimregering, want dan zouden het gesprekken tussen twee regeringen worden.

Men verwacht dat de onderhandelingen erg lang kunnen duren en zeker niet zullen afgerond zijn vóór de lokale en regionale verkiezingen van 21 november 2021. Oppositieleider Capriles roept alvast op om deel te nemen aan deze verkiezingen.

De oppositie beseft zeer goed dat het ontslag van Maduro niet op de agenda staat en dat dit enkel zou kunnen gebeuren door middel van eerlijke verkiezingen. Maar de sociaal-economische crisis zit zeer diep. Midden augustus was slechts 3,9 % van de bevolking gevaccineerd, tegen 40 % gemiddeld voor de rest van Latijns Amerika. Maduro besloot om in oktober van dit jaar zes nullen weg te halen van de Bolivar, de Venezolaanse munt. In totaal zijn sinds 2008 al veertien nullen verdwenen! De inflatie in 2020 bedroeg een kleine 3000 %. Het Internationaal Strafhof in Den Haag gaf onlangs een verslag uit waarin gewag wordt gemaakt van ernstige schendingen van de mensenrechten.

Mocht de oppositie het ernstig menen met haar eisen en elk interventionnisme en ideologische absurditeiten laten vallen, dan kan Venezuela misschien langzaam uit het dal komen. De Venezolanen verdienen het en misschien heeft de V.S. wel een lesje geleerd in Afghanistan. In alle landen, over de hele wereld, willen mensen zelf beslissen hoe ze hun maatschappij willen inrichten. En dat vergt inderdaad democratie en onderhandelen. Venezuela is een rijk land dat alle kansen opnieuw verdient.

Bron: https://www.uitpers.be/onderhandelen-over-venezuela/